Víðförli - 01.05.1951, Síða 29

GILDI LÚTHERSKU JÁTNINGARITANNA
27
eins og rómverskir sínar, vera viðbætur við Biblíuna, heldur telj-
um vér þær — svo að notuð séu orð Einingarreglunnar — „leik-
mannabiblíu, þar sem allt það er stuttlega endursagt, sem Heilög
Ritning ræðir ýtarlega og kristinn maður verður nauðsynlega að
vita sakir sáluhjálpar sinnar.“
Tilgangur játninganna er sem sé fyrst og fremst sá að gefa
leikum mönnum og ófullveðja stutt yfirlit yfir evangelisk-lúthersk-
an kristindómsskilning. En hinar lúthersku játningar vorar láta
meira í té en þetta. Þær leiðbeina líka guðfræðingunum. Þær segja
oss, hvað leiðtogar kirkjunnar álitu sannan kristindóm á viðsjár-
verðustu tímum í sögu kristninnar. Hinar þrjár játningar fornkirkj-
unnar (postullega-, Nikeu- og Aþanasiusar-játningarnarj kenna, í
hverju Krists-fræðin er einkum fólgin. Lúthersku játningarnar
fræða sérstaklega um hjálpræðisveginn. í kliði hinna mörgu vill-
andi og óbiblíulegu radda, sem geta ruglað jafnvel lærða guð-
fræðinga, eru skýr og markvís orð játninganna góður áttaviti.
Hér við bætist annað, sem er stórmikilvægt: Leikmennirnir, sem
ekki geta verið heima í fræðikerfum trúfræðinnar og siðfræðinnar,
verða að hafa tryggingu fyrir því, að prestar þeirra kenni biblíu-
legan lærdóm í samræmi við játningarnar. Prestinum kann að
finnast sér bundin byrði með þessu. En hér ræður tillitið til safn-
aðanna úrslitum. Þegar haft er í huga, hvílíka áherzlu Páll lagði
á það, að flutt væri heilnæm kenning (t. d. Gal. l,6nn, Tit. l,9nn),
verðum vér líka að krefjast þessa tillits. Geti prestur samvizku
sinnar vegna ekki gengizt undir þetta, verður hann að hverfa að
öðru starfi.
Lútherskir guðfræðingar verða að kynna sér allar lútherskar
játningar, líka þær, sem ekki eru löggildar í kirkju þeirra. Rit eins
og Játningarvörnin, Fræðin meiri og Smalkaldar-greinarnar veita
ómissandi upplýsingar um, hvað er lúthersk trú. Og jafnvel Ein-
ingari'eglan (Formula Concordiae. samin 1577), sem oft hefur
verið gagnrýnd. hefur mikið guðfræðilegt gildi.
Sannur Lútherstrúarmaður setur trúarjátningarnar auðvitað aldr-
ei á bekk með Ritningunni, en hann krefst þess, að myndugleiki
þeirra styðjist við Heilaga Ritningu. Og þá komum vér að mikils