Tíminn - 06.05.1919, Qupperneq 18

138
TÍMINN
f*ó má matsaefnd, eftir ósk orkutaka, með
samþykki veðhafa eða annara rjetthafa, á-
kveða, að orkurjettur verði tengdur við aðra
fasteign, ef það má verða án verulegs kostn-
aðarauka fyrir virkiseiganda.
107. gr.
Pegar bætur eru greiddar í orku, skal sá,
er bætur tekur, greiða virkiseiganda hlut-
fallslegan stofnkostnað, og má draga hann
frá orkureiðslunni, ef gjaldþegi kýs það
heldur en bein fjárframlög. •
108. gr.
Ætíð skal sá, er bætur tekur í orku, greiða
virkiseiganda hlutíallslegan rekstrarkostnað,
annaðhvort með föstu árgjaldi, sem má
endurmeta á 10 ára fresti, ef annarhvor að-
ilja óskar, eða með því að gefa eftir af orku-
reiðslunni, ef gjaldþegi kýs það heldur.
Matsnefnd sker úr, ef eigi semur.
109. gr.
Venjulega skel sú orka, sem greidd er í
bætur afhent í raforku. Nú er um raforku-
leiðslu að ræða, og skal þá afhenda hana í
nothæfri spennu á þeim stað, sem gjaldþegi
krefst, nema matsnefnd telji afhendingu mega
verða öðruvísi, eða á öðrum stað. En ætið
skal gjaldþegi greiða kostnað þann er leiðsla
og straumbreytar hafa í för með sjer, svo
og kostnað við viðhald og rekstur þeirra
mannvirkja.
Um leið og ákveðið er, að bætur skuli
goldnar í orku, skal og tiltekið hvenær
orkureiðsla skuli í siðasta Iagi hefjast.
110. gr.
Ef orkutaki innir eigi af hendi á rjettum
gjalddaga gjöld þau, er honum ber að greiða
virkiseiganda eftir 107.—108. gr., er rjett að
varna honum orkunnar, þangað til hann
greiðir þau.
111. gr.
Stöðvanir á orkureiðslu, sem nauðsynleg-
ar eru vegna viðgerðar, eftirlits o. þ. h.,
balca eigi skaðabótaskyldu, nema þær verði
með þeim hætti, að þær ríði í bága við gerða
samninga, eða ákvæði matsnefndar um fyrir-
komulag orkureiðslunnar. Pó skal þess
gætt, að stöðvun standi eigi lengur en nauð-
syn krefur. Tilkynna skal þeim, er bætur
tekur, stöðvunina með nægum fyrirvara, ef
kostur er.
Nú er stöðvunin að kenna óviðráðanleg-
um atvikum (vis major), og er virkiseigandi
þá eigi skaðabótaskyldur, enda verði engar
ráðstafanir vanræktar, til þess að koma
orkureiðslunni á aftur.
Ef orkureiðsla hættir af öðrum ástæðum
en þeim, sem taldar eru í 1. og 2. málsgr.,
eða verði langvarandi vanræksla á orkureiðsl-
unni, á orkutaki heimtingu á skaðabótum.
' 112. gr.
Nú þykir virkiseiganda eigi svara kostnaði
að starfrækja orkuverið og greiða bætur
með orku, og getur hann þá losnað við
orkureiðsluna, með því að afhenda þeim,
sem bætur á að taka, orkuverið með veitu-
tækjum og fallvatni þess.
XU. kaíli.
Um stjórn vatnamála og meðferð
þeirra.
113. gr.
Yfirstjórn og umsjón vatnamála hefir
stjórnarráð íslands.
Ráðherra til aðstoðar í þessum málum
skal skipa verkfróðan mann, er nefnist
vatnamálastjóri, og skal fá honum aðstoðar-
menn eftir þörfum.