Þjóðlíf - 01.07.1986, Blaðsíða 24

E.BACKMAN 'SlA
stássborgari meðal hinna eldri?
Megas svarar hvatvíslega. „Hvers
vegna ætli ég sé vinsæll? Ég meina,
fólk hefur alltaf einhverja þörf fyrir
að hefja einhvern upp. Pað getur
hver sem er lent í þessu fyrir ein-
hverjar tilviljanir, ef aðstæður haga
því þannig. Ferill minn er vissulega
eilítið sérkennilegur, en staðreyndin
er sú að manni er óhætt að taka lítið
mark á þorra fólks. Það er náttúru-
lega ágætt ef fólk vill hlusta á mann -
og það getur tryggt manni sæmilegt
líf í bili. En maður tekur þetta ekki
alvarlega, þannig séð sko. Maður
bara pælir sitt. Sko, krítikkin sem ég
ávallt skammt undan
R'itkiski iístofti Ríkisins, sími (9i) 25855
fékk eftir 74 hefur verið nákvæmlega
jafn vitlaus og sú sem ég fékk í byrjun
— bara með öðrum formerkjum.
Menn hafa lítið þorað að hrófla við
plötunum mínum síðan 74, þær eru
bara átómatískt góðar. Þetta er ekk-
ert marktækari krítikk en kom frá
drengjunum tveimur þarna um árið
sem fannst ekkert heillandi við plöt-
una mína. Þetta er sljóleiki, sko.
En er ekki alltaf einhver valinn til
að lifa af? Þeir eru fáir í gangi sem
voru áberandi fyrir tíu árum síðan,
margir algjörlega gleymdir. Það er
alltaf einhver valinn.“
Hver velur?
„Sagan,“ hvíslar Megas. „Sagan
sjálf. Ég passa alveg inn í það að lifa
þetta af. Ég fullnægi ákveðnum skil-
yrðum. Ég rúlla í gang fyrir fimmtán
árum og umhverfis þessa fyrstu plötu
myndaðist ákveðinn hávaðasamur
kjarni. Síðan verður þetta svona
menntaskólakreis, sem einhvern veg-
inn heldur alltaf velli. í gegnum þessi
ár er það alltaf einhvern veginn töff
að hlusta á þennan náunga. Síðan
lifði ídólið þannig lífi að það hékk
alltaf á bláþræði — og það er alltaf
svolítið heillandi. Síðan kemur algjör
þögn. ídólið er bara verkari og eng-
inn veit hvað það er að gera. Plöturn-
ar hætt að fást en halda áfram að vera
þetta menntaskólakreis. Svo lætur
hann í sér heyra í nægilega töff sam-
hengi. Þetta er alveg skraddara-
saumað!“ Megas brosir lævíslega og
skáskýtur augunum á viðstadda. „Sá
sem fer svona að hlýtur að lifa af! Það
er alveg sama hvaða djöfulsins dellu
hann gerir!“
Hann neitar því alfarið að hann
hafi hannað þennan feril. „Nei, nei,
nei. Tilviljun hagaði þessu þannig.
Ég hef ekki pælt út neina taktík. Ég
var bara að gera allt aðra hluti þegar
ekkert heyrðist frá mér.“
Fáum við brátt að heyra meira frá
Megasi — eða mun titill kassans frá
Hinu leikhúsinu reynast sannspár?
Er Megas allur?
Skáldið og söngvarinn með út-
stæðu eyrun, ídól 68-kynslóðarinnar
á sínum tíma og nú meðal vinsælli
dægurlagasöngvara landins, glottir
ómótstæðilega. „Þetta er sérlega
fyndið nafn, einmitt þegar ég er rétt
að byrja! En það er bara svo dýrt að
gefa út plötu nú til dags að ég veit satt
að segja ekki hvenær ég legg í það.
Ég á efnið til, en fjárráðin leyfa tæp-
ast plötugerð. Svo er ég nýorðinn
íbúðareigandi og það kostar sannar-
lega sitt. En koma dagar - koma
ráð. Hver veit?“
24 ÞJÓÐLÍF
j