Morgunblaðið - 11.12.1977, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. DESEMBER 1977
19
Leikhópur Nemendaleikhússins í sýningunni. Við eins ihanns boró
eftir Terence Rattigan.
eðli, í senn bresti og heilindi. I
því ofurkappi sem lagt er á
félagsleg efni í leikhúsi þykir
einhverjum þetta kannski mið-
ur, fyrir. venjulega borgara i
kyrrlátum bæ er þetta hvild frá
innrætingu sem gerist æ fyrir-
ferðarmeiri.
Nemendaleikhúsið hefur
fengið til liðs við sig tvo leikara
sem leikhúsgestum eru kunnir,
þá Randver Þorláksson og Ólaf
Örn Tho'roddsen. Randver leik-
ur tvö hlutverk; fyrir hlé er
hann samfélagsgagnrýnandinn
Malcolm, en Fowler gamli eftir
hlé. Leikur hans er þróttmikill i
báðum hlutverkunum þótt seg-
ja megi að túlkun hans á Mal-
colm sé nærri því að vera yfir-
drifin á köflum. Ólafur Örn ,
Thoroddsen er vaxandi leikari,
en hefurekki fengið mörg tæki-
færi enn sem komið er. Honum
tókst að gæða svikahrappinn
Pollock því lifi sem máli skipti í
leiknum.
Það er erfitt að gera upp á
milli hinna ungu leikara, en i
heild má tala um prýðilegan
árangur. Ég verð þó að segja
að fyrir minn smekk náði Kol-
brún Halldórsdóttir einna best-
um tökum á hlutverki sínu,
hinni geðþekku ungfrú Cooper,
rödd mannlegs skilnings í verk-
inu. Eftirtektarvert var einnig
hiklaus túlkun Elfu Gísladóttur
á frú Shankland. Á Helgu Thor-
berg mæddi töluvert í hlutverki
Railton Bell, sögusmettunnar i
leiknum. Þetta var vandasamt
hlutverk sem Helga skilaði á
viðunandi hátt. Fleiri mætti
nefna, en þetta voru þeir sem
mesta athygli vöktu, ekki síst
vegna þess að hlutverkin voru
þannig vaxin.
Hér starfaði samhuga hópur
sem ég spái að við eigum eftir
að kynnast betur.
ENN EIN NÝ
AEG
ÞVOTTAVEL
LAVAMAT
BELLA801 E
Með fleiri og
fullkomnari
þvottakerfum.
Sérstakt
þvottakerfi sem
sparar rafmagn
um 30%.
IBRÆÐURNIR ORMSSON %
LÁGMÚLA 9 SÍMI 38820
Hér birtist síðari hluti hins
mikla ritverks um sævíkinga
fyrri tíma við Breiðafjörð,
sannar frásagnir mikillar
sóknar á opnum bátum við
erfiðar aðstæður, sem stund-
um snerist upp f vörn eða
jafnvel fullan ósigur. Nær
hvert ár var vígt skiptöpum
og hrakningum, þar sem hin-
ar horfnu hetjur buðu óblíð-
um örlögum byrginn, æðru-
og óttalaust. Aflraunin við
Ægi stóð nánast óslitið árið
um kring og þessir veður-
glöggu, þrautseigu víkingar,
snillingar við dragreipi og
stýri, tóku illviðrum og
sjávarháska með karl-
mennsku, þeir stækkuðu í
stormi og stórsjó og sýndu
djörfung í dauðanum, enda
var líf þeirra helgað hættum.
— Um það bil 3000 manna er
getið í þessu mikla safni.
Er andinn mikilvægari en
efnið? Hefur góður hugur og
fyrirbænir eitthvert gildi?
Skiptir það máli hvernig þú
verð lífi þínu? Þessar áleitnu
spurningar vilja vefjast fyrir
mönnum og víst á þessi bók
ekki skýlaus svör við þeim
öllum, en hún undirstrikar
mikilvægi fagurra hugsana,
vammlauss lífs og gildi hins
góða. Hún segir einnig frá
dulrænni reynslu níu kunnra
manna, hugboðum þeirra, sál-
förum, merkum draumum og
fleiri dularfullum fyrirbær-
um, jafnvel samtali látins
manns og lifandi, sem sam-
leið áttu í bíl. Og hérerlangt
viðtal við völvuna Þorbjörgu
Þórðardóttur, sem gædd er
óvenjulegum og fjölbreyttum
dulargáfum. — Vissulega á
þessi bók erindi við marga, en
á hún erindi við þig? Ert þú
einn þeirra, sem tekur and-
ann fram yfir efnið?
0«twfrn) 4yr *r. .iltAilian h*,l f|h*vf nðH.
IkntAlliwn. inok viKjinh-Vof 016 h«m 09
hwn »1 (iðWnilnbrwnnwf Kv««|vm holinnanni,
Mlonli o4vi líl iwUifiili «9 iiKnihn hMtk'ni
„Ef ég hefði ekki vitað það, að
Guð er til, mundi ég hafa
trúað á hestana mína“, sagði
eyfirzki bóndinn Friðrik í
Kálfagerði, og skáldjöfurinn
Einar Benediktsson sagði:
„Göfugra dýr en góðan ís-
lenzkan hest getur náttúran
ekki leitt fram“. — Þannig
hafa tilfinningar íslendinga
til hestsins ávallt verið og eru
enn og sér þess víða merki. 1
ríki hestsins undirstrikar
sterklega orð þessara manna.
Þar eru leiddir fram fræði-
menn og skáld, sem vitna um
samskipti hestsins, mannsins
og landsins, og víða er vitnað
til ummæla erlendra ferða-
manna. Bókin itiun halda at-
hygli hestamannsins óskiptri,
eins og hófatakið eða jó-
re.vkurinn, hún mun ylja og
vekja minningar, hún er
óþrjótandi fróðleiksbrunnur
hverjum hestamanni, heill-
andi óður til Islands og ís-
lenzka hestsins.