Fróðskaparrit - 01.01.1962, Blaðsíða 61

Ov høgt blóðtrýst
67
Oxaditone (N, N, N, N — tetraethyl — N,N — dimethyl —
3 — oxapentan— 1,5 — diamonium —di— monohydrogen=
tartrat).
Nervavølsbyrgjandi evnini eru virkin, tí tey byrgja fyri
at innstøkkini sleppa leiðina fram gjøgnum sympatisku
nervavølarnar. Tíverri verða eisini í vissan mun innstøkkini
gjøgnum parasympatisku nervavølarnar nakað tarnað, og
av hesum kunnu standa bágin árin (sjónstillingarlamningur,
ljósfirni, tornandi slímhinnur, harður opningur, ið kann
enda við garnalamningi). Byrgingin ger vart við seg ser»
stakliga í teim førum, har annars ein øktur sympaticustonus
hevði verið elvdur til at halda blóðtrýstinum í rættlagi.
Hetta er orsøkin til, at blóðtrýstið lækkar serstakliga, tá
ið sjúklingurin stendur, meðan lækkingin er lítil, tá ið
hann liggur.
Eg skal í stuttum greiða frá teim tydningarmestu nerva=
vølsbyrgjandi evnunum.
Hexametonium (vegolysen). Uppsúgvingin úr gørnunum
er óreglulig og ófullfíggjað; tí er torført at geva inn á
rættan hátt. Árinini eru í hæddini eftir einum tíma og eru
heilt burtur eftir 4—6 tímum. Tað mesta verður úrskilt
gjøgnum nýruni. Tí krevjast góð nýru fyri at evnið kann
verða nýtt. Royndarskamtur er 15 mg at spræna inn undir
húðina. Viðgerðarskamtirnir eru 20 mg fýra ferðir um
dagin at spræna inn undir húðina, ella 0,25 g fýra ferðir
um dagin at taka inn, vaksandi alt til árin koma. Evnið
veldur munandi blóðtrýstlækkan hjá 90°/o av sjúklingum
við illkynjaðum ovtrýsti, men tilvenjingin er nakað stór,
og tí mega skamtarnir í heilum verða øktir. Evnið verður
sjáldan nýtt longur.
Azametonium (pendiomid) virkar í heild eins og vego«
lysen og verður givið í somu skamtum, men skjótt kemur
tilvenjing móti evninum.
Pentolonium (lipentolinium = ansolysen) verður betur
og støðugari uppsogið úr gørnunum, og úrskiljingin er