Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 40

Bergmál - 01.09.1951, Blaðsíða 40
Bergmál -------------------- og auk þess er ágætt að hafa hana með 1 samkvæmum til upplífgunar. Hún er um þrítugt og er lag- leg (þó dálítið hvöss á brún), góð samkvæmismanneskja, ágæt matselja og húsmóðir og stend- ur sig með ágætum á skrifstof- unni, þar sem hún hefir unnið í 10 ár. Maður heyrir iðulega sagt um hana, að hún væri ágætis konuefni og sjálf óskar hún einskis fremur en að giftast. En enginn hefir orðið til að biðja hennar. Því miður fyrir hana, þá er hún ein af þeim þúsundum kvenna, sem karlmenn kvænast alls ekki. Slíkar konur hafa alltaf verið til, og síðan konan öðlaðist jafn- rétti á við karlmanninn, hefir þeim fjölgað mjög ört. Ég hefi flokkað niður átta algengustu tegundir af piparmeyjum, og undanskil ég þó þær, sem ým- issa orsaka vegna koma ekki til greina sem eiginkonur. Ég hefi horft á þær leggja sig í líma án nokkurs árangurs, og því meir, sem ég hefi athugað þær, því vissari er ég í minni sök. Og ég er viss um, að barátta þeirra yrði helmingi giftudrýgri, ef þær gerðu sér aðeins grein fyrir, að þær væru áf þeirri tegund- --------------- September inni, sem ég hefi lýst hér á undan. Kunningjar stúlkunnar, sem ég nefndi í upphafi, eru sann- færðir um, að það standi bara á því, að rétti maðurinn láti sjá sig. En í raun og veru er sökin ekki sú, að hún hafi ekki hitt marga, sem líklegir væru til að leggja hug á hana, heldur hin, að henni hefir algerlega láðst að búa sig undir það að hitta biðil. Og án þess að gera sér grein fyrir því sjálf, hegðar hún sér einmitt eins og sú tegund piparmeyja, sem ég tel upp fyrsta hér á eftir. I. Hin einfæra stúlka. Með öðrum orðum sú kona, sem er svo sjálfri sér nóg á öllum svið- um, að henni hefir aldrei komið til hugar að láta karlmann opna fyrir sér dyr, kveikja fyrir sig í vindlingi eða gera yfirleitt neitt það, sem kurteisisskylda karlmanna býður þeim að gera. Karlmönnum er sem sé ennþá afar ljúft að sýna konum ridd- aramennsku og aðstoða þær eins og herrum sæmir. Þeir segjast ef til vill vera mjög hrifnir af stúlkunni, sem veitir þeim harða keppni á tennis- eða golf-vell- inum, en ef þeir biðja hennar, þá er það ekki af því, hversu 38
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.