Morgunblaðið - 04.06.1999, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 4. JÚNÍ 1999 45
MINNINGAR
SIGRUN
BJÖRNSDÓTTIR
+ Sigrún Björns-
dóttir fæddist á
Efstu-Grund, Vest-
ur-EyjaíjöIlum, 31.
maí 1916. Hún lést
26. mai siðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Þjóðkirkj-
unni í Hafnarfirði 2.
júní.
Elsku amma mín.
Mig langar að skrifa
smákveðjuorð til þín.
Þakka þér fyrir allt
sem þú gerðir fyrir
mig og kenndir mér.
Hjartahlýrri manneskja var ekki
til, og máttir þú ekkert aumt sjá.
Alltaf var gott að koma til ykkar
afa á Álfaskeiðið. Þar var tekið á
mótin okkur krökkunum með
hlýju. Glamur í prjónum, ilmur af
nýsteiktum kleinum, spila-
mennska, allt þetta og margt fleira
kemur upp í hugann á þessari
stundu. Minningar sem ég kem til
með að eiga um þig, elsku amma,
um alla tíð. En nú ertu loksins
komin til hans afa og ég kveð þig
með einni af mörgum bænum sem
þú kenndir mér.
Vertu yfír og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Sigrún Graham.
Þetta er bara ég, amma!
„Jæja, ert þetta þú karlinn
minn,“ varstu vön að svara mér
þegar ég kom heim. Heim? Já
Alfaskeiðið 37 sá ég alltaf sem
heimili mitt, afi og þú, amma, vor-
uð mér ávallt sem faðir og móðir og
því er ég ykkur ávallt þakklátur.
Eg var ekki alltaf barnanna bestur,
en þið voruð alltaf þar fyrir mig,
sama hvað á gekk. Það var sárt að
heyra fyrir rúmri viku að þú lást á
banabeði þínum, tárin voru mörg
niður vanga mína þann dag, ég bað
til guðs að taka á móti þér með
opnum faðmi, og ekki lengja tíma
þjáningar. Þegar ég var hjá þér í
nóvember sagði ég að ég vonaðist
til þess að geta hitt þig aftur. Matti
bróðir var með mér og þegar við
vorum komnir út skammaði hann
mig fyrir að taka svo til orða, en ég
sá í augum þínum að það var
skammt eftir, og að þú vissir það
jafn vel og ég að þetta var okkar
síðasta stund saman. Þegar ég
kvaddi þig þennan dag fylltust
augun mín tárum, ég mun aldrei
hitta hana ömmu aftur, kom upp í
huga mér. Aidrei? Jú en ekki í
bráð, tími okkar allra kemur fyrr
eða seinna og þá munum við mæt-
ast á ný, en þangað til, amma:
Megi guð vera með þér og varð-
veita þig í ríki sínu.
Megi sál þín fá að hvíla í friði og
sæld.
Megir þú á fund afa fara.
Megið þið að eilífu saman vera.
Megi ég á fund þinn koma þó að
árin mörg munu verða.
Megir þú með guði
ganga veginn langa,
amen.
Þakka þér fyrir allt,
elsku amma, ég mun
sakna þín og og hugur
minn og bænir munu
vera hjá þér alla tíð.
Vertu blessuð, amma.
Þinn
Ómar Hólm.
Ungur má en gam-
all skal voru orð sem
veittu mér mikla
huggun þegar afi minn dó fyrir
mörgum árum. Þessi orð veita mér
líka huggun núna. Við vitum öll að
sá tími kemur að við verðum að
kveðja. En söknuðurinn er samt
sár og stundum er hvíldin kær-
komin eftir mikil og löng veikindi.
Nú kveðjum við Sigrúnu Bjöms-
dóttir, áður til heimilis í Hafnar-
firði. En síðustu ár hefur hún dval-
ið að Sólvangi. Vegna búsetu er-
lendis hef ég ekki séð hana í fjölda
ára, en minninguna um hana mun
ég samt ávallt geyma í hjarta mér.
Hugurinn leitar til baka, til allra
stundanna sem við höfum átt sam-
an, hún og ég. Sigrún opnaði heim-
ili sitt fyrir mér og þáverandi sam-
býlismanni mínum, barnabarni
hennar. Ég man öll kvöldin sem við
sátum, hún og ég, í eldhúsinu í
Hafnarfirði og töluðum saman.
Þess tíma minnist ég með gleði;
hversu mikið við gátum hlegið
saman. Hún var ávallt svo ung i
anda svo að ég gat talað við hana
um allt bæði sorgar- og gleðiefni.
Sigrún hafði svo stórt hjarta, hún
var yndisleg kona sem gaf mikið af
sjálfri sér. Hún hafði mikla ánægju
af því að hafa fólk í kringum sig og
aldrei kem ég til með að gleyma
minni óvæntu afmælisveislu. Til að
gleðja mig og koma mér á óvart
tók hún á móti vinum mínum og
ættingjum heima hjá sér. Þetta vís-
ar til góðvildar hennar og hversu
mikið hún vildi gera fyrir alla. Ég
hafði sjálf misst ömmu mína fyrir
allmörgum árum en þrátt fyrir
mikinn aldursmun var Sigrún ekki
bara amma fyrir mig, hún var líka
trúðnaðaryinkona mín frá fyrstu
stundu. Ég man eftir hlátrinum
sem alltaf ómaði í eldhúsinu þegar
hún bakaði því ávallt voru til
pönnukökur eða annað gott að
gæða sér á, og kaffi á könnunni ef
gestir skyldu koma. Ég man ástúð
hennar þegar hún talaði um bama-
bömin sín og hversu glöð hún var
yfir bamabamabörnunum. Vegna
flutnings til útlanda gafst syni mín-
um því miður ekki tækifæri að
kynnast henni, nema sitt fyrsta ár.
Við foreldrar hans höfum bara
okkar minningar um Sigrúnu til að
gefa honum. Ég veit að áður en
veikindi hennar komu í ljós gladd-
ist Sigrún yfir bréfunum og mynd-
um sem ég sendi henni héðan, á
þann hátt fékk hún að minnsta
kosti að kynnast syni mínum sem
ég veit að henni þótti svo vænt um.
Lífið var ekki alltaf létt hjá henni
og sorgin hefur líka fyllt hjarta
hennar gegnum árin, en hún var
sterk kona með eiginleika sem
gerðu hana að sérstakri persónu.
Síðustu ár hennar var hún mikið
veik og ég veit að það hefur verið
erfiður tími fyrir alla aðstendendur
bæði á Islandi og hérna í Svíþjóð.
Ég votta ykkur öllum mína
dýpstu samúð. Ég vil með þessum
fáum línum þakka Sigrúnu fyrir
allar þær gleðistundir sem hún gaf
mér og vona að henni líði vel þar
sem hún er núna.
Guð blessi minningu hennar.
Jónína Skaftadóttir, Svíþjóð.
GUNNAR
GUÐMUNDSSON
+ Prófessor Gunn-
ar Guðmunds-
son dr. med. fædd-
ist í Reykjavík 25.
desember 1927.
Hann lést á Land-
spítalanum 6. mai
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Hallgrímskirkju 14.
maí.
Kæri vinur.
I marga daga hef ég
ætlað að skrifa til þín
nokkur orð. En ég á
enn erfitt með að trúa
því að þú sért allur. Fáa menn hef
ég þekkt sem voru eins lifandi og
þú. Fyrir 24 árum var ég svo hepp-
in að kynnast vinkonu minni og
dóttur þinni og varð heimagangur
á heimili ykkar Rósu á Laugarás-
veginum. Margs er að minnast, við
Oddný að lesa undir próf í kjallar-
anum, þið Rósa að fara í sund,
komuð við í bakaríinu og síðan var
sest við eldhúsborðið, bragðað á
kræsingunum og
spjallað saman um
heima og geima. Við
vinkonumar að fara í
Oðal og oftar en ekki
byrjaði skemmtunin á
Laugarásveginum.
Þér fannst kannski við
stúlkurnar ekki leggja
okkur fram við námið
eins og skyldi, hafðir
þó ekki mörg orð um
það en gerðir stundum
góðlátlegt grín að okk-
ur, ávallt reiðubúinn
að aðstoða ef á þurfti
að halda. Stundum
fannst þér við fara of geyst í sak-
imar, en þið Rósa alltaf tilbúin að
hlusta og ræða málin þannig að öll
sjónarmið komu fram og oftar en
ekki var hið kómíska dregið fram í
dagsljósið. Og stoltur varstu þegar
vel gekk hjá bömunum og vinun-
um líka. Heimili ykkar stóð fjöl-
skyldu og vinum ykkar og bam-
anna alltaf opið og það var gest-
kvæmt. Þú varst svo mikill mið-
ÁSTA
FRIÐRIKSDÓTTIR f
+ Ásta Friðriksdótt-
ir fæddist á Svert-
ingsstöðum í Eyja-
firði 18. ágúst 1911.
Hún lést 14. maí síð-
astliðinn. Asta bjó á
Svertingsstöðum þar
til 1921 að hún flutti
með foreldrum smum
og sjö systrum til
Akureyrar.
Ásta var gift Leon-
ard Albertssyni vega-
vinnuverkstjóra frá
Halllandsnesi, f. 15.
júní 1901, d. 16. nóv-
ember 1976. Böm
Ástu og Guðjóns Sigurfinnsonar,
fyrri sambýlismanns hennar, em:
Björg Alice Guðjónsdóttir, f. 26.8.
Elsku amma.
Nú er komið að kveðjustund og
langar mig í nokkrum línum að
þakka fyrir þær stundir sem við átt-
um saman. Minningamar sækja á
mig og er mér efst í huga er ég fékk
að gista hjá ykkur afa. Seint virtistu
þreytast á að lesa fyrir mig um þá
Salómon Svarta og Bjart. Þú varst
alltaf til staðar þegar ég þurfti á þér
að halda og alltaf hafðir þú nægan
tíma til að hlusta og veita góð ráð.
Þú varst í raun minn besti vinur og
ég vil þakka þér alla hlýjuna og hug-
ulsemina í gegnum árin. Það er mín
huggun í sorginni að ég gat verið hjá
þér þína síðustu stund eins og þú
varst hjá mér er ég fæddist.
Þú sæla heimsins svalalind,
ó, silfurskæra tár,
er allri svalar ýtakind
og ótal læknar sár.
Æ, hverf þú ei af auga mér,
þú ástarblíða tár,
er sorgir heims í burtu ber,
þótt blæði hjartans sár.
1932, d. 21.8.1935, og
Halldór Grétar Guð-
jónsson, f. 9.9. 1933.
Með Leonard átti
Ásta: Björgvin Leon-
ardsson, f. 25.2. 1939,
Guðrúnu Lóu Leon-
ardsdóttur, f. 8.7.
1943, og Albert Leon-
ardsson, f. 7.6. 1949.
Ásta átti 15 bama-
böm og 31 bama-
bamabam.
Ásta starfaði lengi
sem ráðskona í vega-
vinnu. Síðastliðið ár
bjó Ásta á dvalarheim-
ilinu Kjamalimdi, þar sem hún lést.
Útför Ástu fór fram frá Akur-
eyrarkirlqu 3. júní.
Mér himneskt ljós í hjarta skín
í hvert sinn, er ég græt,
því drottinn telur tárin mín
ég trúi og huggast læt
(Kristján Jónsson)
Ásthildur Albertsdóttir.
Mig langar í fáum orðum að
kveðja Ástu móðursystur mína,
sem var mér góð og elskuleg frá því f
ég var unglingur. A þeim tíma sem
ég átti mjög erfitt veitti hún mér
skjól á heimili sínu og var mér sem
besta móðir. Slíkt gleymist aldrei.
Það þarf ekki að lýsa Ástu fyrir
þeim sem hana þekktu. Öllum sem
minna máttu sín vildi Ásta hlúa að
og hjálpa og gerði það af alúð. Af
sömu alúð sinnti hún gróðrinum í
fallega garðinum sínum. Hjá henni
átti ég góðar stundir, bæði á Sigur-
hæðum og að Möðruvallastræti 8.
Ef mismunandi góðar vistarverur
eru í húsi Guðs mun Ásta gista þá
bestu.
Daisy.
punktur í tilveru fjölskyldu þinnar,
alltaf þessi heimsmaður, glaður og
reifur. Þú hafðir svo gaman af að
ræða málin og ekki kom maður að
tómum kofunum hjá þér hvort sem
um þjóðmálaumræðu var að ræða
eða menningu og listir. Hvað veisl-
umar hjá ykkur voru skemmtileg-
ar, þú kunnir að njóta þess góða í
lífinu og kenndir samferðafólkinu
þínu þá list áfram. Svo varst þú svo
mildll læknir og mannvinur, þú
sagðir okkur frá áhugaverðu fag-
legu efni og alltaf stóð uppúr virð-
ingin fyrir manneskjunni, það að
líta á manneskjuna í heild sinni,
hlusta á sjúklinginn og gefa honum
tíma. Vísindaverk þín voru heims-
fræg og það var sóst eftir þér út
um allan heim að halda fyrirlestra.
Ég er þakklát því að hafa átt þig
að, mikið hef ég lært af þér og fjöl-
skyldunni þinni um virðingu, ástúð
og opin samskipti. Fá feðgin hef ég
hitt sem voru jafn náin og Oddný
og þú, enda voruð þið líka bestu
vinir og vinnufélagar. Eftir að ég
eignaðist sjálf fjölskyldu voru þau
jafn velkomin til ykkar og ég og
þeim finnst jafiigott og mér að
heimsækja ykkur. Það er haft að
orði á heimili mínu að maður komi
alltaf út frá ykkur í góðu skapi.
Elsku Gunnar, þrátt fyrir veik-
indin kemur andlát þitt á óvart,
söknuðurinn er mikill en þó mestur
hjá Rósu, bömunum, tengdaböm-
unum og bamabömunum. Það er
fátt hægt að segja til að sefa sorg-
ina en þó er gott að vita að góðar
minningar og samheldnin sem ein-
kennir ykkur munu verða ykkar
styrkur áfram.
Guðbjörg Sveinsdóttir (Gugga).
Formáli
mmningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böm, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
TILBOÐ / ÚTBOÐ
Útboð
Islenska vátryggingamiðlunin ehf. óskar
eftirtilboöum í flugvélina TF-BAB, sem er
Cessna C-140A, árg. 1951. Flugvélin er
skemmd eftir óhapp. Flugvélin verður til sýnis
í flugskýli 22B á Reykjavíkurflugvelli laugar-
daginn 5. júní 1999 milli klukkan 13.00-17.00.
Tilboðum er hægt að skila á staðnum eða á
skrifstofu íslensku vátryggingamiðlunarinnar
ehf. á Suðurlandsbraut 4a, 6. hæð, fyrir
kl. 12.00 á hádegi þriðjudaginn 8. júní 1999.
UPPBOÐ
SMAAUGLÝSIMGAR
Uppboð
Uppboð munu byrja ó skrifstofu embættisins að Hnjúkabyggð
33, Blönduósi, sem hér segir á eftirfarandi eignum:
Blöndubyggð 9, Blönduósi, þingl. eig. Skafti Fanndal Jónasson, gerð-
arbeiðandi Tollstjóraskrifstofa, þriðjudaginn 8. júní 1999 kl. 11.00.
Fellsbraut 1, efri hæð og ris, Skagaströnd, þingl. eig. Sigurbjörn Ing-
ólfsson, gerðarbeiðendur Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins B-deild
og Lífeyrissjóður sjómanna, þriðjudaginn 8. júní 1999 kl. 11.00.
Sýslumaðurinn á Blönduósi,
3. júní 1999.
Kjartan Þorkelsson.
DULSPEKI
Sálarrannsókna-
félag Suðurnesja
Skyggnilýsingafundur
Þórhallur Guðmundsson,
miðill, verður með skyggnilýs-
ingafund í húsi félagsins, Víkur-
braut 13 i Keflavík, fimmtudaginn
10. júní kl. 20.30. Húsið verður
opnað kl. 20.00. Allir velkomnir.
Stjórnin.
i.