Ný saga - 01.01.1996, Blaðsíða 44

Aðalgeir Kristjánsson
Auk latínu og
grísku kunni
hann skil á
fornensku,
gelísku, hebr-
esku, arabísku,
finnsku og ung-
versku og í
ritum sínum
vitnar hann til
sanskrítar og
grænlensku.
Þá kunni hann
þýsku, frönsku,
spænsku, ítölsku
og portúgölsku
inn af Birgi Thorlaciusi prófessor og dagsett-
an 14. október 1819.4 Hann segist hafa nauða-
þekkt Þorleif Repp allt frá því að hann kom
til Hafnarháskóla og hrósar dagfari hans,
íhygli og fræðaáhuga, þar sem hann eigi fáa
sína jafningja. Hann hafi nýtt tímann vel og
tekið miklum framförum. Þorleifur sé mikils
metinn í háskólanum sakir þekkingar og sjálf-
stæðra rannsókna. Að undirbúningsprófum
loknum hafi hann stundað nám um tveggja
ára skeið í þeim greinum læknisfræðinnar
sem tengjast eðlis- og efnafræði, en síðan hafi
heimspekin orðið aðalviðfangsefni hans og í
janúar 1819 hafi hann hlotið verðlaun fyrir
samkeppnisverkefni sem efnt var til árið áður
og bar heitið: Exposita notionum, qvas hom-
ines vocabulo naturæ exprimere soleant ...
Birgir bætir því við að sér sé kunnugt um að
hann hafi einnig leyst hliðstætt verkefni í fag-
urfræði. Þar hafi hann að vísu ekki unnið til
verðlauna, en engu að síður hafi úrlausnin
þótt bera vott um sjálfstæða hugsun og fjöl-
þætta þekkingu. Þá getur Birgir þess að Repp
sé mjög vel að sér í íslenskuin fornbókmennt-
um og Árnanefnd hafi falið honum vandasöm
viðfangsefni sem hann hafi leyst af hendi með
prýði, enda þótt hann sé ekki styrkþegi henn-
ar. Birgir endar á því að mæla með að Þorieifi
verði veittur styrkur af opinberu fé (offentlig
Understpttelse) til að halda áfram vísindaiðk-
unum sínum. Þessi greinargerð var síðar
prentuð í sérstökum bæklingi ásamt fleiri um-
sögnum um lærdóm Repps.
Þorleifur Repp setti ekki ljós sitt undir
mæliker. Birgir getur þess að hann hafi ósjald-
an tekið til máls sem andmælandi við doktors-
varnir og við síðustu doktorsvörn í læknisfræði
hafi hann aflað sér álits sem svaramaður -
respondens - doktorsefnis við vörn þess.
Eins og sjá má af orðum Birgis Thorlacius-
ar var Repp í miklu áliti sakir víðtækrar þekk-
ingar þegar á unga aldri. Málakunnátta hans
var með ólíkindum. Auk latínu og grísku
kunni hann skil á fornensku, gelísku, hebr-
esku, arabísku, finnsku og ungversku og í rit-
um sínum vitnar hann til sanskrítar og græn-
lensku. Þá kunni hann þýsku, frönsku, spænsku,
ítölsku og portúgölsku. H. C. 0rsted var
kennari hans í raunvísindum og líkt og aðrir
íslenskir stúdentar kynntist Repp Rasmusi
Chr. Rask og hreifst mjög af lærdómi hans í
norrænum fræðum og þeim nýjungum sem
urðu í málvísindum fyrir tilverknað hans.
Allar líkur benda til þess að meðmælabréf
Birgis Thorlaciusar hafi verið lagt fram með
styrkumsókn frá Þorleifi. Síðari hluta árs 1819
leitaði háskólastjórnin álits guðfræðideildar á
umsókn frá Repp með bréfi 23. október 1819.
Ekki er ljóst hvað Þorleifur sótti um. Garðvist
hans var á enda runnin ásamt styrkjum þeim
sem henni fylgdu. í öðru bréfi frá háskóla-
stjórninni, þann 20. nóvember sama ár, lagði
hún til að Þorleifi yrði útvegað húsnæði á
„Collegierne“. Þetta voru stúdentagarðar
sem veittu ýmis fríðindi þeim sem skarað
höfðu fram úr og lokið hefðbundnu háskóla-
námi. í bréfinu var lagt til, gæti ekki af þessu
orðið, að brugðið yrði á það ráð, með tilliti til
framúrskarandi vitnisburðar sem fylgt hafi
umsókninni, að veita honum garðstyrk og
húsnæði á Garði til marsloka 1820 líkt og
hánn hefði hingað til haft.5
Þorleifur Repp var mjög félagslyndur mað-
ur, en ekki að sama skapi þjáll og samvinnu-
þýður. Hann kom mjög við sögu félaga sem
störfuðu að menningarmálum með einum eða
öðrum hætti með Islendingum og Dönum á
stúdentsárum sinum. Þegar Hafnardeild Hins
íslenska bókmenntafélags var stofnuð í upp-
hafi árs 1816 var cand. philos. Þorleifur Guð-
mundsson Repp einn í hópi íslenskra Garð-
stúdenta á stofnfundinum og hét deildinni
þriggja dala árlegum styrk.'1
íslenskir stúdentar blönduðu yfirleitt ekki
mikið geði við danska stúdenta á Garði. Þor-
leifur Repp virðist hafa verið undantekning
frá þeirri reglu. Danska stúdenta hafði lengi
dreymt um að mynda með sér félagsskap, en
ekki orðið úr fyrr en 16. júlí 1820. Stud. med.
Þorleifur Repp var einn stofnenda,7 en að fáu
öðru er hans þar getið, enda fór hann til Eng-
lands ári síðar.
Á stúdentsárum sínum var Þorleifur Repp
einnig tíður gestur í Bakkehuset úti á Frið-
riksbergi. Húsráðendur þar voru Knud Lyne
Rahbek prófessor og Kamma kona hans. Þor-
leifur kenndi Rahbek íslensku og kynnti hon-
um íslenskar fornbókmenntir og studdi hann
í að koma þeim á framfæri. Bakkahúsið var
eins konar Unuhús þeirra tíma. Þangað komu
42