Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Síða 57

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Síða 57
...óttaðist reiði Seifs, sem er verndargoð gesta og hefnir strengilega illverkanna. Síðan var eg þar í sjö ár, og græddi mikið fé hjá Egypzkum mönnum, því allir greiddu fyrir mér. (Od.:223) Biðlavígin eru makleg málagjöld vegna þess að biðlarnir vanvirða gestrisnina. Á köflum virðast samskipti manna svo rísa upp fyrir þetta svið viðskiptanna. í Odysseitskviöu er til dæmis lögð áhersla á skyldur þeirra vel settu við fátæklinga og þurfamenn. Menn eru einungis hræddir með hefnd Seifs ef þeir rækja ekki þessa skyldu. Siðferðið er smátt og smátt að öðlast sjálfstæða tilveru og réttlætishugtakið í mótun. í vopnasmíðaþætti Ilíonskviðu sést glytta í hugmyndir um lög og rétt þar sem segir frá tveimur mönnum sem deila en skjóta málum sínum til lögviturra manna. í Odysseiískviðu ber mun meira á umræðu um réttlæti í sjálfu sér. Þar er þessi umræða tengd trúarhugmyndum og er á köflum mótsagnakennd eins og sýnt var fram á í kaflanum um ætlun höfundar. Annars sýnist mér helsta mótsögnin vera milli kviðanna tveggja og að hún felist í því að í Odysseifskviðu hafi siðferðisveruleikinn öðlast meira sjálfstæði en í Ilíonskviðu. Rennir þetta stoðum undir þá skoðun að Odysseifskviða sé yngra verk en því má heldur ekki gleyma hve bakgrunnur kviðanna er ólíkur. í liíonskviðu eru Grikkirnir í stríði fjarri ættjörð sinni þar sem aðstæðurnar krefjast hugrekki og hreysti en Odysseifskviða lýsir fjölskyldusamfélagi þar það er allra hagur að friður og vinsemd ríki. Enn eitt dæmi um hið sjálfstæða siðferði í Odysseilskviðu má finna í átjánda þætti hennar þar sem Odysseifur segir frá raunum sínum og kann á þeim vissa skýringu: Sú var og tíðin, að eg gat verið lánsmaður, en eg framdi margt ofríki, þar eg treysti á mátt minn og megin, og reiddi mig á föður minn og bræður mína. Því skyldi enginn maður nokkru sinni vera óréttvís, heldur njóta með spekt þeirra gjafa, sem guðirnir veita honum. (Od.:287) Þarna byggist trúin ekki lengur á hræöslugæðum einum heldur hugmyndinni um eitthvað sem sé rétt og gott í sjálfu sér. Lögð er rík áhersla á gildi samfélags manna og laganna sem undir- 55
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Ársrit Torfhildar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.