Morgunblaðið - 24.02.1981, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. FEBRÚAR 1981
Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guömundsson, Björn Jóhannsson.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur. Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033.
Áskriftargjald 70 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 4 kr. eintakiö.
Sultartangavirkjun
Steingrímur Hermannsson, formaður Framsóknarflokksins, lýsti
því yfir hér í Morgunblaðinu sl. laugardag, að hann teldi virkjun
við Sultartanga næsta verkefni í orkumálum úr því, sem komið væri.
Fórmaður Framsóknarflokksins telur, að jafnhliða ákvörðun um
Sultartangavirkjun eigi að taka ákvörðun um Blönduvirkjun eða
Fljótsdalsvirkjun og að ekki skipti öllu máli, hver röðin verði þeirra í
milli, þar sem þær virkjanir verði augljóslega byggðar báðar á næstu
áratugum. Eggert Haukdal, einn af þingmönnum Sunnlendinga, er
einnig þeirrar skoðunar að hefjast eigi handa við Sultartangavirkjun,
eins og fram kemur í viðtali við hann í Morgunblaðinu í dag, og bendir á,
að undirbúningi að þeirri virkjun sé nánast lokið en aðrir virkjunar-
kostir ekki tilbúnir. Ekkert Haukdal segir ennfremur, að hann mundi
hugleiða afstöðu sína til ríkisstjórnar sem gengi framhjá Sultartanga-
virkjun.
Sérstök ástæða er til að fagna þessum yfirlýsingum Steingríms
Hermannssonar og Eggerts Haukdals. Ákvörðun um nýjar virkjunar-
framkvæmdir hefur dregizt úr hófi. Enn er unnið að framkvæmdum við
virkjun, sem lagaheimild var veitt fyrir á síðustu árum Viðreisnar-
stjórnarinnar! Hjörleifur Guttormsson hefur setið í stól iðnaðarráð-
herra nær samfleytt frá haustinu 1978 og engar ákvarðanir tekið enn
um næstu skref í virkjunarmálum. Það er rétt, sem formaður
Framsóknarflokksins segir í viðtalinu við Morgunblaðið sl. laugardag,
að menn eru almennt orðnir mjög áhyggjufullir yfir því, hversu mjög
hefur dregizt að taka ákvörðun um næstu virkjun. Þar hafa Hjörleifur
Guttormsson og flokkur hans, Alþýðubandalagið, ráðið ferðinni síðustu
tvö árin og virðast ekki geta tekið afstöðu til þess, hvað gera skuli.
Sá misskilningur hefur verið nokkuð útbreiddur, að nauðsynlegt sé að
velja á milli virkjana. Annað hvort eigi að byggja virkjun við
Sultartanga eða Blöndu eða Fljótsdalsvirkjun. Við eigum hins vegar
ekki að velja á milli þessara virkjana, heldur byggja þær allar. Þá leiðir
af sjálfu sér, að fyrst verði hafizt handa um að byggja þá virkjun, sem
lengst er komin í öllum undirbúningi. Það er augljóslega Sultartanga-
virkjun. Niðurstaða Steingríms Hermannssonar og Eggerts Haukdals er
því rökrétt og eðlileg. Enn er ekki hægt að taka afstöðu til þess, hvort
fyrr á að ráðast í Fljótsdalsvirkjun eða Blöndu, þótt margt mæli með því
að taka Fljótsdalsvirkjun fyrst, þótt ekki væri nema vegna ágreinings
heima fyrir um Blönduvirkjun, sem ekki hefur verið leystur. En
sleitulaust á að vinna að undirbúningi beggja þessara virkjana vegna
þess, að við þurfum á báðum að halda á næsta áratug eða svo.
Undirbúningur að Sultartangavirkjun er langt kominn. Þar er um
minni framkvæmd að ræða heldur en Blönduvirkjun og Fijótsdalsvirkj-
un og aðstæður allar á virkjunarstaðnum með þeim hætti að auðveldar
framkvæmdir, eins og dr. Jóhannes Nordal segir í Morgunblaðinu í dag.
Þá verður einnig að hafa í huga að við byggingu Hrauneyjafossvirkjunar
starfar nú hópur sérhæfðra starfsmanna, sem geta haldið áfram starfi
við Sultartangavirkjun, þannig að sú framkvæmd tryggir atvinnu um
allmörg ár á Suðurlandi, en verkalýðsfélög þar hafa verulegar áhyggjur
af því að samdráttur verði í virkjunarframkvæmdum á næstu árum, sem
staðið hafa nær samfleytt á annan áratug.
Niðurstaða Steingríms Hermannssonar og Eggerts Haukdals er rétt.
Öruggt má telja, að víðtækur stuðningur sé við þá niðurstöðu á Alþingi,
en hins vegar lítill, sem enginn utan Alþýðubandalagsins, við þau
sjónarmið Hjörleifs Guttormssonar, sem fram komu í Morgunblaðinu á
sunnudag, að afstaða Steingríms sé byggð á röngum forsendum og sé
ekki tímabær. Hjörleifi Guttormssyni er bersýnilega um megn að taka
ákvörðun í þessu stóra máli, en meirihluti Alþingis verður að taka af
skarið og sjá til þess, að afturhaldssjónarmið Alþýðubandalagsins í
virkjunarmálum nái ekki fram að ganga.
^ Reikningsskekkjan
Iumræðum á Alþingi í byrjun mars 1961 um landhelgissamninginn
við Breta út af 12 mílunum, flutti Bjarni Benediktsson, þáverandi
dómsmálaráðherra, ræðu, og gerði grein fyrir mistökum við nafngift á
grunnlínupunkti og flutti skriflega breytingartillögu til leiðréttingar á
þeim. Auk þess skýrði Bjarni Benediktsson frá því, að í enskri þýðingu á
fylgiskjölum með samningnum hefði orðið prentvilla. Þá kallaði
þingmaður Framsóknarflokksins, Halldór Ásgrímsson: „Prentvillupúk-
inn er ykkur fjandsamlegur." Og Bjarni svaraði úr ræðustólnum: „Já,
það eru flestir púkar."
Því er þetta rifjað upp hér, að svo virðist sem talsmenn varnarleysis á
íslandi ætli að fitna á því, að fyrir handvömm var upphaflega ekki skýrt
rétt frá stærð fyrirhugaðra flugskýla á Keflavíkurflugvelli, vegna
mistaka, þegar flatarmálstölur voru færðar úr fetum yfir í metra.
Auðvitað breytir þessi reikningsskekkja engu um efnislega hlið málsins.
Það er til marks um málefnafátækt kommúnista, ef þeir ætla nú að gera
reikningsskekkju að höfuðatriði í málflutningi sínum.
Utanríkisráðherra, Ólafur Jóhannesson, hefur staðið þannig að
ákvörðunum um allt, er Keflavíkurflugvöll varðar, að hann hefur skýrt
frá öllum málavöxtum eins og þeir liggja fyrir honum hverju sinni. Með
hliðsjón af dylgjum kommúnista um framkvæmdir á Keflavíkurflugvelli
sýnist fyllsta ástæða til að létta trúnaði af þeim umræðum, sem orðið
hafa um nýju flugskýlin í utanríkismálanefnd Alþingis bæði nú síðustu
vikur og á síðasta ári. Með öllu er ástæðulaust að láta kommúnistum
líðast að halda á lofti hálfsannleika sínum eða lygi fyrir tilstyrk
fjölmiðla, eins og til dæmis Dagblaðsins, á meðan aðrir láta
samkomulag um þagmælsku koma í veg fyrir, að frá hinu rétta sé skýrt.
Svipað framferði kommúnista varð á sínum tíma til þess að lama
utanríkismálanefnd. Vonandi gerist það ekki aftur.
Snorra Benediktsdóttir, barnabarn sr. Jóns i Reykjahlíð (fyrir miðju með skinnslá), var kölluð fram
og hylit. Þarna er hún umkringd afkomendum sr. Jóns i 3ja lið. Ágúst Bjarnason veislustjóri i
ræðustól. Ljósmyndir Emilja.
Yfir 1000 niðjar Jóns í Reykjahlíð
minntust 2ja alda afmælis hans
Á SUNNUDAG var efnt til
niðjamóts Reykjahlíðarættar-
innar í veitingahúsinu Sigtúni.
Var það vafalaust eitt fjölmenn-
asta niðjamót, sem um getur.
Húsið var troðfullt, staðið og
setið í hverri smugu. Voru gestir
yfir 1000 að minnsta kosti. Efnt
var til þessarar hátíðar til að
minnast 2ja aldar afmælis ætt-
föðurins sr. Jóns Þorsteinssonar
í Reykjahlíð. Hann átti 14 börn
og 13 þeirra eignuðust afkom-
endur.
Komu afkomendur saman síð-
degis. Fluttar voru ræður og
skemmtiatriði, allt að sjálfsögðu
af niðjum sr. Jóns. Ágúst
Bjarnason var veizlustjóri og gat
þess m.a. til gamans að ættaróð-
alinu tilheyrði 2% af þurrlendi
íslands og væri það land 2Vi
sinnum stærra en Luxemburg og
minnti menn svo á kjörorð
ættarinnar: Hógværð og lítil-
læti. Dr. Finnbogi Guðmundsson
af 5. ættlið flutti síðan vandað
erindi um sr. Jón Þorsteinsson.
Sungið var undir stjórn Jóns
Stefánssonar söngstjóra, Einar
Jóhannesson klarinettuleikari
lék með undirleik önnu Málfríð-
ar Sigurðardóttur, Ásgeir og
Kristinn Hallssynir sungu, en
allir eru listamennirnir af
Reykj ahlíðarætt.
Þótt 200 ár séu liðin frá
fæðingu sr. Jóns í Reykjahlíð var
eitt barnabarn hans viðstatt,
Snorra Benediktsdóttir, komin
nálægt níræðu. Hún var kölluð
fram og hyllt. En hún sat ekki
aðeins þetta síðdegishóf, heldur
líka áfram um kvöldið og var hin
hressasta. Geir Hallgrímsson,
bróðursonur hennar, talaði fyrir
hönd þriðja ættliðs.
í hófinu, sem var ákaflega
fjölmennt sem fyrr er sagt, voru
fulltrúar ættarinnar frá barna-
barni sr. Jóns og upp í sjöundu
og jafnvel áttundu kynslóð.
Flestir af höfuðborgarsvæðinu,
en einnig fólk komið alla leið úr
Mývatnssveit. Sá3t vel þegar
fólk af 3ja ættlið var kallað
fram, hve ættleggirnir ganga
mishratt fram, því 36 ára munur
var á þeim elsta og yngsta.
Það var þéttskipaður bekkurinn á móti Reykjahliöarættarinnar i Sigtúni á sunnudag. Séð yfir hluta
af salnum.
Athugasemd frá full
trúum í Yfirnefnd
FULLTRÚAR fiskkaupenda og
seljenda i Yfirnefnd Verðlags-
ráðs sjávarútvegsins hafa beðið
Morgunblaðið fyrir eftirfarandi
athugasemd:
Magnús Friðgeirsson, sem starfar
að skreiðarsölumálum á vegum
sjávarafurðadeildar Sambandsins
segir í viðtali við Morgunblaðið
sunnudaginn 22. febrúar sl. í tilefni
af breyttum útflutningsgjöldum
milli vinnslugreina, að þessari hug-
mynd mun hafa verið varpað fram í
yfirnefnd Verðlagsráðs sjávarút-
vegsins til þess að ná saman verði
með sjómönnum, útgerðarmönnum
ogfiskverkendum. Síðan bætir hann
við að þarna sé ódrengilega staðið
að málum, þar sem enginn fulltrúi
skreiðarframleiðenda sé viðstaddur.
Þessi tilgáta Magnúsar er úr
lausu lofti gripin, því hvorki áttu
fulltrúar kaupenda né seljenda í
Yfirnefnd frumkvæði að þessari
breytingu enda er þetta mál ríkis-
stjórnar og Alþingis.
Þá er rétt að geta þess að
fulltrúar kaupenda í Yfirnefnd telja
sig starfa fyrir allar greinar vinnsl-
unnar, enda eru mörg fyrirtæki sem
vinna jöfnum höndum í frystingu,
söltun og skreið. Meginhluti skreið-
arvinnslu mun vera á vegum aðila
sem vinna í frystingu og söltun og
t.d. er 60% skreiðarvinnslu á vegum
frystihúsa.
Að lokum er rétt áð nefna að þær
meginbreytingar, sem áttu sér stað í
hráefnisverði milli verkunarað-
ferða, eru gerðar með samkomulagi
í verðlagsráði.
Eyjólfur ísfeld Eyjólísson,
Friðrik Pálsson,
Ingólfur Ingólfsson
Kristján Ragnarsson.