Búnaðarrit - 01.01.1914, Blaðsíða 93
BÚNAÐARRIT 89
einstaklinginn eins og meðál-einstakling bezta beina œtt-
leggsins.
En veruleg og föst verður framförin pó fyrsl, þegar
beini œttleggurinn er valinn með tilliti til þess, að í
lionum sé kynfesta, sprottin af því, að eftirspurðu eigin-
leikarnir eru víkjandi eða hreinn klofninqur af ríkjandi
eiginleilcunum.
Eg hefi áður, og annarstaðar, bent á mismuninn á
kúnum innan nautgripafélaqanna. Hann er milcill, því
nytliæsta kýrin mjóJkaði yfir 4000 kg., sú nytlægsta
undir 1000 og meðaJkýrin 2227 kg. um árið. Og eins
mikill munur er á feitinni. MeðáJkýrin hefir 3,6° 'o feiti,
sú hœsta yfir 6°/o, en sú lœgsta 1,8°/o feiti.
Takmark okkar í kúarœktinni á fyrst utn sinn að
vera það, að jafna þennan mikla mun og hœkka nythæð
og feitimagn meðálkýrinnar, án þess að fóðureyðslan
aukist um of.
Þetta eigum við að qera með því, að finna yfir-
briqðin með fóður- og mjótkurskýrslum, og ala aldrei
kált' til mjólkur uudan kú, sem er meðalkýr cða
undirbrigði.
Moð ættartölubókum greinum við svo yfir-
brigðin í beina ættleggi, og veljuui úr þeim þá,
sem eru kynfastir, til undaneldis.
Og not kynfóstu skepnanna til undaneldis
tryggjum við með nautgripafélögunum.
Meft þessu gotum við bætt kýrnar okkar. Með
þessu getum við sýnt að við vinnum gagn.
Ef vift vinnum að því af viti, að bæta
kýrnar, náum í kynfasta beina œttleggi og notum þá,
en berjumst ekki sífeJt og að eilífu við kynfestulaus
yfirbrigði, þá er enginn vafi á því, að við getum á
nœsta mannsáldrinum tvöfaldað gæði kúnna okkar, og
látið þær í stað þess að mjólka 3 merkur í mál að
jafnaði, eins og kýr Lofts ríka gerðu, mjólka ferfalt
meira.