Fróðskaparrit - 01.01.1968, Side 62

70
Oyðing av rottum og músum í Føroyum
Eftir lógarinmar 3. § hevur hvør eigari ella ánari (»ejer eller
besidder«, t. e. festari, uppsitari, leigari o. s. fr.) skyldu at geva
seg undir, at rottueitur verður lagt á hansara grund, og at
hjálpa »eiturútleggjaranum« sum best. 1 greinargerðini verður
sagt, at royndir úr øðrum londum hava sýnt, at neyðugt er
at áleggja fastognarmonnunum hesar skyldur, sum eru nærri
umrøddar í 5. § í reglugerðini. Her verður ásett, ait hvør
eigari og leigari er skyldugur til at geva seg undir, at kannað
verður, um rottur eru í húsum hansara ella jørð, og at eitur
verður lagt har, og at hjálpa teimum, ið standa fyri rottu-
oyðingini »bæði innanhýsis, í bø, haga og bakka«.
Meiri skylda verður eftir 4. § løgd á eigarar, fyristøðumenn
ella leigarar av virkjum, har matvørur verða framleiddar,
goymdar ella seldar, við tað at teir skulu gera tiltøk til, at
rottur sleppa ikki í tey rúm, har matvørur verða goymdar, og
til, at lívstreytirnar hjá rottunum verða skerdar sum mest.
Orðið »levnedsmidler«, sum nýtt er í danska tekstinum, kann
bert verða nýtt um matvørur til fólk, orðið »føðievni« aftur-
ímóti, ið nýtt er í føroyska tekstinum, hevur víðari týdning,
so sum tað eisini ger vart við seg í 6. § í reglugerðini, ið
sigur: »Eigari og leigari av virki, sum hevur framleiðslu,
goymslu ella sølu av føðievni til menniskjur og djór« (tant
her). Annars verður skylda ánaranna í nevndu 6. § ásett sum
skylda til á annan bógvin at gera eftir teimum boðum, sum
kommunan gevur til at forða fyri, at rottur koma inn í húsini
ella hava tilhald á stykkinum uttanum, og á hin bógvin at
beina burtur alt rusk, ið kann fáa rottur at marknast har.
Hesar serstøku skyldur liggja bert á ánarunum av oman-
fyri nevndu virkjum. Sagt verður í greinargerðini, at ein vildi
ikki lata tær strangaru reglurnar í 4. § í lógini galda allar
ognir, so sum gjørt er í øðrum londum — smb. t. d. 3. §, 2. stk.
t donsku rottulógini frá 3. mai 1961 — tí smáum kommunum
hevði verið torført at framt hesar ásetingar viðvíkjandi øllum
ognum, summpart t! tað er ov kostnaðarmikið, og summpart
»tí tað er ikki so lætt at seta ígjøgnum hjá teim, sum hava
hesi mál í hondum«.