Búnaðarrit - 01.01.1914, Blaðsíða 288
282
BÚNAÐARRIT
ingartæki nefnist Damico, og ætla eg nú að lýsa gerð
þess og notkun. Algengur Damico-mjólkurkælir er á
stærð við stóra vatnsskjólu, og líkur að lögun eins og
sjá má á myndinni. Hann er gerður úr þykku „galv-
aniseruðu" járni, nema hinn bárulagaði flötur, sem inn
snýr, er úr tinuðum eir. Ofan á kælinn er sett hylki,
sem dreiflr mjólkinni út, í hliðar kælisins. I þessu hylki
er silkerið. Á botni sílkersins eru 2 silnet með baðm-
ullarsíu á milli, og ofan á þau er lagt keilulagað lok til
stuðnings. Neðanvert á kælinum er innrásarpípa, sem
kalt vatn er leitt í, en útrásarpípan er á efri enda hans.
Áður en kælirinn er notaður, er hann þveginn vandlega,
og ný baðmullarsía látin milli silnetanna. Einnig ber að
gæta þess, að hinn bárulagaði flötur kælisins sé votur,
því að öðrum kosti rennur rjóminn eða mjólkin í læk-
jum þvert yflr bárurnar, en dreifist ekki út um allan
flötinn eins og til er ætlast. Kæiirinn er settur í stút-
inn á rjómabrúsanum eða mjólkurbrúsanum, því næst
leitt kalt vatn í gegn um hann og rjómanum helt í síl-
kerið. Sé kalda vatninu ekki dæiað í gegn um kælinn,
verður vatnsgeymirinn að standa hærra en útrásarpípa
hans. Ef kælingartæki þetta er notað, þar sem kaldir
lækir eru, er bezt, að safna vatni í ker, er stenflur ofar
en útrásarpípan, eins og áður er sagt. Kælingartækið
var upphaflega ætlað til að kæla samfengna mjólk þegar
i stað eftir mjaltirnar. Þess vegna er baðmull og síl-
net sett í silkerið. Þessi hluti kælisins kemur sér vel
til að hreinsa nýmjólkina, áður en hún er skilin, og að
því loknu má lauga sílkerið og nota það við kælingu
rjómans án sílneta og baðmullar.
Damico-kælinn hefl eg reynt, og komist að raun
um, að hann er mjög hentugur til að kæla með rjóma,
bæði á stærri bændabýlum og rjómabúum. Auðvitað
yrði að fá stærri kæli af þessari gerð handa stærri
rjómabúum.
Algengur Damico-kælir mun kosta um 40 krónur,