Tímarit lögfræðinga - 01.04.1955, Blaðsíða 50

um að gera sölutilraunir. Einnig bað hann fasteignasöl-
una N. að gera sölutilraunir. H. hafði samband við S., sem
gerði tilboð í húsið, en samkomulag náðist ekki um verð.
Nokkru síðar fékk S. tilboð fyrir milligöngu N. um kaup á
húsinu fyrir nokkuð annað verð, en H. hafði mátt selja
fyrir. Varð það úr, að S. keypti húsið fyrir milligöngu N.
Var H . um þetta kunnugt og áskildi sér þegar rétt til sölu-
þóknunar úr hendi K.
Talið var, að þar sem H. hafði komið sambandi á milli
K .og S. og til þessara kynna mætti rekja endanlegu söluna
þá ætti hann rétt á nokkurri þóknun fyrir starfa sinn.
(Dómur B.Þ.R. 27/11. 1954.)
Girðingarskylda, um lóð.
Leigulóðir þeirra G. og K. lágu saman að nokkru. G.
vildi reisa steingirðingu um lóð sína og ræddi um það við
þá lóðareigendur, sem hann átti sameiginleg lóðamörk
með. Ekki er þó sannað, að hann hafi rætt um girðingu
þessa við K. fyrr en eftir að vinna var hafin við hana. G.
reisti síðan girðinguna. Krafði hann K. um endurgjald að
hálfu fyrir girðinguna, að því leyti sem hún var á lóða-
mörkum þeirra. K. synjaði um greiðslu, þar sem honum
væri girðing þessi alveg óviðkomandi og að minnsta kosti
hefði honum aldrei dottið í hug að reisa þarna steingirð-
ingu.
Eigendur og rétthafar lóða hér í bænum eru skyldugir
að girða þær. Með hliðsjón af girðingalögunum var talið
rétt, að þeir, er lóðamörk eiga saman, taki að hálfu hvor
þátt í kostnaði af girðingunni.
K. hreyfði engum athugasemdum við því, að G. reisti
þarna steingirðingu og haft var að nokkru samráð við hann
um gerð hennar. Var hann því dæmdur til að greiða að
hálfu verð girðingarinnar á hinum sameiginlegu lóðamörk-
um.
(Dómur B.Þ.R. 2/3 1954.)
112