Morgunblaðið - 16.12.1984, Blaðsíða 59

MORGUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 16. DESEMBER 1984
C 59
Það muna líklegast flestir eft-
ir lögunum „I Won’t Let The
Sun Go Down On Me“ og
„Woudn’t It Be Good“ með Nik
Kershaw. Hann hefur nýlega
sent frá sér aðra plötu sem mun
vera í mörgu athyglisverð. Um
daginn rakst Þungamiðjan á
hressilegt viðtal við hann í
„Melody Maker“ þar sem ýmis-
legt athyglisvert kom fram. Eitt
af því fyrsta sem athygli vekur
er það að hann virðist ekki vera
hin dæmigerða imynd popp-
stjörnunnar. Hann segir sjálfur
að hin dæmigerða poppstjarna
sé óhemju myndarlegur, 185 cm
hár og mikill dansari (dettur
einhverjum í hug Simon Le
Bon?) en hann sé ekkert af
þessu. Því til staðfestingar bend-
ir hann á að hann sé t.d. alls
ekkert hár, heldur frekar lítill,
tæplega 170 cm hár. Þar sem sá
af umsjónarmönnum Þunga-
miðjunnar sem þetta ritar er
frekar lár í loftinu þótti honum
það mjög athyglisvert sem Nik
Kershaw hafði um það að segja
að vera lítill: „Eitt af því versta
við það að vera lítill er það að
enginn tekur þig alvarlega. Eg
er orðinn 27 ára gamall en það er
enn komið fram við mig eins og
krakka. Eg hef hitt marga
blaðamenn sem byrja á því að
spyrja mig um litinn á sokkun-
um mínum. Það tekur tíma fyrir
þá að skilja að ég er ekki 16 ára
gamall og get hugsað fyrir mig
sjálfur.“ Þrátt fyrir frægðina
lifir hann frekar eðlilegu og ró-
legu lífi og reynir að eyða eins
miklum tíma og hann getur
heima hjá konu sinni. Hann seg-
Nik Kershaw
gef ég ef til
kántrýplötu
Næst
vill út
ir: „Mér gengur afar illa að út-
skýra fyrir fólki að ég lifi mjög
eðlilegu lífi. Það segir við mig að
það hljóti að vera frábært að
kynnast Howard Jones og
George Michael. En það er bara
eins og einn múrari að kynnast
öðrum múrara.“
Ef marka má það sem kemur
fram í viðtalinu er nýjasta plata
hans að ýmsu leyti öðruvísi en
hin fyrri. Hann hefur um það að
segja: „Ég hafði fyrstu plötuna
af ásettu ráði mjög grípandi en
þessi kemur meira á óvart.
Mynduð þið t.d. trúa því að á
henni sé „heavy metal“-Iag? Ég
mundi halda að lagið „You
Might“ myndi falla undir það.
Hjá mér skipta ákveðnar tón-
listarstefnur ekki máli. Næst
gæti ég þess vegna gefið út
„country and western“-plötu.
Við látum hér með þessar
glefsur úr hinu hressilega viðtali
nægja og bíðum óþreyjufull eftir
kántríplötu frá Nik Kershaw.
Mezzoforte í
Háskólabíói
Mezzoforte hefur ekki haldið
tónleika hér heima síðan 18.
des. 1983. Úr þessu mun Mjóm-
sveitin bæta nú í dag (sunnudag)
því kl. 21.00 verða hennar fyrstu
og einu almennu tónleikar hér á
landi á þessu ári. Allur ágóði af
tónleikunum mun renna til hljóð-
færakaupa handa einhverfum
börnum. Miðaverði hefur verið
stillt í hóf og kostar miðinn aðeins
400 krónur. Ékki þarf að efast um
að þessir tónleikar séu pen-
inganna virði. Þungamiðjan
minnist tónleikanna frá því í fyrra
sem hinna skemmtilegustu. En við
erum ekki þeir einu sem höfum
skemmt okkur vel á tónleikum hjá
Mezzoforte. Fyrir stuttu barst
Þungamiðjunni nokkrar úrklippur
úr dönskum blöðum þar sem fjall-
að er um Mezzoforte. Ef satt skal
segjast þá virðist sem þeir piltar
séu meiriháttar vinsælir hjá
Baunanum. Nýja plata hljóm-
sveitarinnar, Rising, fór beint inn
á topp 30, sem þykir mjög gott í
Danmörku, og hvort við séum að
missa af einhverju eða ekki verð-
ur hver og einn að segja til um
fyrir sig, en hér eru glefsur úr
dönskum blöðum.
„ ... fyrirfram ákveðnum reglum
er fylgt alltof fast eftir og tónlist-
in nálgast öðru hvoru hið óútséða
með sínum mögnuðu kafla- og
taktskiptingum. Undantekninging
(svoleiðis verður að vera til að
styrkja jafnvel hinar ströngustu
reglur) þetta kvöld var lagið
„Northen Winds" þar sem Mezzo-
forte yfirgaf hina þekktu stíga og
gaf sig á vald tónlistar hinna
norrænu vinda. Tónlist, sem bæði
laðar og hrellir, er dularfull og
hótandi, allt í senn. Hérna fengu
hinir öruggu tónlistarmenn tæki-
færi til að sanna sig og sýna.“ Og
áfram er haldið. Nú er einn pilt-
anna með orðið: „Útikonsertinn á
Fjóni var sá besti sem við höfum
upplifað. Það er mikið „komplí-
ment“ að spila fyrir 20.000 hrifna
áheyrendur...“
„Þetta er íslensk hljómsveit
sem getur auglýst uppselt mörg-
um vikum áður en tónleikarnir
eiga sér stað“. „Á tónleikum með
Mezzoforte getur maður upplifað
það, að áheyrendur syngi með í
„instrúmental" lagi — og það seg-
ir töluvert um vinsældir hljóm-
sveitarinnar. Þetta gerðist auðvit-
að er spilað var „Garden Party“.
Og svona mætti halda lengi
áfram. En það er greinilegt að
Mezzoforte er óðum að skapa sér
stórt og virt nafn erlendis. Pilt-
arnir eru vel að þessu komnir þvi
mikil og góð vinna liggur þar að
baki. En við lokum þessari grein
með útdrætti úr breska blaðinu
Echo, en þar er fjallað um nýju
plötu piltanna, „Rising". „Á plöt-
unni „Observations" var Mezzo-
forte fimm manna hljómsveit. En
síðan þá hefur Kiddi saxisti yfir-
gefið eyjarnar og hljómsveitin
greinilega tekið sjálfa sig til
endurskoðunar. Utkoma þessarar
endurskoðunar er auðheyranleg á
nýju plötunni. Þeir hafa „harð-
nað“ og færst nær rokkinu en áð-
ur. Núna nota þeir trommuheila
eins og allir aðrir gera í dag, nema
hvað þeir nota hann af skynsemi
og kunnáttu. Sneriltromman er
orðin miklu harðari/fastari og
„akústik“-trommurnar fylla
smekklega uppí. Bassinn hefur
tapað eitthvað af þeirri vídd sem
kom svo berle'ga í ljós áður. En
hljómsveitin vinnur eins og
þétt(fljótandi) sameining". Sá,
sem fjallar um plötuna, talar síð-
an um hvert lag fyrir sig og segir
meðal annars: „Best af öllu eru
síðustu lögin á hvorri hlið. „Blizz-
ard“ á hlið eitt rennur inn úr lag-
inu „Waves“, byrjar á kuldalegum
vindhljóðum og þróast síðan út i
magnaðan rifinn jazz, með yndis-
lega brothættu gítarsólói. „Check
it out“ á hlið tvö er kröftugur
jazz-rokk slagari."
Dá í Safarí
Hljómsveitin Dá er starfrækt
á hinum dæmigerða íslenska
popphljómsveitargrundvelli. Fé-
lagar sveitarinnar hittast reglu-
lega til að spila saman og skapa
saman tónlist sem þau öll hafa
yndi af að flytja. Þau gera þetta
meðvituð um að sú vinna sem þau
leggja í hljómsveitina kemur aldr-
ei til með að skila gróða. Það eina
sem þau uppskera er ánægjan og
yfir henni vakir alltaf sá púki að
ef t.d. tónleikar fara illa þarf
hljómsveitin að borga með sér.
Flokkurinn varð til fyrir rúmu
ári þegar upp blossaði löngun hjá
Hlyni Höskuldssyni bassa og
Kristmundi Jónassyni trommu-
leikara að spila saman. Þeir fengu
til liðs við sig Helga Pétursson á
hljómborð. Þannig störfuðu þeir
einhvern tíma en Hanna Stína
söngkona og Eyjó gítarleikari
„Tappi“ áttu eftir að bætast við
síðar. Á tímabili síðastliðið sumar
störfuðu þau aðeins fjögur þar
sem Helgi Pétursson var ekki á
landinu um tíma.
Aðspurð um hvernig tónlist
flokkurinn spilaði söguðust þau
spila dátónlist sem einhver hefði
kallað „alveg ferlega íslenska".
Ekki var það svar ýtarlegra, en
Dá mun halda tónleika 19. des. í
Safari. Eftir að hafa hlustað á
sveitina í æfingahúsnæði hennar
getur Þungamiðjan fullyrt að
unnendur framsækins rokks ættu
að fá eitthvað við sitt hæfi þetta
kvöld. Tónlist þeirra er ekki
hefðbundin en áhugaverð. Að lok-
um má taka fram að með hljóm-
sveitinni kemur fram dansflokkur
i síðustu sex lögunum. Hann heitir
Dæmdir dansdraumar og laga-
syrpan ber nafnið Allir sem and-
ann hefir!
I leit að hljómsveit
Fyrir stuttu hafði ungur
trommari samband við
Þungamiðjuna og spurði hvort
hún vissi um hljómsveit sem vant-
aði mann. Þar sem við vissum ekki
um neina hljómsveit buðumst við
til að koma þessu á framfæri. Pilt-
urinn hefur mestan áhuga á að
starfa í fjögurra manna hljóm-
sveit (bassi, gítar, trommur, söng-
ur), en ekkert er útilokað og allt
kemur til greina. Þeir sem telja
sig hafa eitthvert gagn af þessu
ættu að hafa samband við Odd í
síma 17333 eftir kl. 19 á kvöldin.
Afskaplega lítið hefur farið
fyrir hljómsveitinni Sonus
Futurae undanfarið ár og rúmlega
það. Þungamiðjan gekk fram á
Þorstein Jónsson annan for-
sprakka sveitarinnar og spurði
frétta.
„Nei, Sonus Futurae er ekki
dauð. Hljómsveitin hefur lifað
góðu lífi þau tvö ár sem liðin eru
frá því að platan „Þeir sletta skyr-
inu“ kom út. til að minna á að við
erum til verður Sonus með lag á
væntanlegri safnplötu frá Skíf-
unni. Það heitir „Boy must be
crazy“ og ætti að gefa góða mynd
af því sem við höfum verið að gera
á undanförnu. Nú en það sem hef-
ur verið að gerast hjá okkur frá
því að platan kom út er að Jón
Gústafsson hætti. Við bættum
tveimur afbragðsgóðum piltum
Sonus Futurae er í fullu fjöri þó að lítið hafi farið fyrir þeim í langan tíma.
Höfum verið að sanka
að okkur tækniþekkingu
við en eftir nokkurn tíma kom-
umst við að því að efnið sem unnið
var að var ekki mjög merkilegt svo
við stokkuðum sveitina upp. í dag
og síðan þá er Sonus Futurae dú-
ett. Strákarnir sem við fengum í
staðinn fyrir Jón voru góðir en
þetta small bara ekki saman. Upp-
stokkunin var ekki þeim að kenna.
Nú ástæðan fyrir því að við höfum
- segja strákarnir í
Sonus Futurae
ekki komið fram er sú að hljóm-
sveitin er „stúdíóband" og tónlist-
in ekki sem best til þess fallin að
spila á hljómleikum. En þegar það
gerist reynum að flytja hana eins
vel og kostur er. Hinsvegar höfum
við notað timann vel. Við höfum
verið að taka upp, vinna lög, semja
og þróa hljómsveitina jafnhliða
því sem við höfum sankað að
okkur nýjum tækjum og tækni-
þekkingu.“ Að lokum kom Þor-
steinn að því að í rökréttri þróun
þá er efnið í dag á við fjórðu plötu
og væntanlega fara þeir í upptöku
á nýrri með vorinu.