Búnaðarrit - 01.01.1914, Blaðsíða 97
BÚNAÐARRIT
93
samgöngutækjum. Meðfram öllum vegum liggur frétta-
þráðurinn, sem net væri, og loftið titrar undan ótal
þráðlausum skeytum, sem fljúga með ijóssins hraða þvert
og endilangt heimsendanna á milli, og í staðinn fyrir birki-
þrestina, sem Jónas kvað um að blikuðu í loftinu, þá
blikar nú á stóra flugdreka, sem fara miklu hraðar en
þó valur fljúgi með byr undir báðum vængjum. Já, það
er jafnvel komið svo, að stórveldin, t. d. Þýzkaland og
England, láta sér ekki nægja að berjast um lög og láð,
heldur eru þau bókstaflega farin að berjast um loftið,
ljósvakann, reyna að eyðileggja loftið hvert fyrir öðru
sem flutningabraut þráðlausra skeyta.
Já, nú er eg kominn heldur nærri rafmagninu.
þessu leyndardómsfulla, óstýriláta, töfrandi, alstaðar ná-
læga, alt megandi afli, sem alt virðist geta og ekkert
vera ómögulegt, bará ef við mennirnir værum nógu vitrir
og áræðnir til að temja óhemjuna.
Eg vil ekki gleyma mér og fara að teija upp hin
margvíslegu tæki utan húss og innan, sem rafmagnið
felur í skauti sínu, alt frá penna Edisons í gegn um
búr og eldhús, skemmu, hlöðu, fjós og engi, og upp í
hinar risavöxnu vinnuvélar, sem stóriðnaðurinn heflr í
þjónustu sinni og knúðar eru áfram af þúsundum hest-
afla. Heldur skulum við nú halda heim, og ætti þá vel
við að staðnæmast hjá einum fossinum okkar, ef ein-
hver kynni að vera óseldur enn þá, og heyra hvað hann
hvíslar í eyra okkar um framtíð þessa lands. En það
verður að bíða, því nú vil eg snúa mér að öðru efni
og spyrja:
í hverju lifuin við, íslenskir bændur?
Eg held svarið geti ekki orðið annað en þetta:
Við lifum á búfjárrœht. Og það mætti bæta við: Við
getum hfað milclu meira á jarðrœht en við gerum. Þ. e. a. s.
við getum ræktað miklu meira af þeim jarðargróða, kar-
töflum, rófum og matjurtum, sem við þurfum ekki búfé