Búnaðarrit - 01.01.1914, Blaðsíða 197
BÚNAÐARRIT
191
Viðskiftareikningsfærslan hefiv líka þá ókosti, að hún
gefur ekki hvöt til að borga upp skuldir og Ijúka þannig
viðskiftunum, svo að maður veit ekki ávalt hvað þeim líður,
eða hvernig ástatt er með viðskiftasjóðinn, og að hUn
gerir ekki ráð fyrir ákveðnum gjalddaga og ekki fyrir
viðurkenningu skulda. Verður því oft ófærlega langur,
og jafnvel stundum endalaus, dráttur á greiðslunni.
Að vísu þarf oft að gefa reikninga yfir viðskifti,
vinnu og þ. h., en þeir reikningar ættu helzt að borgast
strax, en þegar svo er ekki, þá nægir flestum — að minsta
kosti sveitamönnum — að skrifa á lista hjá sór aðeins
það, sem óborgað er á hvora síðu sem er, einkum ef
borgunartími er þar ákveðinn og skuldir annara viður-
kendar.
Þennan lista þarf að skrifa upp nokkrum sinnum
á áii eftir ástæðum, en færa þær breytingar, sem á
verða, jafnóðum inn á hann á milli þess að hann er
endurnýjaður. Eftir þessum lista má ljúka viðskiftum
á svipstundu, hvenær sem er og hvar sem er, ef maður
ber hann á sér, sem heppdegast væri, en láta þá hinn eldri
lista liggja í peningahirzlunni, þangað til sá næsti kemur.
Séu peningarnir, sem heima eiu, einnig teknir upp
á listann, þá sýnir hann glötíglega allan viðskiftasjóðinn.
Með þessum hætti getur maður losnað við bók-
færslu viðskiftareikninganna, sem ekki geta samrýmst
búreikningunum, og jafnvel við kassabók, með því að
viðskiftareikningur búsins kemur að miklu leyti í hennar
stað, og þó unnið það, að reikningsfærslan yrði hag-
fræðislegri og viðskiftin greiðari.
Lans- og skulda-vastrið, sem reikningsfærslan snýst
nú mest um, þarf að hverfa úr sögunni. Það veldur
oft tapj, sem fjöldjnn liður einnig við, og veitir mörgum
Qiönnum atvinnu á annara kostnað.
Yið verðuin að nota reikningslistina til að iæra af
Hagsýni í sem flestum greinum, svo við getum safnað
peningum í viðskiftasjóðinn til nauðsynlegrar brúkunar,