Búnaðarrit - 01.01.1914, Blaðsíða 285
BÚNAÐARRIT
279
asta heimili, sem sendir skemdan rjóma til búsins, eyði-
leggur ekki að eins smjörmarkaðinn fyrir sjálfum sér
heldur og öllum samlagsbændum. Þess vegna verða allir
að gera sitt fremsta til þess, að rjóminn komist óskemdur
til rjómabúsins.
Eg býst við að bændur sem aðrir vilji vinna sér í
hag, og spurningin verður þá, hvernig bægt sé að halda
rjómanum óskemdum, þar til er hann kemst í hendur
rjómabústýrunnar.
Svo hreinlega má fara með rjómann, að hitun sé
algerlega óþörf, en gæta verður þá sérstaks hreinlætis,
og ætla eg nú að geta um hinar helztu varúðarreglur,
sem geta komið í veg fyrir að rjóminn skemmist.
Yerði kýrnar t. d. ekki mjólkaðar úti sökum óveðurs,
og sé enginn loftgóður klefl inn af fjósinu til að mjólka
í, þá verður að nota fjósið til þess. Pjósið þarf að vera
Joftgott, og meðan stendur á mjöltum, má sem minst
ryk þyrlast upp, og þess vegna ekki sópa básana eða
gefa ábæti skömmu áður en mjólkað er, eins og sum-
staðar tíðkast. Mjaltakonan á að vera í hreinum fötum
og þvo vandlega júgrið á kúnum áður en hún mjólkar.
Að því loknu þvær hún sér vandlega um hendur, og
byrjar að mjólka. Mjólkurílátin eiga að vera hrein, og
þegar búið er að mjólka hverja kú, er mjólkin úr henni
síuð í hreint. tróílát, sem laugað hefir verið með sjóð-
heitu vatni rétt fyrir mjaltirnar. Þegar búið er að sía
mjóikina úr fyrstu kúnni í tréílátið, er látinn hlemmur
yfir það, þar til mjólkin úr næstu kú er síuð í sama
ílát. Að loknum mjöltum er mjólkin þegar í stað skilin
1 skilvindu, því að í spenvolgri nýmjólk klekjast út á
hverri mínútu svo þúsundum skiftir af gerlum, sem
skemma rjómann eða mjólkina. Einnig má komast hjá
að hita mjólkina áður en hún er skilin, ef skamt er liðið
frá mjöltum. Skilvinduna skal ætið hreinsa, þegar búið
er að nota hana, og líði langt á milli, þarf að hreinsa
hana á ný, áður en hún er notuð.