Morgunblaðið - 14.02.1985, Síða 47

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. FEBRÚAR 1985
47
Kristinn dómur í verki
— kirkja að starfi
Daglega berast gleðifréttir um
fórnarstarf og gjafir fjölda
manna á friðarvegum, kristi-
legrar kirkju víðsvegar úr heimi
hér. Ekki sízt íslenzkrar þjóð-
kirkju í allri sinni fæð og smæð.
Þar ber nú hæst hið síðasta:
Hjálparstarf og fæðusendingar
eða matargjafir í hungurlöndum
Afríku.
Sé litið til baka um hart nær
hálfa öld má fullyrða, að aldrei
hafi íslenzk þjóð og hennar
kirkja verið kristnari en nú,
bæði út á við í fórnum, sem
fluttar eru færandi höndum til
fjarlægra þjóða og hér í sjálfu
samfélagi Islendinga, þar sem
skipulag og starfsemi til líknar
og hjálpar sjúkum, fötluðum,
öldruðum og ógæfusömum er
orðið með því fullkomnasta í
veröld allri. En þar verða æðstu
undrin á kærleiksvegum, sé bor-
ið saman við það, sem var, áður
en hinn frjálsi blær hins sanna
kristindóms fór yfir landið um
og eftir aldamótin siðustu og
leysti ótal leynda bókstafsfjötra,
sem kúgað höfðu um aldir og
blindað mannskapinn. Þar var
samt ýmislegt ágætt unnið á
vegum menningar og lista, en
líknarstörf voru nær eingöngu
unnin af miskunnsömum ein-
staklingum. Biblían var samt
borin fram af frábærum höfð-
ingskap og ekkert til sparað, svo
eitthvað sé nefnt, sem telja má
algjört undur, meðan munaðar-
laus börn, sjúkir og sárir, hungr-
aðir, holdsveikir og fatlaðir voru
gleymdir og lítilsvirtir. „Syndar-
börn“ svokölluð nær gerð að út-
burðum og „hornkerlingar" og
„sveitarómagar", allt saman þau
guðsbörn, sem kirkjan átti helzt
að annast, ýmist gleymdust,
voru höfð að gamni eða dóu
drottni sínum „nakin og niður-
lút“.
Hvílíkur munur eða nú, þótt
enn megi margt betur gjöra
fyrir bágstadda.
Eitt er að minnsta kosti áreið-
anlegt. Engin verðandi móðir á
íslandi þarf að farga barni sínu
áður en það fæðist, vegna þess
að enginn vill annast það í heim-
inn komið eða af því að kjör
hennar séu lík því sem áður var.
Heilar stofnanir og hjartahlý-
ir einstaklingar mundu veita
vernd og umhyggju ef barn væri
bágstatt í grennd, og leyft að
fela það faðmi. Nú eru líka for-
dómar þeir sem „rétttrúaða"
fólkið leyfði sér gagnvart „synd-
arbörnum" næstum horfnir, sem
betur fer.
Þar áttu erfikenningar kirkju-
feðra, sem lifað hafa frá fyrstu
tíð, ríkan þátt, en eru nú á und-
anhaldi og sumum gleymdar.
Betur má þó ef duga skal.
Sumt af því sem slæðst hefur
inn í boðskap kærleikans af vör-
um Krists, getur fælt ágætis
Guðs börn frá sannleika hans og
dýrð.
Sannarlega ætti kirkjan og
spekingar hennar að hefjast sem
fyrst hugar og handa til að
endurskoða trúarjátningar sínar
og úreltar kenningar Gamla
testamentisins, sem ósjálfrátt
með dómum blindaðra valdhafa
krossfestu sjálfan Krist, meist-
ara og Drottin miskunnseminn-
ar.
Það getur vart góðri lukku
stýrt að sigla t.d. með glötunar-
kenninguna enn sem lík í lest.
Lík sem þó er vakið upp of oft,
þegar fordæma þarf jafnvel heil-
ar þjóðir og kynstofna, trúflokka
og frjálslynda hópa úr sögunni í
eilíft vítisbál og gasklefa þessa
heims eða annars. En svo hefur
oft orðið í átökum valdhafa.
Hvernig má það vera að slík
hugsun og hryllingur felist og
leynist hjá þeim, sem kenna sig
við Guð og konung kærleikans?
Það er átakanlegt að heyra um
hermdarverk og stríð þeirra,
sem kenna sig Kristi.
Hvernig má það vera að mjög
góðar manneskjur, sem eru í
hópi þeirra sem kalla sig eina
„frelsaða", geti hugsað sér þann
Guð, sem ætli og kyndi flestum,
sem hann hefur skapað og gefið
þetta líf, slíkt kvalabál.
Og hvernig mætti það vera, að
þær gætu sjálfar notið sælu í
sinni trúarparadís, og vita þó af
öllum veinandi af kvölum „án
allrar vonar um frelsun", eins og
orðað er í kristilegum barnal-
ærdómi bernsku minnar.
Nú í upphafi árs, sem Samein-
uðu þjóðirnar ætla að helga æsk-
unni, þarf að athuga slíka meng-
un í akri kristinnar kirkju.
Leiðtogar, prestar og kennar-
ar, að ekki séu nú nefndir bisk-
upar og prelátar, verða að losa
lærdóm kirkju Krists við slíkan
óhroða, slíkan misskilning fyrri
kynslóða, einmitt nú á dögum
ársins, sem æskunni skal helgað.
Enginn skuggi má leynast frá
slíkum fjarstæðum í fagnaðarb-
oðskap friðar, bræðralags og
elsku, sannleika og mannrétt-
inda öllum til handa, sem boðað-
ur er í kirkju, sem kennd er við
Jesúm frá Nazaret. Ekkert er
fjarlægara anda hans og hug-
sjónum, trú hans og boðskap.
Hvernig er hægt að ætlast til
að okkar frjálsa, menntaða æska
og fólk yfirleitt geti skilið krist-
indóm, sem blandaður er öðrum
eins fjarstæðum og kirkjan hef-
ur leyft sér að hylla um aldarað-
ir, eins og ekkert sé eðlilegra.
Hún, sem hefur þó hér á íslandi
orðað eina af sínum barnabæn-
um á þennan veg til Guðs — hins
sanna Sólarföður:
„Þitt blessað ljósið lýsi mér
svo lifi ég og fylgi þér
á vísdómsvegi sönnum.
En auk mér þroska, dyggð og dáð,
svo dafni ég í Jesú náð
hjá Guði og góðum mönnum “
Allir sem vilja vera sönn börn
kristinnar kirkju eiga fyrst og
síðast að eiga Jesúm að fyrirmynd
og „lifa líkt og hann: Lýsa hverri
sál og hryggja ei nokkurn mann.“
Það er að vera kristinn. Þá trú
og þá iífsskoðun þarf að kenna
æsku heimsins. Kannske tekzt
það betur hjá einhverri þjóð,
sem ekki telst til kirkjunnar, en
gengur samt á vegum kærleik-
ans — Samverjans í hinni frægu
dæmisögu Jesú um „réttláta"
prestinn og „frelsaða" levítann.
Samverjinn var fyrirmyndin og
er það enn.
Eitt er víst að „kristnar þjóð-
ir“ ættu að reyna að sjá þá dýrð,
sem í því felst að kallast kristinn
og afneita allri grimmd, glötun-
arkenningu, dómum og fordóm-
um.
Þá munu rætast orðin fögru,
fyrirheitið um frið á jörðu, sem
við óskum öll að æska ársins
1985 erfi sem allra fyrst:
„Það mun verða ein hjörð
og einn hirðir."
Rvík 12. jan. 1985,
Árelíus Níelsson.
Þrettán ára a-þýzkur piltur með
áhuga á frímerkjum, bókalestri og
kaktusum:
Jörg Schellbach,
Allendestras.se 24,
9580 Zwickau,
D.D.R.
Átján ára piltur í Júgóslavíu með
áhuga á frímerkjum, mynt, póst-
kortum og tónlist:
Hustic Darko,
Vojsak 51,
41218 Pregrada,
Yugoslavia.
Frá V-Þýzkalandi skrifar fertug
kaþólsk kona með margvísleg
áhugamál. Les ensku en skrifar
aðeins á þýzku:
Barbara Steffens,
Lange Strasse 7,
D-4300 Essen 13,
W-Germany.
Frá Ghana skrifar 25 ára einhleyp
kona með áhuga á íþróttum, sundi,
dans, ljósmyndun o.fl.:
('elestina Cleyna,
P.O. Box 1027,
Cape Coast,
Ghana.
Bandarískur fornleifafræðingur,
sem getur ekki um aldur. Býr á
sveitabýli. Kennir við háskóla.
Áhugamál ferðalög, skíðaiðkun
o.fl.:
Walt Tremer,
RD 2 Box 569,
Coopersburg,
Pennsylvania 18036,
U.S.A.
Fimmtán ára japanskur piltur
með tölvuáhuga:
Kimihiro Ito,
124 Denden AP,
South 23tyome East 3gyo,
Obihiro-shi,
080 Japan.
t
Útför fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
ÞORGILS GUDMUNDSSONAR
frá Bolungarvfk,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 15. febrúar kl. 15.00.
Margrét Þorgilsdóttir,
Elfn Þorgilsdóttir, Þorbergur Kristjánsson,
Kristján Þorgilsson, Sæunn Guöjónsdóttir,
Sigurþór Þorgilsson, Jónfna Jóhannsdóttir,
börn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför mannsins mins,
BALDURSGUNNARSSONAR
fyrrum garöyrkjubónda f Hveragerði,
Engihjalla 1, Kópavogi,
veröur gerð frá Hverageröiskirkju laugardaginn 16. febrúar kl.
14.00.
Sigríóur Ellertsdóttir.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
ALFREDJÚSTSSON,
Nesbala 31 (Seftjörn),
Seltjarnarnesi,
veröur jarösunginn frá Frikirkjunni I Reykjavik föstudaginn 15.
febrúar kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hins látna er bent á Hjartavernd eöa
Krabbameinsfélag islands.
Hulda Helgadóttir,
Jón Alfreðsson, Inga Marfusdóttir,
Gunnar Þór Alfreösson, Sigrföur Þóröardóttir,
Baldur Alfreösson, Ingibjörg Magnúsdóttir,
Helgi Már Alfreðsson, Kristfn Th. Hallgrfmsdóttir,
Ásthildur Alfreösdóttir, Þórhallur B. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför móöur okkar og tengdamóður,
ÓLAFAR BALDVINSDÓTTUR,
Kársnesbraut 63,
Kópavogí,
fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 15. febrúar kl. 10.30 fyrir
hádegi.
Adam Þorgeirsson, Guörún Hjartar,
Hrafnhildur Þorgeirsdóttir, Óskar Eggertsson,
Arnar Þorgeirsson, Guörföur Guömundsdóttir,
Hjördis Þorgeirsdóttir.
Jónas H. Harlaz.
t
Þökkum af öllu hjarta þá samúö og þann styrk sem okkur var sýndur
viö andlát og útför eiginmanns mins, fööur, tengdafööur og afa,
HELGA EGGERTSSONAR,
Fagrabæ 16.
Sérstakar kveöjur og þakkir til knattspyrnufélagsins Fylkis,
starfsmannafélags SKÝRR og félaga hans i Frimúrarareglunni.
Jóhanna Jóhannesdóttir,
Monika Helgadóttir,
Jóhannes Helgason,
ísfold Helgadóttir,
Ásgeröur Helgadóttir,
Hrönn Helgadóttir,
Eggert Helgason,
Baldvin Baldvinsson,
Sigurbjörg Jónsdóttir,
Björgvin Erlingsson,
Marteinn Stefánsson,
Halldór Jónsson,
Hugrún R. Hauksdóttir
og barnabörn.
+
Hugheilar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur samúö og hlýhug
vegna andláts eiginmanns mins, fööur okkar, tengdaföður og afa,
EGGERTS Ó. GUÐMUNDSSONAR,
Laufásí 4a.
Garöabæ,
og vottuðu minningu hans viröingu.
Heiörún Magnúsdóttir,
Guðlaug H. Eggertsdóttir, Völundur Þorgilsson,
Fríóur Eggertsdóttir, Hjalti Franzson,
Helgi Már Eggertsson, Gunnhildur Ásgeirsdóttir,
Björgvin örn Eggertsson
og barnabörn.
Sendum okkar innilegustu þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug
við andlát og jaröarför mannsins mins og föður okkar,
SIGURGEIRS KRISTJÁNSSONAR,
Mýrargötu 10,
meö minningargjöfum og blómum.
Sérstakar þakkir færum viö Slippfélaginu hf. og starfsfólki þess og
þökkum öllum þeim f jölda sem vottaöi minningu hans viröingu meö
nærveru sinni viö jarðarför hans 8. febrúar sl.
Guö blessi ykkur öll. Pernilla M. Olaen og börn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
móöur minnar, tengdamóöur, fósturmóöur, ömmu og langömmu,
ARNFRÍÐAR JÓNSDÓTTUR,
áóur Langholtsvegi 17.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks á Elli- og hjúkrunar-
heimilinu Grund.
Ásta Björnsdóttir, Guöjón Sveinbjörnsson,
Björgvin Hansson, Lára Ingimundardóttir,
Jórunn Róbertsdóttir,
Arnar Þór Ármannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.