Tímarit lögfræðinga - 01.04.1955, Blaðsíða 35

„Vacumator" halda gildi. Rökin voru þau, að líking merkj-
anna væri beinlínis fólgin í lýsandi eiginleikum þeirra
og notkun slíkra lýsingareinkenna yrðu að vera heimil
öllum framleiðendum þeirrar vörutegundar, sem um væri
að ræða.
Það eru ekki orðmerkin ein, sem geta talizt veik. Um
suma flokka myndmerkja er hið sama að segja. 1 Dan-
mörku eru t. d. myndir af nautgripum, eða höfði á naut-
gripum, svo almennt notaðar sem vörumerki fyrir mjólkur-
afurðir, að slík merki eru talin veik. Samkv. danskri dóm-
venju er því talið, að merki þessarar tegundar geti átt
jafnhliða vernd.
Með því, sem ég síðast nefndi, er ég kominn mjög í
nánd við hinn þriðja aðalþátt þessara hugleiðinga, þ. e.
afstöðu vörumerkis og eftirlíkingar þess. Álitaefnið, hvort
vörumerki gangi í berhögg við annað, kemur fram, bæði
þegar óskað er skráningar nýs merkis — þá verða skrán-
ingaryfirvöldin að meta líkinguna — og þegar nýtt merki
er notað, án þess að leitað sé skráningar. Það leiðir af eðli
máls, að ný merki verða að vera hæfilega aðgreind þeim
merkjum, sem þegar eru til, ef vörumerkjum á að bera
eitthvert gildi. Um þessa aðgreiningu er komizt svo að
orði í vörumerkjalögunum, að eigi megi skrá vörumerki,
ef það er svo líkt þegar skráðu merki, að hætta sé á, að
villzt verði á merkjunum í viðskiptum, þótt ólík séu í ein-
stökum atriðum. I samræmi við þetta segir og, að hvorki sé
heimilt að nota eftirmynd né eftirlíkingu af skráðu vöru-
merki annars aðila.
Það, hvort yngra merki sé of líkt eldra merki, veltur því
á heildarmati á þeim áhrifum, sem merkið vekur. Ef um
er að ræða merki, sem óskað er, að skráð verði, ræður
mat skráningaryfirvalda í fyrstu. Urskurði þeirra má þó
skjóta til dómstóla, hvort heldur merkið hefir fengið skrán-
ingu eða synjað hefir verið um skráningu. Sé um notkun
óskráðs merkis að ræða, ber málið beint undir dómstóla.
Er dómstólar eða skráningaryfirvöld meta líkinguna, ber
97