Morgunblaðið - 04.07.1989, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. JÚLÍ 1989
35
Mirming:
Hermann Jónsson,
Vestmannaeyjum
Þriðjudaginn 20. júní sl. lést í
Sjúkrahúsi Vestmannaeyja Her-
mann Jónsson og var hann jarð-
sunginn frá Landakirkju hinn 26.
júní.
Hermann var fæddur að Barmi
á Skarðsströnd 5. desember 1898,
sonur hjónanna Jóns Jonssonar
söðlasmiðs og Sigríðar Marínar
Jónsdóttur. Tólf ára gamall flutti
Hermann ásamt foreldrum sínum
og systkinum til Sauðeyja á Breiða-
firði. Systkini Hermanns voru fimm
talsins og komust fjögur þeirra til
fulorðinsára. Ein systir hans er á
lífi. Hermann fór ungur að vinna
fyrir sér eins og algengt var um
aldamótabörn þessa lands. Hann
var meðal annars margar vertíðir
til sjós hér í Vestmannaeyjum og
hér kynntist hann konuefni sínu,
Þorsteinu Margréti Þorvaldsdóttur
frá Raufarfelli, Austur-Eyjafjöllum.
Hún var fædd árið 1911 og þau
gengu í hjónaband 1936. Þau hófu
búskap í Vinaminni í Flatey á
Breiðafirði og bjuggu þar í þijú ár
áður en þau fluttu til Vestmanna-
eyja.
Þau hjónin eignuðust fjögur
börn: Kristinn fæddist 1939, hann
lést af slysförum aðeins fjögurra
ára að aldri. Kristín fæddist 1943,
Kristinn fæddist 1945, hann er
búsettur á Selfossi, og Þorvaldur
fæddur 1949, býr í Vestmannaeyj-
um.
Dóttir þeirra hjóna, Kristín, er
þroskaheft og þurfti mikla um-
mönnun sem móðir hennar sinnti
af alúð og kærleik.
Þegar eldgos hófst í Heimaey
þurfti Hermann og fjölskylda hans
eins og aðrir að yfirgefa heima-
byggðina. Það voru erfiðir tímar
að verða á einni nóttu heimilislaus
og þessar aðstæður urðu til þess
að þau Hermann og Þorsteina urðu
að láta Kristínu frá sér á stofnun,
þar sem hún dvelur enn. Eftir gos-
ið fluttu þau hjónin aftur heim til
Eyja á gamla heimilið sitt á Há-
steinsvegi 5.
Því miður naut Hermann ekki
langra samvista við konu sína eftir
heimkomuna því hún lést hinn 21.
maí 1976.
Hermann stundaði sjómennsku
til ársins 1949 og eftir að í land
kom vann hann um árabil við fisk-
vinnslu.
Hermann var alla tíð baráttu-
maður jafnréttis og bræðralags.
Hann var sannur sósíalisti og frá
þeirri hugsjón hvikaði hann aldrei.
Hermann var vel til forystu fallinn,
enda valdist hann til trúnaðar-
starfa, fyrst fyrir Sjómannafélagið
Jötun og síðar Verkalýðsfélag Vest-
mannaeyja þar sem hann var m.a.
varaforrtmður í átta ár og formaður
í fjögur ar. Hermann naut hvar-
vetna virðingar, jafnt meðal sam-
heija í verkalýðsbaráttunni sem
atvinnurekenda,. enda sanngjarn
samningamaður og víðsýnn.
Það sem einkenndi hann öðru
fremur var óbilandi baráttuhugur
fram að síðustu stundu. Hann upp-
lifði miklar þjóðfélagsbreytingar á
langri ævi og gladdist yfir öllum
framförum og til marks um víðsýni
hans má nefna að honum var mikið
kappsmál að efla hlutverk og starf-
semi dagvistarheimila bama og þar
fannst honum að öll böm ættu að
eiga kost á að dvelja, án tillits til
heimilishaga eða annarra að-
stæðna. Hann skildi öðrum betur
að breyttum tímum fylgja óhjá-
kvæmilega breyttir siðir. Það var
honum ólýsanleg gleði þegar frú
Vigdís Finnbogadóttir var kjörin
forseti landsins.
Hann var alla tíð einlægur aðdá-
andi hennar og fannst hún afar
verðugur fulltrúi breyttra tíma og
siða. Hann hlakkaði eflaust mikið
til að hitta þennan glæsilega full-
trúa hugsjóna sinna um jafnrétti
og bræðralag er hún kom hér í
heimsókn um seinustu helgi, en því
miður var hann kallaður brott að-
eins fimm dögum áðör en af heim-
sókn hennar varð.
Hermann var alla ævi bundinn
æskustöðvum sínum sterkum bönd-
um og sl. sumar fór hann sína
hinstu ferð um Breiðafjörðinn og
hafði ómælda ánægju af, því hann
hafði mikla ánægju af að ferðast
heima og erlendis og lagði sig fram
í því að kynnast sem best landi og
þjóð og þá ekki síður sögu landsins
en landslagi.
Eftir að hann kom að Hraun-
búðum (dvalarheimili aldraðra í
Eyjum) gafst honum meiri tími en
oftast áður á lífsleiðinni til lestrar,
að hlusta á útvarp, horfa á sjón-
varp, eða stunda aðra dægradvöl.
Hann tók virkan þátt í öllu starfi
sem fram fór á Hraunbúðum og
þar undi hann hag sínum vel.
Þegar ég kynntist Hermanni var
hann orðinn gamall maður. Gamall
segi ég, það er ekki rétta orðið.
Árin voru að sönnu orðin mörg sem
hann hafði lifað en hann hafði þann
eiginleika að hann var alltaf jafn-
gamall þeim sem hann talaði við í
það og það skiptið. Hjá honum
þekktist ekkert kynslóðabil. Hann
var þeim kostum búinn að hann gat
litið yfir farinn veg og verið sáttur
við lífið. Ég tel mig hafa verið lán-
sama að fá að kynnast Hermanni
Jónssyni. Hann er mér ógleyman-
legur og það var mannbætandi að
umgangast hann. Hann mótaði í
mörgu skoðanir félaga minna með
hógværð sinni og lítillæti, því hann
var ekki fyrir það að þröngva skoð-
unum sínum upp á aðra, en þeir
sem hlustuðu á ráð hans komust
ekki hjá því að verða fyrir áhrifum
af honum.
Hermann lætur eftir sig 6 barna-
börn sem öll voru honum afar kær
og hann fylgdist grannt með upp-
vexti þeirra og þroska. Þau sakna
nú afa síns og umfram allt hafa
þau misst góðan vin.
Hermann Jónsson var góður
maður.
Guðmunda Steingríms-
dóttir, Vestmannaeyjum.
STAÐREYND!
stórlœkkað verð á
takmörkuðu magni...
...um er aö ræöa heitt mál því meö
sérstökum samningi við GRAM
verksmiöjunar í Danmörku bjóöum
viö nú þrjár gerðir GRAM kæliskápa
(sjá hér að neðan) á einstaklega
hagstæöu veröi.
Gram býöur 11 geröir kæliskápa,
meö eöa án frystis. Einnig 9 gerðir
af frystiskápum og frystikistum.
180 Itr. kælir + 70 Itr. frystir
B: 59,5 cm D: 62,1 cm
H: 126,5-135,0 cm (stillanleg)
verð áður
47.200
nú aðeins
42/108)
(stgr. 39.995)
285 Itr. Kælir + 70 Itr. frystir
B: 59,5 cm D: 62,1 cm
H: 166,5-175,0 cm (stillanleg)
verð áður
59.010
nú aðeins
TM'i
198 Itr. kælir + 146 Itr. frystir
B: 59,5 cm D: 62,1 cm
H: 166,5-175,0 cm (stillanleg)
verð áður
65.030
nú aðeins
58$m
(stgr. 55.993)
(stgr. 49.999)
GÓÐIR SKILMÁLAR, TRAUST ÞJÓNUSTA
3JA ÁRA ÁBYRÐ
jFOniX
HÁTÚNI 6A SÍMI (91)24420