Goðasteinn - 01.09.2007, Qupperneq 220

Goðasteinn 2007
Ásberg hændist að skepnunum og unni þeim, iðinn og áhugasamur um búskapinn
sem var samofinn lífi og leikjum bernskunnar, hugmyndaríkur, kappsfullur og
fylginn sér í íþróttum og ekki síður skáklistinni og blindskák iðkaði hann mikið
eftir að hann missti sjónina. Einnig lagði hann eyra sitt við tónlist, músíkalskur og
snemma gefinn fyrir hina dýru list.
Hljómfall mannsraddarinnar hreyfði líka við kímnigáfu Ásbergs og hann kom
snemma auga á sérkenni í fasi og háttum gesta sem að garði bar og annarra er á
vegi hans urðu og hermdi eftir fólki, bæði skyldum og vandalausum, - átti heldur
ekki langt að sækja glöggt auga fyrir því sem auðkenndi fólk og framkomu þess
og hæfileikann til að túlka það græskulaust. Hann átti gott með að tjá sig og svara
fyrir sig, átti mörg snjöll tilsvör sem aldrei voru þó fyrirfram lærð, heldur komu
beint frá hjartanu.
Ásberg veiktist alvarlega af völdum illkynja æxlis í höfði snemma árs 1990, þá
nýorðinn 14 ára, og gekkst undir mikla skurðaðgerð. Hann dvaldi á sjúkrahúsi
veturinn þann og fram á sumar og hafði þá misst mál, mátt og sjón. Veturinn eftir
gekkst hann svo undir lyfja- og geislameðferð. Sú meðferð skilaði tilætluðum
árangri að mestu leyti en lyfin orsökuðu varanlegt heyrnartap, og líkamsvöxtur
stöðvaðist af þeirra völdum. Smám saman endurheimti Ásberg tal og styrk en
hvorki sjón né jafnvægi komu aftur. Hann bjó því upp frá því við varanlega fötlun
af þessum sökum.
Líf Ásbergs varð aldrei samt síðan og allar fyrirætlanir og áform riðluðust.
Fermingu hans var frestað um hálft annað ár og skólanám stundaði hann heima
næstu árin. Haustið 1993 hóf hann nám við Fjölbrautaskóla Suðurlands á Selfossi
og var fyrsti blindi nemandi skólans. Þar átti hann góða vist næstu árin, lauk þar
fyrst því sem ólokið var af grunnskólanáminu, og síðan námi til stúdentsprófs á
félagsfræðilínu undir handleiðslu Harðar Ásgeirssonar kennara síns. Ásberg ávann
sér hlýhug og vináttu kennara og skólafélaga sem rnargir reyndust honum vel, óku
hjólastólnum milli stofa og greiddu götu hans á ýmsan veg. Ásberg lauk stúdents-
prófi vorið 2001 sem var honum að vonum kærkominn og langþráður áfangi.
Hlaut hann við það tækifæri verðskuldaða viðurkenningu skólans fyrir dugnað og
þrautseigju í námi. Allan námstímann átti Ásberg dygga hjálp og aðstoð í Hafdísi
systur sinni sem bæði brýndi hann og studdi og átti drjúgan þátt í góðum árangri
hans.
Ásberg eignaðist tölvu um það leyti sem hann hóf nám á Selfossi. Hún var
honum vissulega notadrjúgt hjálpargagn við námið og mikilvægt samskiptatæki
sem hann náði góðum tökum á. Öðlaðist hann undraverða leikni með suma tölvu-
leikina sem ætlaðir voru sjáandi fólki og hafði af þeim mikla ánægju. Þannig stóð
Ásberg vel að vígi með að hagnýta sér nýja og spennandi hluti, um leið og hugur
hans leitaði einnig til fornra og sígildra þátta menningarinnar. Honum var Njáls
218