Morgunblaðið - 31.01.1981, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. JANÚAR 1981
HÖGNI HREKKVÍSI

ást er...
... að yanga sjálfur
frá eiginfötum.
TM R«g U S. P*t Off -«JI rtghts r«serv«d
c 1978 los Angetes Times Syndtcate
Með
morgnnkaffínu
Ekki gætir þú verið með barnið
mitt, meðan ég skrepp i heim-
sókn til foreldra minna?
COSPER
Nei, menntamálaráðherrann er farinn, en get ég
nokkuð gert?
Hússkýrsl-
an og íbúða-
skýrslan
vafasamari
Ráðherrar mega sko
fara að vara sig
Reykvíkingur skrifar:
„Velvakandi.
Manntalið hefur orðið mörgum
bitbein í lesendadálkum blaðanna.
Sjálfum finnst mér einstaklings-
blaðið lítið til að gera veður út af.
Öllu vafasamari eru hússkýrslan
og íbúðaskýrslan, sem því fylgja.
Þar sem ég veit að margir hafa
nokkuð við þetta að athuga, væri
fengur í svörum við eftirfarandi:
1. Eru svonefnd hússkýrsla og
íbúðaskýrsla látnar fylgja í hlið-
stæðum manntölum erlendis og er
þar falast eftir sömu upplýsingum
og hér? 2. Munu þessar upplýs-
ingar einhvern tíma verða notaðar
við fasteignamat eða hvers kyns
mat hins opinbera á eigum ein-
staklinga? Ef svo er, eru þá þessar
upplýsingar lengur meðhöndlaðar
sem trúnaðarmál? Með þökk fyrir
birtinguna."
Velvakandi hafði samband við
Klemens Tryggvason hagstofu-
stjóra og leitaði svara við spurn-
ingum Reykvíkings. Hann sagði:
1. Þar sem við þekkjum til erlend-
is er falast eftir sömu eða hlið-
stæðum upplýsingum og gert er í
hússkýrslu og íbúðaskýrslu.
2. Svarið við þessari spurningu er
afdráttarlaust nei.
Eins og
gálgahúmor
S.Þ skrifar:
„Velvakandi góður.
Atvik sem kom fyrir um daginn
í samskiptum mínum við póst-
þjónustuna kippti mér aftur til
daga gömlu landpóstanna. Þannig
var, að ég þurfti nauðsynlega að
pósta ábyrgðarbréf til Norður-
landa síðla á mánudegi. Bréfið var
ekki tilbúið til sendingar fyrr en
klukkan var orðin rúmlega 17. Ég
komst ekki úr jafnvægi við það,
þar sem ég vissi, að lúguþjónusta
pósthússins, sem er með rismeiri
þjónustuþáttum póstsins, myndi
leysa vandann.
Búið að hinda
fyrir opið
Allt í einu datt mér í hug, að
vissara væri þó að hringja fyrst og
spyrjast fyrir um möguleikana á
því að bréfið kæmist af stað næsta
morgun (þriðjudag). Á pósthúsinu
fékk ég þær upplýsingar að lúgu-
þjónustan í pósthúsinu gæti alls
ekki bjargað málinu. Bannað væri
að hún tæki á móti ábyrgðarbréf-
um. En ef ég færi með bréfið
suður í Umferðarmiðstöð? Jú, ég
gæti póstlagt það þar (ef ég hlypi
báðar leiðir) en eigi að heldur
mundi það komast í póstpokann,
þar eð búið væri að binda fyrir
opið. Og þó að flugvél frá SAS-
flugfélaginu færi frá Keflavík til
Kaupmannahafnar síðdegis á
þriðjudeginum, þá breytti það
engu í þessu tilviki: „Við flytjum
aðeins póst með Flugleiðum,"
sagði stúlkan, og bætti svo við:
„Það verður ekkert flug til Norð-
urlanda eða Bretlands á miðviku-
daginn."
Bjónustan lang-
leiðina hin sama
Augljóst má vera af þessu litla
dæmi, að sú póstþjónusta sem
almenningur býr hér við, er lang-
leiðina hin sama núna og var á
dögum landpóstanna. Frímerkja-
útgáfan í tilefni af afmæli póst-
þjónustunnar hljómar í eyrum
manns eins og gálgahúmor."
„Ein bálvond“ skrifar:
„Sæll Velvakandi.
Nú er búið að segja svo margt
um laun alþingismanna, að það
hlýtur að mega minnast á laun
fleiri stétta.
144 krónur á tím-
ann á móti 25,23
Ég fór til hárgreiðslukonu í
heimahúsi í gær og lét klippa mig
og tveggja ára dóttur mína. Ekk-
ert annað var gert og tók þetta
tæpar 40 mínútur og kostaði 96
krónur. Þá fæ ég ekki betur séð en
tímakaupið sé 144 krónur. Tíma-
kaup verkafólks með orlofi er
25,23 kr. Eftir þessu gefur 40
stunda vinnuvika hárgreiðslukonu
5760 kr. í aðra hönd, en verka-
mannsins 1009,20 kr. Árslaun mið-
að við 48 vinnuvikur 276.480 á
móti 48.442. Ráðherrar mega sko
fara að vara sig.
Kr einhver
glóra í þessu?
Nýlega heyrði ég unga hár-
greiðslukonu (ég tek það fram að
hún var ódrukkin) lýsa því yfir við
fjölda manns, að hún teldi sig
hafa svipaðar tekjur og tannlækn-
ir. Allir vita, að sumar starfsstétt-
ir hafa frjálsari hendur um skatt-
framtal en aðrar. Er einhver glóra
í þessu? Ég bara spyr.“
fremst menningarbær
Akureyringur skrifar:
„Þótt nú séu allmörg ár síðan
ég fluttist frá Akureyri lít ég
alltaf á mig sem Akureyring og
hef verið hreykinn af því að
kynna mig sem slíkan, ekki síst
ef menningarmál hefur borið á
góma. I mínum huga er Akureyri
fyrst og fremst menningarbær
með gömlum hefðum, sem hafa
verið í heiðri hafðar. Ég hef
stoltur getað bent á ýmis menn-
ingarverðmæti, ekki síst tengd
listum, sem hafa verið varðveitt
þar af myndarskap.
Ætti ekki að vera
Akureyringum ofviða
En nú les ég grein í Morgun-
blaðinu eftir Valgarð Stefáns-
son, þar sem greint er frá,
hvernig myndlistin er forsmáð á
Akureyri. Þegar grannt er skoð-
að er furðulegt að ekkert mynd-
listarsafn skuli vera þar. Vel
getur verið að engir myndlist-
armenn, innfæddir eða aðfluttir
jafnist á við Davíð, Matthías eða
Nonna, en við megum ekki láta
þá, sem við höfum átt, falla í
gleymsku. Hugsið ykkur, hvílík-
ur fengur það væri að eiga
sýnishorn af verkum þeirra á
einum stað. Og jafnframt verk
eftir kunnustu málara og mynd-
höggvara landsins. Þar ætti
einnig að skapa aðstöðu til
sýninga.
Ég legg til að ráðamenn Akur-
eyrar geri sér ferð á hendur til
Selfoss og líti inn í safnahúsið
þar. — Mér virðist hér fyrst og
fremst um framkvæmdaleysi að
ræða, kostnaðurinn ætti ekki að
vera Akureyringum ofviða."
Akureyri fyrst og