Goðasteinn - 01.09.2007, Side 171

Goðasteinn 2007
Veðrið var mjög gott þennan pálmasunnudag. Hrossin í Bolholti voru á
beit inni í Nesi, haglendi meðfram ánni skammt fyrir innan Bolholt. Mér er
minnisstætt hversu snarlega hrossin tóku á sprett þegar hvellirnir í fjallinu
kváðu við. Þó man ég ekki eftir að þau vœru neitt sérstaklega viðkvœm eða
hvimpin til langframa og hafa þau eflaust áittað sig fljótlega á því að þessi
hávaði vœri þrátt fyrir allt ekki ýkja hœttulegur. Eftir viðbrögðum annarra
dýra á bœnum man ég ekki.
Gosinu fylgdi stórt hlaup í Rangá. Vatnsflóð mikið hafði steypst niður
hlíðar eldfjallsins og telur Guðmundur Kjartansson jarðfrœðingur að ein-
hver hluti þess hafi komið upp úr gossprungunni sjálfri sem gufa eða jafnvel
sem rennandi vatn en mikið af hlaupvatninu myndaðist við bráðnun jökla og
hjarns ífjallshlíðunum. (Heklueldar bls. 155).
1 hádegisútvarpi var við því varað að hleypa skepnum í ána því að
allskonar eiturefni gœtu verið í henni. I Bolholti var vatn fyrir heimilið og
handa skepnum sótt í ána og þurfti nú að leita nýrri leiða til að afla þess.
Nægilegt vatn fyrir daginn var víst í fjósinu en vatn til heimilisnota sótti
Guðbjörg systir mín í litla lind sem rann út í ána í gili austan við túnið.
Lindin var svo grunn að ekki var hægt að sökkva neinu íláti í hana án þess
að fá sand með en á einum stað féll hún fram af mjög lágri brún og varð
engu almennilegu íláti komið undir bununa en með því að bregða bolla
undir hana hvað eftir anað varð vatnsfatan fyllt þó að hægt gengi. Daginn
eftir var svo líklega sótt vatn á hestvagni fram í Höfðalækinn sem rennur út í
Rangá ekki ýkja langt framan við Bolholt. Fljótt sjatnaði í ánni og hún varð
jafn tandurhrein og hún átti að sér. Talsvert af dauðum silungi kom í Ijós á
Eyrinni norðan við Bolholtsbæinn þegar hlaupið hafði sjatnað og settist
krummi þar að veislu.
En hlaupið flutti fleira með sér en dauða silunga. Grasspretta var góð um
sumarið þar sem það hafði farið yfir gróna bakka og einhvers staðar á leið
sinni hreifþað með sérfræ semfesti rœtur á Eyrinni og um sumarið gat þar
að líta Ijósrauða blómjurt sem við systkinin í Bolholti höfðum ekki séð áður.
Hún fjölgaði sér ört og nœstu sumur prýddi talsvert stór eyrarrósarbreiða
leikx’öll okkar á Eyrinni.
16. apríl. Hekla var mjög fögur fyrir nokkrum dögum, hún var í öllum regn-
bogans litum. Miklar drunur og dynkir hafa verið í dag og gærmorgun. Núna um
kvöldið gýs eldsúla upp úr toppnum með jöfnu millibili. Stórir neistar þjóta upp
að norðaustanverðu, sumir þeirra fara undarlega hægt. Þetta er auðvitað grjótflug.
Mökkurinn er kolsvartur.
169