Goðasteinn - 01.06.1977, Side 104

Goðasteinn - 01.06.1977, Side 104
madur geymdi lukkupening sinn í péturspungi, egghylki skötunnar og sama tilgangi þjónaði fuglsklóarbudda. Austur á Brekku í Lóni sá ég arnarklóarbuddu, sem Elín Ólafs- dóttir frá Hnausum í Meðallandi gaf frænda sínum, S.ighvati Davíðs- syni- í henni var varðveittur enskur gullpeningur og átti þetta að styðja að peningaheill eigandans. Gæsaklóarbudda var gædd sama mætti og sumarið 1977 bar þann fágæta grip á fjöru byggðasafnsins. Le.ið mín lá að Langholti í Meðallandi og húsfreyjan þar, Margrét Einarsdóttir, afhenti mér gæsaklóarbudduna, sem Valgerður Ólafs- dóttir frá Steinsmýri gerði um 1870. Þetta er fuglsfittin öll, upp að leggnum og gerður úr belgur eða pyngja. Klærnar eru á sínum stað og opið vel bryddað með lérefti. Fuglsklóarbudda stýrði því aðeins peningaheill að hún væri aldrei tóm. Fengsæll maður er nefndur aflakló. Jón Eyjólfsson í Moldnúpi undir Eyjafjöllum sagði mér frá þeirri aflakló, sem orðið ætti að vera dregið af. Sigurður Sigurðsson, seinna auknefndur hinn ríki, bóndi á Rauðafelli undir Eyjafjöllum (d. 1832), lamaði hegra með skoti. Síðan nam hann — eða annar í stað hans - lappirnar af fugl- inum lifandi og sleppti svo. Það var ógæfuverk, en lappirnar gerðu hvern þann, er þær hafð.i undir höndum, auðugan. Önnur dró undir sig afla til lands en hin til sjávar. Fiskimaður hafði hana í skó sín- um, og hún stakk hann í fótinn, þar sem fiskur var undir. Sigurður gaf Magnúsi bróður sínum, síðar bónda á Leirum, sjávarklóna. Hann gerðist auðugur af fiskifangi og nefndist hinn ríki eins og bróðir hans. Dóttursonur Magnúsar á Leirum var Þorvaldur Bjarnarson á Þor- valdseyri (1833-1922). Hann hófst frá fátækt til mikilla auðæfa og „hrapaði af hátindi auðæfanna niður á jafnsléttu öreigans“ eins og séra Jakob Ó. Lárusson í Holti sagði yfir moldum hans. Þjóðtrúnni varð ekki skotaskuld úr því að skýra þetta. Hún sagði fullum fet- um að Þorvaldur hefði eignast aflaklær- Lét hann Gísla nokkurn Gíslason skilja þær frá fugli og missti svo af auðnuleysinu en hreppti auðsældina, og hún skiíd.t ekki við hann, fyrr en Einar Benediktsson komst í spilið. Einar frétti af aflaklónum og sat sig ekki úr færi með að spyrja Þorvald um þær. Þorvaldur sá ekki við valdsmanninum og fékk honum klærnar í hendur til skoðunar. Þá glataði Þorvaldur 102 Goðasteirm
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Goðasteinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.