Goðasteinn - 01.09.2007, Síða 132

Goðasteinn 2007
samvinnufélögin væru eins og Englandsbanki og gætu ekki haggast. En veik-
leikinn kom betur og betur í ljós. Það gekk ekki að gera þær kröfur til samvinnu-
félaganna sem ríki, sveitarfélög og fjármálastofnanir áttu að annast án þess að sjá
þeim fyrir tekjustofnum til að mæta þeim þörfum en til þess var enginn pólitískur
vilji enda hefði þá þurft að byggja upp þjóðfélag sem hefði byggt á samvinnu-
hugsjóninni en til þess vantaði okkur þroska, hvað sem síðar verður.
Sólarlagið er fallegt við Gróttu
En hvað gerðist? Eivað tók við? Við skulum reyna að átta okkur aðeins á því og
þá kemur líka margt athyglisvert í ljós.
Aður er getið um hvernig Sláturfélag Suðurlands og Kaupfélag Rangæinga
byggðu sameiginlega frystihús á Hvolsvelli árið 1963. Það var svo stækkað 1974
og keypti Sláturfélag Suðurlands þá hlut kaupfélagsins í húsinu. Sláturhús Slátur-
félagsins í Djúpadal er orðið gamalt og úr sér gengið enda alltaf rekið á undan-
þágum. Sláturfélagið réðist þá í að byggja fullkomið sláturhús við frystihús sitt á
Hvolsvelli 1982. Það var svo tekið í notkun 1985.
Um þessar mundir voru miklir örðugleikar í rekstri fyrirtækja á íslandi og fór
Sláturfélagið ekki varhluta af þeim. Kjötvinnsla er staðið hafði frá upphafi við
Skúlagötu í Reykjavík varð að víkja fyrir nýju skipulagi enda löngu orðin úrelt.
Nýbygging er Sláturfélagið hafði hafið byggingu á við Laugarnesveg var talin
alltof dýr og óhentug fyrir kjötvinnslu. Menn veltu því mjög fyrir sér hvað væri til
ráða. Sagan segir að einu sinni er Steinþór Skúlason framkvæmdarstjóri Slátur-
félagsins bauð konu sinni í bíltúr út að Gróttu til að sýna henni hvað sólarlagið
gæti verið fallegt í Reykjavík, hafi henni fundist hann vera utan við sig og þungt
hugsi. Hún hefur sjálfsagt vitað hvað á honum hvíldi þyngst, því hún sagði:
„Hvers vegna flytjið þið ekki kjötvinnsluna austur á Hvolsvöll?“ Lausnin var
fengin og um leið sá Steinþór hversu sólarlagið var dýrlega fallegt í Reykjavík.
Framkvæmdir hófust við nýja kjötvinnslu haustið 1990 sem var sambyggð við
frystihúsið og var sláturhúsið lagt undir kjötvinnsluna og starfsemin hófst 1. maí
1991. Nú vinna þar að jafnaði um 150 manns og er þetta lang stærsta kjötvinnsla
landsins og framleiðir góða og þekkta vöru.
Sólarlagsferð forstjóra Sláturfélagsins varð afdrifarík fyrir byggðaþróun í
Rangárþingi en kannski varð vendipunkturinn þegar Magnús Kristjánsson kaup-
félagsstjóri ákvað að byggja frystihús með Sláturfélaginu árið 1963 til að festa
Sláturfélagið í sessi á Hvolsvelli. Hann sá það fyrir að framtíðin í þessu héraði
væri tengd landbúnaði og matvælaframleiðslu og að því búum við nú. Sláturfé-
lagið er fastur punktur í atvinnulífi héraðsins, langstærsti vinnuveitandinn og með
130