Úrval - 01.05.1979, Side 121

119
77 DE5, sem notað hefur verið í
áratug, verkaði ekki nema á þriðjung
þeirra, sem bólusettir vom. Þetta olli
miklum vandræðum fyrir stúlkur sem
héldu að bólusetningin hefði valdið
ónæmi og gerðu sér ekki ljóst að sýking
af rauðum hundum á meðgöngutíma
gæti leitt til meðfæddrar vansköpun-
ar barna þeirra. Nýja bóluefnið, RA
27/3 er talið gefa margfalt betri vörn.
Wsteinghouse Broadcasting Co.
SKRÚFA SAMAN BROTIN BEIN
Skurðlæknar við Johns Hopkins
Hospital hafa nú tekið „skrúfur og
bolta” í þjónustu sína við að lækna
slæm brot. I staðinn fyrir gibsið, sem
mörgum hefur valdið óþægindum og
gremju, nota þeir ,,ytri ramma” —
eins konar greindastokk úr stáli —
sem þeir skrúfa í gegnum og inn að
beininu, stundum meira að segja í
gegnum það! Þannig er unnt að stilla
beinið af mjög nákvæmlega, bæði
ofan og neðan við brotið. ,,Með þessu
móti er ekki aðeins hægt að halda
brotinu stöðugu,” segir Andrew F.
Brooker, spítalalæknir á Johns
Hopkins, heldur er líka hægt að
herða brotendana saman, sem flýtir
fyrir því að þeir grói. ’ ’
Þessi nýji rammi er, að dómi
Brookers, einnig heppilegur vegna
þess að hann gerir læknum fæn að
hjálpa sjúklingum á marga vegu
meðan brotið er að gróa, um meira og
betur en hægt er þegar gifsspelkur
eru notaðar. ,,Til dæmis ef beinið
hefur stungist út í gegnum hoidið, er
auðvelt með notkun rammans að
hreinsa sárið og skipta á því. Þegar
gibs er notað, er oft nauðsynlegt að
saga á það stórt gat til þess arna, og
eiga það þá jafnframt á hættu að
veikja stuðninginn svo að hann komi
ekki að fullu gagni. Þar að auki er
ramminn sérlega heppilegur á
sjúklinga með beinbrot ásamt bruna.
Gegnum hann má auðveldlega koma
fyrir skinngræðslu samtímis því sem
brotiðgrær.” UPI
Tpir 71v 7jv Vj\ /]v
„Bandarískir karlmenn eru dásamlegir og góðir eiginmenn. En þeir
kunna bara ekkert að fara með evrópskar konur. Við viljum harð-
fenga karla, sem ganga af okkur örmagna. ’ ’
Zsa Zsa Gabor
Systurnar Klara og Día vom á veitingahúsi. Þegar Día gerði sig
líklega til að þakka guði fyrir matinn, eins og hún var vön heima hjá
sér, hnippti Klara í hana og sagði: ,,Þú þarft ekki að þakka hérna,
Día, við borgum fyrir hann. ’ ’
L.V.