Tímarit lögfræðinga - 01.04.1955, Blaðsíða 3
TÍMARIT LÖGFRÆÐINGA
2. hefti 1955.
Þróun íslenzkra réttarreglna um hjóna-
vígslutálma frá siðskiptum til vorra daga
Eftir Ármann Snævarr prófessor.
I.
I afmælisriti dr. Ólafs Lárussonar prófessors, R'eykja-
vík 1955, bls. 1—22 er leitazt við að veita yfirlit yfir þær
meginbreytingar, sem urðu á hjónavígsluskilyrðum við sið-
skiptin hér á landi. Ennfremur eru þar reifaðar aðalheim-
ildir um breytingar á hjónavígsluskilyrðum frá siðskiptum
til vorra daga og að lokum er greint frá þeim breytingum,
er orðið hafa á tvennum hjónavígslutálmum, frændsemi
og tengdum annars vegar, en efnaleysi hjónaefna hins veg-
ar. I ritgerð þeirri, er hér fer á eftir, er ætlunin að rekja
breytingar á öðrum hjúskapartálmum, en þessum tveimur
(II) og sýna síðan almenn stefnumörk í þróunarsögu þess-
ara lagaatriða (III).
II.
Einstök hjónavígsluskilyrði.
1. Aldur. I kirkjuskipaninni frá 1537 (sem lögfest var
1541 og 1551) er ekki vikið skýrlega að hjúskaparaldri
hjónaefna. Þar segir það eitt, að ekki megi gefa saman
persónur í hjúskap, sem hafi trúlofazt „an þeirra vilja,
sem þær eru undirgefnar". Þetta ákvæði á ekki beinlínis
við hjúskaparaldur sem slíkan, heldur víkur það aðeins
65