Fróðskaparrit - 01.01.1962, Blaðsíða 84

90
Um goshálsar í Føroyum
7. mynd.
Goshálsur sunnan fyri
bygdina Viðareiði.
(Volcanic neck northern Viðoy).
Fot. J. R.
niður. Eisini sæst frá sjónum, at gosmyrjan uppi í bakk«
anum er takt av basaltfláum. 2) Torvstíggur: Walker <S.
Davidson (1936) siga frá einum goshálsi sunnantil á Við=
oynni, har líkt kundi verið til, at tilførsla er til grótfláirnar
omaná. Hetta man vera sami goshálsurin, vit hava sæð á Torv*
stíggi sunnantil á Viðoynni út ímóti Hvannasundi (8. og 9.
mynd). 3) Viðvík: Inni á Viðvík, eystantil á Viðoynni, sæst
á norðara víkararminum millum Gjónna Stóru og Gjónna
Lítlu skurður gjøgnum ein gosháls. Skurðurin er allur 145
m fram við strondini, og røkkur hann umleið 20 m upp
frá sjónum. Markið millum tær regluligu basaltfláirnar
sunnan fyri hálsin og gosmyrjuna er so at siga steyrrætt
linja. Suður móti markinum ganga gróthalar upp gjøgnum
gosmyrjuna og, er tað líkt til, út í tær regluligu basalt*
fláirnar til liðirnar og omaná. Teir eru skilliga stroymtir.
Grótslagið, sum er at finna í gosmyrjuni, er fyri tað allar*
mesta blágrýti, ið er meira ella minni tært. Markið norðan*
til gongur eisini upp og niður, men ikki so steyrrætt sum
sunnantil. Grótslagið í gosmyrjuni er eisini her norðan fyri
allarmest blágrýti, men stundum sæst kortini feldspatbasalt.
Nakað miðskeiðis í skurðinum er lægd niður í gosmyrjuna,
so langt niður, at hon er mest sum í tveimum pørtum,
einum norðara og einum sunnara. í lægdini er basalt.