Morgunblaðið - 04.07.1989, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. JULI 1989
43
Anna Sigurbjörg var fædd 29.
september 1944, elst systkina sinna
og var af þeim ævinlega nefnd
Anna systir. Okkur fannst oft að
henni væri gæfan gefin í smáum
skömmtum og víst voru áföllin
mörg og ekki lítil. En lífsgæfan
verður ekki mæld í tíma né öðrum
einingum og hugtakið rúmar margt
og mikið.
Anna var falleg kona, óvenju
brosmild og geislaði af hlýju. í
klæðaburði bar hún oft af öðrum
þó ekki ætti hún veraldarauð til að
versla í tískuhúsum stórborga.
Handlagin og smekkvís var hún
með afbrigðum. Aðaleinkenni henn-
ar og það sem gerði hana ógleyman-
lega þeim sem áttu með henni sam-
leið, var hversu létt hún átti með
að tjá sig og láta í ljós tilfinningar
sínar, einlæg og hreinskiptin. Bros-
andi og með opinn faðminn heilsaði
hún flölskyldu og vinum alla tíð og
vini átti hún marga enda afburða
mannglögg og trygglynd. Það vakti
undrun þeirra er til þekktu hvernig
hún kom rekstri heimilisins fyrir,
innan ramma tekna sinna, þar kom
til einstök reglusemi og skipulags-
gáfa, sannkölluð hagstjórn.
Eitt áfallið kom fyrir síðustu jól
er sjúkdómur tók sig upp. Mig lang-
ar að minnast lítils atviks sem lýsir
henni svo vel. Þá átti ég stund við
sjúkrabeð hennar, fljótlega fann
hún út að hægt var að greiða götu
mína í gegn um sína og sagði: „Má
ég reyna hvað ég get gert?“ og það
mál leystist fljótt og vel. í janúar
var ég uggandi um hennar þrek og
fór til að hitta hana að máli. „Ef
ég næ í bakkann held ég fast og
klóra mig uppúr“ sagði hún, trúin
og ótrúlegt baráttuþrek hennar var
endurheimt, en skammt var stórra
högga á milli.
Anna veiktist af heilahimnubólgu
á þriðja í páskum og var flutt á
gjörgæsludeild Landakotsspítala. í
tæpan hálfan mánuð var hún með-
vitundarlaus. Margar heitar bænir
voru beðnar sem veittu von og trú
á líkn með þraut. Hún kom til vit-
undar með fulla og óskemmda
hugsun og sál, en líkaminn var lagð-
ur í þunga flötra og henni varnað
máls. Henni var gefið það þrek að
geta fagnað öllum með sínu breiða
brosi og augun skinu af elsku til
ættingja og vina. Henni auðnaðist
að nota hægri handlegg í nokkrar
vikur til að faðma að sér eins og
henni var svo eiginlegt, þökk sé
fyrir þær stundir. Ef til vill er það
stærsta gæfa hvers manns að geta
gefið samferðafólkinu bros og tjáð
væntumþykju tii hinstu stundar.
Fátækleg orð til að minnast eins
■af sterkum ljósgeislum er lýst hafa
í lífi mínu.
Guð blessi börn hennar og ætt-
ingja.
Nú er sál þín rós
í rósagarði Guðs
kysst af englum
dðggvuð af bænum
þeirra sem þú elskaðir
aldrei mun þessi rós
blikna að hausti.
(Ragnhildur Ófeigsdóttir)
Olga
Það var erfitt að anda þegar
Unnar hringdi í mig að morgni
Biómastoýa
Fnðfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opiö öll kvöld
íil kí. 22,-einnig um helgar.
Skreytingar við öil tilefni.
Gjafavörur.
þriðjudags og sagði mér að mamma
hans væri dáin. Já, hún elsku Anna
mín er dáin, ég hélt og vonaði að
hún gæti barist eins og vorið, en
hún tapaði að lokum og kannski
hefur vorið gert það líka, því enn
er frost til ijalla á nóttunni. Ég var
svo gæfusöm að kynnast Önnu þeg-
ar ég var 13 ára en þá vorum við
saman á Héraðskólanum á Laugar-
vatni. Þá kynntist ég strax elsku-
semi hennar og hlýju. En síðar
skildu leiðir. Einn kaldan vetrardag
fundum við hvor aðra aftur. Þá
hafði hún flutt hingað á Selfoss
ásamt fjöldskyldu sinni frá Sauðár-
króki. Hér á Selfossi bjuggu þau í
nokkur ár, þá unnum við saman á
símstöðinni. Það var ánægjulegur
tími, hún var ósérhlífin og einstak-
lega samviskusöm.
Eftir að Anna flutti til Reykjavík-
ur áttum við saman margar
ánægjustundir og höfðum oft á orði
að það væri allt of langt á milli
okkar. Hún var sérstaklega mynd-
arleg húsmóðir og saumaði og
pijónaði mikið. Þar áttum við sam-
eiginlegt áhugamál. Oft hringdi hún
í mig ef hún hafði keypt sér fallegt
efni eða garn. Ég á nokkur kort frá
henni, sem hún sendi mér þegar
hún var á ferðalagi, bæði hér innan-
lands og eins frá Noregi þegar hún
var að heimsækja Þórhall, son sinn,
og síðast þegar þau giftu sig Henný
og hann. Þau byija öll eins: „Elsku
vinkona, mikið vildi ég að þú værir
komin, hér er yndislegt að vera.“
Svona var hún, hún vildi alltaf að
aðrir gætu notið þess g’oða með
henni.
Anna veiktist árið 1985 af illvíg-
um sjúkdómi og barðist þá og sigr-
aði og aftur nú fyrir síðustu jól.
En hún náði sér fljótt og lífið blasti
við. Hún kom síðast til okkar 19.
mars og var svo glöð og bjartsýn
eins og alltaf. Það var yndisleg
stund. En svo dundu ósköpin yfir.
Þann 29. mars veiktist hún af þeim
sjúkdómi sem hún tapaði fyrir, þrátt
fyrir einstaka baráttu. Þó hún væri
mikið veik mundi hún eftir afmælis-
deginum mínum 10. júní og sendi
mér skeyti. Ég og fjölskylda mín
þökkum henni ánægjulega sam-
fylgd og söknum hennar sárt.’En
við eigum margar góðar minningar
að ylja okkur við. Einnig sendum
við börnum hennar, tengdadóttur,
foreldrum, systkinum og öðrum
ástvinum innilegar samúðarkveðjur
og biðjum góðan Guð að styrkja
þau.
Blessuð sé minningin um elsku-
lega vinkonu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Ef á mínum ævidegi
ástvinum ég sviptur er,
Guðs son mælir: Grát þú eigi,
geymdir eru þeir hjá mér.
Aftur gefa þér skal þá,
þar sem hel ei granda má.
(Joh. Höfel. - Helgi Hálfd.)
Ó blessuð stund, er hátt í himinsölum
minn hjartans vin ég aftur fæ að sjá
og við um okkar ævi saman tölum,
sem eins og skuggi þá er liðin hjá.
(W.A. Wexels - Matth. Joch.)
Ragnheiður Ágústsdóttir
Okkur, starfsfólk á gjörgæslu
Landakotsspítala, langar að minn-
ast Önnu Leopoldsdóttur með fáein-
um orðum. Þá 3 mánuði sem við
þekktum Önnu lá hún oft milli
heims og helju. En þrátt fyrir van-
líðan og endurtekin áföll átti Anna
alltaf bros handa okkur, þegar ný
vakt mætti. Fáum höfum við áður
kynnst sem áttu eins mikla lífsgleði,
bjartsýni og styrk, þegar erfiðleikar
steðjuðu að.
Á þessum stutta tíma er við
þekktum Önnu, eignaðist hún virð-
ingu og aðdáun okkar allra.
Við vottum börnum, foreldrum,
systkinum og öðrum aðstandendum
okkar dýpstu samúð.
Starfsfólk á gjörgæslu
Landakotsspítala.
t
Elskuleg móðir okkar, dóttir og systir,
ANNA SIGURBJÖRG LEÓPOLDSDÓTTIR,
Tunguseli 8,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag kl. 15.00. Þeim sem
vilja minnast hinnar látnu er bent á Styrktarsjóð Landakotsspítala.
María Sif Gunnarsdóttir, Unnar Þór Gunnarsson,
Þórhallur Björnsson,
María Magnúsdóttir, Leópold Jóhannesson
og systkini.
t
Hjartkær móðir mín og dóttir okkar,
KRISTÍN J. HJALTADÓTTIR,
Sæviðarsundi 31,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 5. júlí kl.
13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á styrktarsjóð Sjálfs-
bjargar, Hátúni 12, sími 26700.
Marsibil S. Gfsladóttir,
Marsibil S. Bernharðsdóttir,
Hjalti P. Þorsteinsson.
t
Þökkum öllum þeim fjölmörgu sem á einn eða annan hátt sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
EINARS SIGURJÓNS MAGNÚSSONAR,
Nóatúni 32,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki gervinýra og deildar 14G
í Landspítalanum í Reykjavík.
Anna Guðmundsdóttir,
Erla Einarsdóttir, Þormóður Einarsson,
Magnús Einarsson, Ólöf Erla Hjaltadóttir,
Gylfi Einarsson, ÓlöfCooper,
Guðmundur Einarsson, Svana Guðjónsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir, Kristinn Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð, kveðjur og minningargjafir
við andlát og útför móður okkar og tengdamóður,
MARGRÉTAR ÓLAFAR SIGURÐARDÓTTUR,
Miðfelli.
Skúli Gunnlaugsson,
Sigurður Gunnlaugsson,
Magnús Gunnlaugsson,
Karl Gunnlaugsson,
Emil Gunnlaugsson,
Arndfs Sigurðardóttir,
Elín Stefánsdóttir,
Guðrún Sveinsdóttir,
Elín Hannibalsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Haðarstfg 10,
Reykjavík.
Guðmundur Þórarinsson,
Magnús Þórarinsson, Guðbjörg Jónsdóttir,
Helga Þórarinsdóttir,
Guðbjörg Þórarinsdóttir, Gunnar Helgason,
Þuri'ður Þórarinsdóttir, Þorgrímur Halldórsson,
ömmu- og langömmubörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
SIGURVEIGAR JÓNSDÓTTUR
fyrrum húsfreyju,
Felli, Glerárhverfi,
Akureyri.
Sérstakar þakkir færum kirkjukór Lögmannshlíðarsóknar og söng-
stjóra hans. Starfsfólki á Dvalarheimilinu Hlíð þökkum við góða
umönnun.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og langömmubörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður og afa,
JÓNS MARKÚSSONAR,
Laufvangi 16, Hafnarfirði.
Kjartanía Vilhjálmsdóttir,
MárJónsson, Jóna Ólafsdóttir,
Herborg Jónsdóttir, Jóhannes Haraldsson,
Eli'nborg Jónsdóttir,
Tómas Jónsson,
Hörður Jónsson, Arnhildur Þórhallsdóttir,
Viðar Jónsson,
og barnabörn.
t
Alúðarþakkir færum við öllum þeim, er sýndu samúð og hlýhug
við andlát og útför
JAKOBS JÓNSSONAR, DR. THEOL.
og heiðruðu minningu hans.
Þóra Einarsdóttir,
Guðrún Sigríður Jakobsdóttir, Hans W. Rothenborg,
Svava Jakobsdóttir, Jón Hnefill Aðalsteinsson,
Þór Edward Jakobsson, Jóhanna Jóhannesdóttir,
Jón Einar Jakobsson, Gudrun Jakobsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Einlægar þakkir til allra sem auðsýndu okkur vinsemd, samúð
og stuðning við fráfall
BJARNA RÖGNVALDSSONAR,
Álfaskeiði 78,
Hafnarfirði.
Innilegt þakklæti til lækna og hjúkrunarfólks sem annaðist hann
á Sólvangi og Landspítalanum af einstakri alúð og umhyggju.
Sigurbjörg Guðjónsdóttir,
Guðrún Bjarnadóttir,
Bjarni Þór Sigurðsson.
Lokað
frá kl. 14.00-17.00 í dag vegna jarðarfarar ÖNNU
LEOPOLDSDOTTUR.
Fasteignamiðstöðin, Skipholti 50b.