Víðförli - 01.05.1951, Blaðsíða 52

50
VÍÐFÖRLI
sónulega „siðgæðiis“ er boðað í annarri hverri kvikmynd og er sú
siðgæðisboðun sannarlega ekki ávaxtalaus. Hefði sr. Beniamín
mátt gefa sér eitthvert tóm til þess að íhuga þá ávexti til jafns
við það, sem hann hefur á sig lagt við að kynna hrottaskap lið-
inna alda.
Fæstum öðrum en sr. Benjamín sjálfum blandast hugur um,
hvaða skoðanir hann hefur á „þessum hlutum“, eftir lestur þessara
greina, ekki sízt þeirrar síðustu, hvort sem hann vill bera ábyrgð
á því, sem hann skrifar eða ekki. Og ekki fer ólaglega á því að
styðja jafngöfugan málstað með því að vitna til Stóradóms. Slíks
er 'helzt að minnast í þessu sambandi úr sögu kirkjunnar, éftir að
hún fór loksins að „skipta sér af giftingum!“ En þó munar enn-
þá meira um Jóh. 8, söguna um hórselku konuna. Vissulega
er ástæða til að „hugsa örlítið“ um þá sögu og aðrar skyldar. Ef
sr. Benjamín hefði farið eftir því heilræði, hefði hann e. t. v.
tekið eftir því, að Jesús sagði ekki við það tækifæri, fremur en
endranær, eins og hann kennir: Allt í lagi með hórdóminn, kona
góð. Ekki heldur: Það er ekkert sérstaklega kristilegt við hjóna-
bandið. Jesús sagði: Far þú og syndga ekki upp frá þessu.
Konan hafði syndgað, segir Jesús, eða hvað? Ef til vill leggur
sr. Benjamín út af þessari sögu á þá leið, að Jesús hafi mælt kon-
una undan refsingu með hinni algengu en haldlitlu afsökun: Þú
ert ekki verri en hinir. Ég held, að hann hafi ekki viljað klastra
slíkum skottuplástri á sjúka sál. Og ég héld, að hún hafi lifað
annað um leið og Jesús vék ákærendum hennar og sínum úr dóm-
arasessi með því að beina ljósi heilags kærleika síns inn í hug-
skot þeirra. Þeir flýðu það ljós. Það gera fleiri. Og vita jafn-
lítið og þeir, hvað það er að þiggja fyrirgefningu Mannssonarins.
Hún lifði þann dóm, sem er grundvöllur og fótfesta nýs lífs.
Það er annars mikil snilld að geta komið því saman að vitna
fjálgum svip í þessa sögu og úthrópa jafnframt á hverja grein
volæði, hégiljur eða mont þeirra, sem vita sig eiga Frelsara sín-
um samskonar þakkir að gjalda og þessi kona og aðrir syndarar,
sem nálguðust Jesúm. Ég býð ekki í þær viðtökur, sem konan í
Jóh. 8 hefði fengið hjá sr. Benjamín, ef fundum þeirra hefði bor-