Morgunblaðið - 08.10.1983, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. OKTÓBER 1983
23
Hér á landi er það allur al-
menningur sem kaupir listaverk
hafa ekki hækkað eins mikið og
flest annað og skilningur er á því
meðal listmálara, að myndlist á
að vera og verður að vera list-
grein hins almenna manns, ekki
forréttindi örfárra."
— Margir hafa haft orð á því,
að sýningin sé skemmtilega upp-
sett, hafið þið þar öll lagt hönd á
plóginn?
„Já og nei, við hjálpuðumst að
við þetta, en allan heiðurinn af
skipulagningunni eða hönnun-
inni á þó Jóhannes Jóhannesson,
okkar ágæti félagi, hann er
hreinn snillingur í uppsetningu
sýninga. Það skiptir ekki svo
litlu máli hvernig sýning er sett
upp og hann á hrós skilið fyrir
þetta hér.“
— Þið hafið verið gagnrýnd
fyrir að þessi sýning hér boði
ekki miklar nýjungar.
„Áður fyrr vorum við reglu-
lega gagnrýnd fyrir að vera of
uppreisnargjörn og sýninganna
var beðið vegna þess að allir áttu
von á einhverju nýju, sem fólki
svo líkaði oft ekki við. Þá vorum
við gagnrýnd fyrir nýjungar, en
nú fyrir íhaldssemi! Það er
ágætt að fólk gagnrýni okkur
fyrir eitthvað, annars væri óþol-
andi lognmolla yfir þessu! En
það sem hefur gerst er að við
höfum þróast og þroskast í list
okkar og sýningin ber þess
merki og er betri en ella fyrir
vikið," sagði Valtýr að lokum.
- AH
Rœtt við Valtý
Pétursson listmál-
ara um Septem ’83,
sem lýkur á morgun
Sýningu Septem-hópsins á
Kjarvalsstöðum, sem staðið hefur
síðan í septcmber, lýkur á morgun,
sunnudag. Á sýningunni sýna þau
verk sín Guðmunda Guðmunds-
dóttir, Kristján Davíðsson, Karl
Kvaran, Jóhannes Jóhannesson,
Valtýr Pétursson, Þorvaldur
Skúlason og Sigurjón Ólafsson, en
hann lést sem kunnugt er fyrr á
árinu. Tíðindamaður Morgun-
blaðsins hitti Valtý að máli í gær-
morgun, þar sem hann var að und-
irbúa lokasprett sýningarinnar.
„Sýningin hefur gengið vel,“
sagði Valtýr, „við sýnum hér
hartnær 100 verk, öll ný, og það
er búið að selja mikið. Aðsókn
hefur hins vegar ekki verið neitt
sérstök, en vonandi breytist það
núna þessa síðustu sýningar-
helgi. Þetta er nefnilega dálítið
sérstök sýning, skal ég segja þér,
og merkileg meðal annars fyrir
það hve lengi við höfum sýnt
saman. Fyrir 37 árum voru
svona hópsýningar ekki til, og
það sem verra var, fyrst eftir að
þær komu til sögunnar, seldist
ekki neitt á samsýningum.
Smám saman hafa svo aðrir
hópar komið í kjölfarið, og nú
selst vel á þessum sýningum,
jafnvel betur en á einkasýning-
um. Gildi samsýninga liggur
meðal annars í því, að gott er
fyrir málara að geta séð verk sín
innan um verk annarra, það
veitir aðhald og holla samkeppni
og gefur líka samkennd að vera í
svona hópi.
Það er annars ákaflega gott að
vera listmálari á íslandi. Hér
ríkir mikill áhugi á myndlist og
myndlistinni fer mikið fram,
ekki aðeins listmálurunum sjálf-
um, heldur hefur listasmekkur
almennings einnig þroskast
mjög mikið. Þetta er af hinu
góða og það er skemmtilegt að
hér á landi er það allur almenn-
ingur sem kaupir listaverk, en
ekki miiljónamæringar eins og
erlendis, sem jafnvel eiga það til
að kaupa málverk til þess eins að
komast í pressuna. Slík þróun
má ekki verða hér, og í rauninni
hefur verðbólgan verið okkar
helsti óvinur. Málverk kostar
eins og þvottavél eða eitthvert
álíka heimilistæki og fólk kaupir
slíkt ekki í hverri viku. Listaverk
XJC fúJRfí.i'lV''
TT&niT ATTT> Skeifunni 15
IIAVJIÍAUI Reykjavík
G?J&0