Goðasteinn - 01.09.2007, Page 26

Goðasteinn 2007
Þorsteinn fæddist á Syðri-Rauðalæk í
Holtamannahreppi 15. mars 1857. Hann fluttist
að Berustöðum í sömu sveit níu ára gamall árið
1866. Fáar og í raun og veru engar sögur fara af
uppvexti hans - til þess er of langur tími liðinn.
En það þarf ekki að draga í efa að hann hafi
verið liðtækur til þess er við þurfti. Hann fór til
vers - hann var góður handverksmaður, smíðaði
t.d. spunarokka. Fljótlega hefur hann farið „að
líta í kringum sig“. Á bænum Áshóli í sömu
sveit eru þá að vaxa úr grasi fimm systkini,
fjórir bræður og ein gjörvuleg systir, Ingigerður
Runólfsdóttir, fædd 27. maí 1858. Heyrt hef ég
að fólk hafi pískrað sín á milli að þar væri gott
konuefni piltinum unga, Þorsteini á
Berustöðum. En hvort sem hann hefur farið að
ráðum annarra eða eigin frumkvæði er það
skjalfest í bak og fyrir að 8. júlí 1881 eru þau
Ingigerður og Þorsteinn gefin saman í
hjónaband í Kálfholtskirkju. Þau taka síðan við búi á Berustöðum (austurbæ) og
búa þar til ársins 1931. Þau voru vinsæl og vel látin af samtíðarmönnum sínum.
Börn eignuðust þau þrettán - tíu þeirra komust upp og náðu háum aldri. Þau eru:
Jónína (f. 1883)
Þorsteinn (f. 1884)
Runólfur (f. 1886)
Guðjón (f. 1888)
Arndís (f. 1889)
Vilborg Helga (f. 1890)
Guðmundur (f. 1892)
Ingigerður (f. 1896)
Jóhann Ingvar (f. 1899)
Sigurður Óskar (f. 1903)
Tveir síðustu áratugir nítjándu aldar voru íslenskri bændastétt erfiðir. Þá gengu
yfir mikil harðindi sem urðu mörgum þung í skauti. Einmitt á þessu tímaskeiði
fæðast börn Berustaðahjónanna. En þau Ingigerður og Þorsteinn virðast með iðni
og þrautseigju hafa yfirstigið erfiðleikana. Enginn vafi er á því að þau hafa fyllt
hóp hinna bjartsýnu manna sem trúðu á framtíðina að betri tímar væru í hönd
24