Bergmál - 01.09.1951, Síða 66

Bergmál —---------------------------------------- September
áfram í fyllstu alvöru. „Það væri svo gaman að fara með
yður út. Hefðuð þér ekki gaman af því?“
Hún leit undan, og varð eldrauð í andliti.
„Jú, ég myndi hafa ánægju af því,“ hálf-hvíslaði hún.
„En - “
Hún átti í harðri baráttu við sjálfa sig, til að halda fast
við það, að samband þeirra ætti að vera eingöngu sem
samstarfsmanna, en það var erfitt að standa við þá ákvörð-
un, of erfitt, þegar hann stóð þannig og horfði brosandi
niður á hana, og innileg rödd hans hljómaði í eyrum hennar.
Hún vissi að það gæti orðið hættulegt uppátæki, að fara
alein með honum út að skemmta sér, um kvöldið, en hún
var ekki nógu sjálfstæð til að geta staðizt það.
Hún leit upp, augun Ijómuðu af gleði, og brjóst'liennar
gekk upp og niður.
„Þakka yður fyrir, ég hefði sérstaka ánægju af að koma,
doktor Brad.“
„Ágætt,“ hann hreifst með af gleði hennar. „Ég mun
koma og sækja yður, klukkan hálfátta til átta. Við skulum
gera úr þessu afbragðs afmælisveizlu." Hann brosti aftur
og hélt svo áfram inn í lækningastofuna. Hann var léttari
í spori, og þunglyndið rokið út í veður og vind.
Það yrði gaman að fara út með Natalíu, hún var svo
indæl stúlka og átti sannarlega skilið einhverja ánægju í
lífinu.
Það, að það skyldi vera afmælisdagur hennar, gaf hon-
um ágæta afsökun, þó að þess gerðist að vísu ekki þörf.
Var hann ekki einmitt búinn að ákveða að bjóða einhverri
með sér út um kvöldið, til að borða og dansa?
En þetta var auðvitað allt annað. Natalía var ekki bara
einhver stúlka, hún var —. Hugsanir hans komust skyndi-
lega í strand. En hann var svo glaður yfir þessum mála-
lyktum, að hann gleymdi alveg aðaltilgangi sínum með
þessu kvöldboði, að héfna sín á Marjorie.
Natalía borðaði engan Aádegisverð. Hún eyddi öllum
64