Morgunblaðið - 14.02.1985, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. FEBRÚAR 1985
19
/ÍJÍ40,
I Nordica Unisex
Stæróir 42—44
Verð kr. 2.300
/ Nordica Unisex.
/ Stærðir 38—43
/ Verð kr. 1.965
/íi370 teSOO
1 Nordica Lady. / Nordica Lady.
Stærðir 37—42 /Stærðir 37—42
Verð kr. 2.880 / Verð kr. 3.800
ifi360
/
as
f Nordica Unisex. / Nordica Unisex / Nordica keppnisskór / Nordica Unisex
Stærðir 41—46 m/stillanlegum framhalla / mikið stillanlegir m/loftpúðum.
Verð kr. 2.945 / Stærðir 42—45 / Stærðir 39—45 /Stærðir 37—45
ts720 Verð kr. 4.370 0,9601 Verð kr. 5.628 0,980 Verð kr. 5.090 TRtDENT
#L n
Postsendum
samdægurs
GLÆSIBÆ SlMI 91-82922
Jón úr Vör
hnattstöðu lands síns en annars
vegna þess að þeim hefur óvenju-
vel tekist að láta skynsemi sína
ráða gerðum sínum, valið hlut-
leysisstefnu sem grundvöll sinnar
utanríkispólitíkur.
Þessari stefnu hefur öll sænska
þjóðin, hægri flokkar sem vinstri,
fvlgt einhuga í margar kynslóðir.
Eg er ekki að segja að þessari
stefnu sé það eingöngu að þakka
að Svíar hafa bjargast að kalla
frá beinni þátttöku í tveimur
heimsstyrjöldum, og hafa á frið-
artímum haft meiri áhrif á
skynsamlega pólitík á jarðar-
kringlunni en annar jafnstór
hópur.
Okkar eigin stefna
Eins og allir vita sem til þekkja
er það ekki í sjálfu sér sjálfsagt
að við íslendingar rekum sömu
pólitik og Svíar, hvorki í innan-
landsmálum né svokölluðum
varnarmálum. En persónulega
hef ég aldrei farið dult með þá
skoðun mína að hlutleysisstefna
á friðartímum á ekki síður við á
íslandi en í Svíþjóð. En við, sem
slíku höldum fram, erum kaf-
færðir í hinu undarlegasta bulli,
og kallaðir nytsamir sakleysingj-
ar og kjánar. En það er önnur
saga.
Það hlýtur að gleðja okkur þeg-
ar landar okkar vinna sér frægð
og frama með öðrum þjóðum.
Mér finnst Hrafni Gunnlaugssyni
raunar æði mislagðar hendur og
vera duglegri en ég tel æskilegt.
Mér finnst of mikil peningalykt
af kvikmyndaframleiðslu okkar
og forysta Hrafns þar ekki
hættulaus. Hann hefur bæði gáf-
ur og mikið skap, en smekkvís-
inni er mjög ábótavant. Svíar eru
ekkert betri listdómarar en aðrar
þjóðir, enda ráða þar klíkusjón-
armið eins og allsstaðar ann-
arsstaðar í heiminum. — Skrifað
í miðjum febrúar.
Sktöaskór frá
Nordica Junior.
Stærðir 24—39
Verð frá kr. 1.105—1.475 ,
0/130
' Nordica Junior.
' Stærðir 33—39
Verð kr. 2.150
Nordica J2 Competition.
' Stærðir 35—42
Verð kr. 2.760
0j160í
Nordica Lady.
' Stærðir 36—42
Verð kr. 2.340
0330
Eru allir Svíar nyt-
samir sakleysingjar?
— eftir Jón úr Vör
Uppreisn Svía
Ætli það sé ekki dálítið hæpið
að gefa heilum þjóðum hvað þá
heldur fólki sem byggir heilar
heimsálfur allsherjar einkunnir
fyrir gáfur? Ég hlustaði í gær-
kveldi á seinni hluta þáttarins
um daginn og veginn. Þar var til-
tölulega ungur menntamaður að
harma það hve við íslendingar
hefðum lengi vanmetið sænsku
þjóðina. Hann kvað okkur hafa
haft horn í síðu þessa ágæta þjóð-
flokks allt frá fornöld og nefndi
hann sem dæmi þessa, að þaðan
hefði draugurinn Glámur verið
ættaður, en gleymdi að geta þess
að þaðan var líka Jón heitinn
Gerreksson, sem var hinn versti
skálkur og endaði ævi sína í poka
í Brúará sem frægt er. En fyrir
allt þetta hafa nú Svíar bætt
meðal annars með því snjalla
bragði að eigna sér að hálfu
a.m.k. Hrafn okkar Gunnlaugs-
son og kvikmyndahrafn hans.
Ætíi Indriði G. Þorsteinsson og
kvikmyndafélag hans verði ekki
líka bráðum að fara að velta
vöngum yfir fyrri dómum sínum
um þennan fræga þjóðflokk, sem
aðrir réttlátari menn hafa lengi
kallað vini okkar og frændur.
Sumir halda að gáfur og aðrar^
mannlegar eigindir einstaklinga
beri að metast eftir stærð þeirrar
þjóðar sem að baki þeim standa.
Samkvæmt þeim mælikvarða
yrði t.d. okkar ágæti forseti með
mun lægri vísitölu en stéttar-
bróðir hennar í Bandaríkjunum,
svo að einn maður sé nefndur sem
oft fær góðan róm í fjölmiðlum
okkar, þegar hann heldur ræður.
Og við höfum raunar falið honum
og hans þingi meiri og örlagarík-
ari forsjá okkar mála en okkar
eigin fyrirmönnum.
Gáfur og vald
En við megum ekki rugla gáf-
um og valdi. Svíar þurfa ekki að
vera betri eða gáfaðri en íslend-
ingar, þótt þeir séu auðugri að
peningum og sama má segja um
Bandaríkjamenn. Hitt er svo líka
enn annað álitamál hvort ekki sé
skynsamlegt að hlusta með meiri
áhuga og jafnvel andakt á forseta
sem ræður yfir óteljandi magni
af atómsprengjum og getur látið
menn sína fljúga með öll hugs-
anleg morðvopn út í himingeim-
inn, en okkar eigin forseta, sem á
líklega ekki í fórum sínum eina
gamla kindabyssu.
Útvarpsmaðurinn sem talaði
um daginn og veginn mun ekki
hafa grafið mjög djúpt til þess
meins hversvegna okkur tslend-
ingum hefur legið svona illt orð
til Svía. Ég er nú einn þeirra sem
stundum hafa verið að malda í
móinn þegar mér hefur þótt Ind-
riði og aðrir fjölmiðlamenn taka
heldur djúpt í árinni um illt inn-
ræti Svía. Og þó hefur það verið
sjaldnar og í minna mæli en mér
hefur oft þótt við eiga. En hef
mér það til afsökunar að ég er
ekki eins eftirsóttur skriffinnur í
dagblöðunum og hann og hluthaf-
ar hans fyrirtækja.
En úr því þetta berst nú í tal
held ég að ég verði að nefna þá
skýringu á vinsældaleysi Svía
hér, sem ég með mínum takmörk-
uðu gáfum hef þó helst hallast að.
En hún er sú: Svíar hafa verið
forystuþjóð Norðurlandanna í
jafnaðarmennsku og almennu
frjálslyndi og hafa auk þess,
kannski að sumu leyti vegna
Spor
í áttina
Hljóm-
plotur
Siguröur Sverrisson
Helix
Walking the Razor’s Edge
Capitol/Fálkinn
Plata Helix, sem ég skrifaði
um hér í Mbl. á síðasta ári, var
einkar lítið spennandi — sann-
kallað B-flokks rokk þrátt fyrir
góða tilburði á stöku stað. Hel-
ix-flokkurinn er hér mættur með
nýja afurð, Walking the Razor’s
Edge, og það verður að segjast
hreint út að þessi plata er stór-
um betri en forveri hennar.
Mestu máli skiptir að laga-
smíðarnar eru allar aðrar og
betri en á fyrri plötunni, en
hljóðfæraleikur en einnig miklu
agaðri en þá og upptökustjórn
betri. Stundum keyrir þó hrein-
lega um þverbak í „pródúsering-
unni“ eins og því miður vill
brenna við, sérstaklega þó vest-
anhafs. Þrátt fyrir betri upp-
tökustjórn nú en síðast er
hreinlega stundum eins og ein-
hvers konar filma liggi yfir öllu
„sándinu", þ.e. allt of slípað.
Sem fyrr segir eru lögin mun
sterkari nú en var og er Animal
House besta dæmið um framfar-
irnar. B-stimpillinn verður þó
ekki þveginn af þrátt fyrir veru-
legar framfarir og veikleika-
merkin t.d. í upphafi lagsins
Feel the Fire eru sama eðlis og á
fyrri plötunni.
Síðari hliðin hefst á gamla
laginu Gimme, Gimme Good
Lovin’ og þar er á ferð slagari
sem alltaf stendur fyrir sínu.
Walking the Razor’s Edge er
ágæt plata, ekkert meistara-
stykki, en Helix hefur með henni
stigið spor í rétta átt. Enn vant-
ar þó nokkuð upp á að hægt sé að
skipa þessum Kanadamönnum í
flokk með þeim bestu. Það verð-
ur kannski eftir næstu plötu.