Morgunblaðið - 31.01.1981, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. JANÚAR 1981
. HLAÐVARPINN ,
LEIKLISTIN OG LÍFIÐ
„Trillukarlar og erfiðismeim
vita bezt hvað menning er“
„Ég er staddur hér á Húsavík
til að efna gamalt loforð við
(íamla vini mína og stórleikara.
eins og SÍKurð Ilallmarsson,
In^imund Jónasson ok fleiri.
Ég lofaði þeim að láta þá fá
leikrit eftir mig ojí er hér vegna
æfinj;a á því og annars verkefn-
is, sem ég er að vinna að,“ sajjði
Jónas Arnason rithöfundur og
skáld með fleiru, er Hlapvarp-
inn hafði samhand við hann.
Haleluja
Hvað heitir leikritið og um
hvað fjallar það?
„Það heitir Haleluja og fjallar
um kosningabaráttu til forseta-
kjörs einhvern tíma nálægt
næstu aldamótum. Þetta er
nokkurs konar framtíðarverk ogl
fjallar um þær vinnuaðferðir,
sem búast má við að þá verði
viðhafðar og samkvæmt þeim
framförum, sem greinilegar voru
orðnar í síðustu kosningabar-
áttu, ættu þær að vera orðnar
verulegar þá. Eg tel að sú
hugmynd, sem ég varpa fram í
leikritinu geti vel staðizt. Fram-
bjóðandinn er gæddur ýmsum
þeim hæfileikum, sem vænlegir
þóttu til atkvæðasmölunar síð-
astiiðið vor, og ég get ekki neitað
því að síðustu forsetakosningar
höfðu talsverð áhrif á mig, þar
gerðist margt „inspirerandi". Ég
hafði heldur ekki ákveðið eða
byrjað á þessu leikriti fyrr en
- segir Jónas
Árnason
eftir kosningarnar, svo einhver
áhrif hljóta að vera frá þeim.
Söngvasjónleikur
Hvert er hitt verkið, sem þú
vinnur að nú?
„Ég er einnig að vinna að
söngvasjónleik, sem ég hef lengi
verið að veltast með. Ég gerði
talsvert af söngtextum við slag-
ara sem voru vinsælir á stríðsár-
unum, eða þegar ég var um
tvítugt. Fyrir skömmu fór ég svo
að skoða þá betur, en ekki
beinlínis laga þá, því ég held að
ég geti ekkert gert betur nú en
þá. Þá komu upp ýmsar hug-
myndir um eins konar hernáms-
verk.
Þetta eru aðallega söngvar,
dansar og sögulegar staðreyndir
um fyrsta hernámsárið, sem ég
hef fengið úr Morgunblaðinu og
öðrum blöðum frá þeim tíma.
Gott að vera á Ilúsavík
Hversvegna valdir þú Húsavík
til skriftanna?
„Ég hef verið mjög önnum
kafinn að undanförnu, Haleluja
tók talsverðan tíma og svo var ég
að kenna til áramóta, því fannst
mér gott að koma hingað til
Húsavíkur til að fá næði meðal
gamalla vina og kunningja. Ég á
hér einnig frændfólk og gamla
kommavini síðan ég var í fram-
boði upp úr 1950. Hér er mikið af
sönnum Islendingum, trillukörl-
um og erfiðismönnum, sem vita
miklu betur hvað menning er en
þessir menningarpostular marg-
ir fyrir sunnan, sem eru önnum
kafnir við að segja almenningi
hvað menning er. Ég vildi miklu
frekar hafa Sigga Nobb, gamla
vininn minn sem sessunaut á
leiksýningu en einhvern þeirra.
Það eru þessir gömlu karlar, sem
sjá í gegn um yfirborðsmennsk-
una, sem menningarpostularnir
hella yfir okkur í dagblöðunum,
og ég verð alltaf feginn þegar ég
hitti slíka menn,“ sagði Jónas að
lokum.
TÓNLISTARLÍFIÐ
Á þriðja tug erlendra tón-
listarkennara hér á landi
Sfðast liðinn mánudag komu
hingað til lands tékknesk hjón
og voru þau á leið til Vopna-
fjarðar til að kenna heima-
monnum tónlist. Til þess að
fregna nánar af því hvort al-
gengt væri að eriendir tónlist-
arkennarar storfuðu hér á
landi hafði Hlaðvarpinn sam-
band við Kristinn Hallsson
söngvara og sagði hann að hér
á landi væri talsvert um það.
Sagði hann að það stafaði af
því, að þrátt fyrir að nokkuð
væri útskrifað af tónlistarkenn-
urum hér heima dygði það engan
veginn, aðallega vegna þess að
tónlistaráhugi færi sívaxandi,
einkum úti á landi og væri það
vissulega gott. Sveitarfélögin
hefðu sjálf haft frumkvæði að
ráðningu kennara og gerðist það
með ýmsu móti. Oft töluðu þau
við sendiráðin, settu upp auglýs-
ingar í erlendum tónlistarskól-
um eða settu sig í samband við
erlenda kennara sem staddir
væru hér á landi og bæðu þá
hjálpar.
Kristinn sagði ennfremur að
algengt væri að þessir kennarar
væru tónlistarnemendur í pen-
ingaleit vegna fjárfreks náms,
eða fólk, sem gjarnan vildi
breyta til og dveldist þá hér í eitt
til tvö ár. Þá sagði hann að eftir
að útlendingar hefðu farið að
leita ser ýmissrar vinnu hér á
landi, eins og fiskvinnu til dæm-
is, kæmi það oft í ljós að þar
væru á ferðinni liðtækir tónlist-
armenn, sem gætu bæði tekið að
sér kennslu og kirkjuspil.
Hann sagði ennfremur að sér
væri ekki kunnugt um alla þá
erlendu tónlistarkennara, sem
hér væru staddir, en nefndi að á
Akranesi væri ensk kona, á
Snæfellsnesi væru tveir Banda-
ríkjamenn, á Þingeyri væri ástr-
öisk stúlka organisti, Norðmað-
ur í Skagafirði, nokkrir Eng-
lendingar væru á Akureyri, á
Húsavík og Raufarhöfn væru
Englendingar, tékknesk hjón á
Vopnafirði, ný-sjálensk stúlka á
Seyðisfirði, á Eskifirði og Reyð-
arfirði eru tvenn hjón, ensk og
tékknesk. Þá sagði Kristinn að
talsvert væri í Reykjavík af
erlendum kennurum, sem störf-
uðu við sinfóníuna.
„Hrognkelsinn
er meindýr“
í tilefni þess aö nú er aö hefjast undirbúningur grásleppuvertíöar væri
ekki úr vegi að birta hér þrófritgerö, Sem fram kom í einum af
framhaldsskólum landsins fyrir nokkrum árum og fjallaði um hrognkelsin:
„HROGNKELSINN,
er meindýr af skólþdýraættinni, hann hefur einn maga, en út úr honum
ganga 9 botnlangar. Veröi hann fyrir áreitni spýtir hann frá sér vökva og
veröur þá óvinurinn svartur í framan."
Eins og sjá má er ritgeröin stutt og laggóð og sennilega hefur einkunn
veriö í samræmi viö þaö, þó hún fylgi ekki sögunni.
KANADÍSK TENGSL
Sigfús Halldórsson
og félagar hápúnkt
ur félagsstarfsins
í blaðinu „The Icelandic
Canadian“, sem gefið er út í
Winnipeg i Kanada af islend-
ingafélögum þar rákumst við á
klausu, nánar tiltekið árs-
skýrslu íslendingafélagsins
„Leif Eiriksson“ og segir þar
meðal annars:
„Starfsemi félagsins náði há-
marki þegar snillingarnir Sigfús
Halldórsson, Guðmundur Guð-
jónsson og Bill Holm skemmtu
félögum. Um það bil 160 manns
nutu þessarar frábæru skemmt-
unar, sem haldin var í Háskól-
anum í Calgary og þrátt fyrir að
helmingur áheyrenda skildi ekki
íslenzku voru allar undirtektir
og ummæli mjögjákvæð.
I samkvæmi, sem haldið var á
eftir, gafst áheyrendum tæki-
færi til að spjalla við skemmti-
kraftana og fá söngskrána árit-
aða og var þetta sannarlega
minnistæður atburður.
Jóni Ásgeirssyni, sem ferðast
um með skemmtikröftunum á
vegum nefndar, sem vinnur að
auknum tengslum Islendinga og
íslenzkættaðra Kanadamanna,
hefur svo sannarlega tekizt að
tengja þessi tvö lönd nánari
tengslum."
SELURINNIMI^MHHHÍ^H
Norðmenn
„grisja44 selinn
„NORÐMENN hófu skipulega
„grisjun" landsels og útsels við
Noregsstrendur í nóvember.
Markmið „grisjunarinnar", sem
samþykkt hefur verið af norska
fiskveiðiráðuneytinu, er að
fækka um þrjá fjórðu í báðum
selastofnunum á 5 ára tímabili,"
segir í blaðinu „Fishing News
International.
„Stofnarnir verða grisjaðir"
meðfram allri strönd Noregs og
verður sjómönnum borgað fyrir
seladrápið auk þess sem þeir fá
að halda bæði skinni og kjöti
eftir. Ástæðan fyrir þessari
grisjun mun vera sú að selurinn
bæði étur verulegt magn af fiski
og er auk þess stærsti þátturinn
í hringrás hringormsins, sem
veldur fiskvinnslunni æ meiri
erfiðleikum og hefur á undan-
förnum árum verið talsvert
minnkandi fiskigengd við Nor-
egsstrendur," segir blaðið enn-
fremur.