Tíminn - 06.05.1919, Side 13

TÍMINN
133
hækkunar eða lækkunar á yfirborði stöðu-
vatns, slíflunar i straumvatni cða sarnveitu
vatna, má eigi gera án leyfis ráðherra:
a) Þegar fyrirtækið aftrar fiskigöngu, eða
annari notkun vatusins aö nokkru
ráði,
b) þegar fyrirtækið veldur því að ræktað
eða ræktanlegt land, hagi, mómýri eða
önnur landsgæði, Icnda undir vatni
eða spillast, svo að teljast mcgi skað-
legt liagsmunum almcnnings,
c) þegar fyrirtækið á annan hátt getur
bakað rikinu cða almcnningi tjón, eða
valdið bréytingu á landsháttum,
d) þegar hækka þarf eða lækka yfirborð
vatns, sem eigi er að öllu cign ein-
staklinga,
c) þegar eignarnáms þarf á landi cða
rjettindum annars manns til að koma
fyrirtækinu í framkvæmd og eigi semur.
76. gr.
Eigi skal lcyfi veita til vatnsmiðlunar
eftir 75. gr. fyr en leitað hefir verið álits
hjeraðsstjórna þar, sem vatnsmiðlun skal
gerö, og landeigcnda þeirra og leiguliða,
cr hún tekur til.
Bætur á tjóni vegna mannvirkja til vatns-
miðlunar i iðjuskyni, ákveður matsnefnd,
ef eigi semur.
77. gr.
Ef vatnsmiðlun er stórfeld cða hefir i
för incð sjer mikla rjettarskerðingu fyrir
aðra, eða veldur miklum landsspjöllum,
skal cigi leyfi vcita ncma cftir ákvörðun
alþingis.
78. gr.
Peir, sem vatn eiga, cða búa meðfram
því, skulu ganga fyrir öðrum um leyfi til
vatnsraiðlunar, ef þeir vilja virkja vatn,
eða gcra með sjcr fjelag i þvi skyni.
79. gr.
Eigi skal fyrra leyfi vera því til fyrir-
stöðu, að aðrir geti síðar fengið leyfi til
vatnsmiðluuar á sama stað, ef það má
verða án þess að skertur verði rjettur
fyrra Ieyfishafa til orkunýtingar.
80. gr.
Venjulega skal leyfi til vatnsmiðlunar eftir
Iögum þessum bundið þeim skilyrðum:
a) að leyfishafi greiði sveitarfjelögum
þeim, er miðlunarfyrirtækið veldur
tjóni, árgjald, sem cigi sje minna en
10 aurar fyrir hestorku hverja, er
vinst við miðlunina, og eigi mcira en
2 kr. Miða skal orkuaukann viö það,
sem vinst fram yfir meðaltal af lág-
Ilæði vatnsins í þrjá mánuði ársins
þá, sem vatnsminstir eru. Ráðherra
skiftir fjenu milli sveitarfjelaganna.
b) að leyfishafi greiði í ríkissjóð árgjald,
sem eigi sje minna en 20 aurar fyrir
hestorku hverja, er vinst við miðlun-
ina, og eigi meira en 2 kr., talið eftir
sömu regiu og í a) greinir.
Enn fremur má binda vatnsmiðlunarleyfi
þeim skilyröum, að leyfishafi greiði fyrir-
fram að nokkru eða öllu leyti skaðabætnr
þær, er honum verður metið að greiða, eða
setji tryggingu fyrir þeim. Auk þess má
binda leyfið skilyrðum sjerleyfislaga, ef
ástæða er til.
81. gr.
Pegar sjerstaklega stendur á, getur ráð-
hcrra, eða alþingi ef um stórmiðlanir er að
ræða, sett niður gjöld þau, er i 80. grein
getur, um tiltekinn tima.
Sje miðlunarfyrirtækið í almenningsþarfir,
lil að afla ibúum bæja eða hjeraða orku til
ljósa, hita, landbúnaðar eða smáiðju, má.
gjaldið falla niður að öllu.