Búnaðarrit - 01.01.1914, Blaðsíða 305
BÚNAÐARRIT 299
tunnur. Auk þess var úr mjög miklu af síld búin til olia og
„gúanó“.
Pyrir Austurlandi var ágætis þorskafli og gæftir góðar.
Kringum Hornaíjörð var þó litið um afla.
Þilskipin öfluðu vel og botnvörpungar ágætlega.
Laxveiði í ám óvenjulega mikil.
Verzlun.
Innlendar vörur voru í óvanalega liáu verði. Verð á slátur-
fé var hærra en dæmi eru til áður. Saltkjötsverð erlendis var
i hæBta lagi; kom það sér vel, sérstaklega á Suðurlandi og Vestur-
landi, þar sem svo miklu þurfti að farga vegna heyskorts. Kjöt-
verðið varð 30 aurar á pund í Reykjavík og í Borgarnesi; í flest-
um öðrum kauptúnum mun það hafa orðið 28 aurar, mör 35 au.,
gærur 40 aura hór fyrir sunnan, en 45 aura víðast út um land.
Hvit vorull 72 aura hér fyrir sunnan mót peningum, en hærri
nokkru í öðrum kauptúnum, alt upp i 95 aura pundið, en það
verð mun vera vöruskiftaverð, Haustull 50—55 aura.
Smjör rjómabúanna seldist mun ver en undanfarin 2 ár;
munaði það nálega 10 aurum á hverju pundi til jafnaðar.
Hross voru i nokkuð lægra verði en árinu áður.
Piskverð var með hæsta móti, skippund af þorski 75 kr.,
smáfiskur 68 kr., ýsa 58 kr., lýsistunnan 30 kr.
Verð á æðardún var nokkuð misjafnt i hinum ýmsu stöðum
á landinu, 14—18 kr. pundið.
Utlend vara flest í háu verði, þó heldur lægra en árið á
undan. í sumum kauptúnum á landinu var rúgmjölstunnan
kr. 20,50.
Verzlun öll og viðskifti hafa verið hagstæð á þessu ári,
bæði fyrir sveitabúskap og sjávarútveg, en kaupstaðarbúar, sein
lifa beint á vinnulaunum sínum, en afla hvorki sjávarafurða né
sveitavöru, hafa orðið harðar úti; það þreugir að þeim, þegar
allar nauðsynjavörur, jafnt innlendar sem útlendar, eru i háu verði.
Árið 1913 mátti heita gæðaár að þvi er verzlun snerti, og
að öllu samantöldu ágætisár í þeim landshlutum, sem voru í
náðinni hjá veðráttufarinu. Á Austfjörðum er árið talið hið
bezta, er komið hafi í heilan mannsaldur, og Norðlingar telja
hag bænda standa í blóma.