Morgunblaðið - 02.04.1985, Síða 17

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR 2. APRÍL 1985
17
Langholtskirkja
Söngur í Langholtskirkju
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Þriggja kóra stefna var haldin
i Langholtskirkju sl. laugardag
og sungu þar Hamrahlíðarkór-
inn, Kór menntaskólans í
Hamrahlíð og Mótettukór Hall-
grímskirkju, undir stjórn Þor-
gerðar Ingólfsdóttur og Harðar
Askelssonar. Ágóðinn af tónleik-
unum á að renna í orgeisjóð
Hallgrímskirkju. Nær húsfyllir
var, svo væntanlega hefur
nokkru þokað áfram um þetta
ágæta málefni, auk þess sem
hlustendur nutu stundar með
kórunum, flytjandi góða tónlist.
Árni Kristjánsson píanóleikari
flutti smá erindi um ævihlaup
meistarans, „gamla Bach“, en
Árni hefur nýlega sent frá sér
þýðingu á fyrstu ævisögunni sem
rituð var um J.S. Bach. Tónleik-
arnir hófust á því að Kór
menntaskólans við Hamrahlíð
söng mótettuna „Lobet den
Herrn", sem af mörgum fræði-
mönnum er ekki talin vera eftir
„Bach gamla“. Þar til telja þeir
gerðir stefjanna og raddferlið
ólíkt því sem gerist hjá Bach og
auk þess sé bygging verksins,
hljómskipan og tóntegunda-
skipti með svo sviphtlum brag,
að með ólíkindum sé, ef miðað er
við smíðatækni meistarans.
Hvað sem þessu líður var söngur
ungmennanna mjög áferðarfal-
legur og þó hann sé auðheyrilega
mikið æfður, svo sem einkennir
allt er Þorgerður vinnur við, þá
missa söngmennirnir ekki söng-
gleðina eða virðast þjakaðir af
þrælsótta. Það er eins og söng-
fólkið sé frjálst undan stjórn
Þorgerðar og stjórn hennar sé í
raun aðeins fólgin í því að vera
með sínu söngfólki.
Sé „Lobet den Herrn“ ekki tal-
in með mótettum Johanns Seb-
astians, eru þær aðeins sex, sem
varðveist hafa og sú lengsta er
„Jesu, meine Freude". Mótettu-
kór Hallgrímskirkju söng þessa
yndislegu mótettu undir stjórn
Harðar Áskelssonar. Margt var
fallega gert í þessu ægifagra
verki, þó nokkuð gætti þreytu í
seinni hluta þess. Síðasta verkið
var svo tveggja kóra mótettan
„Komm, Jesu, komm“ og slógu
þeir saman í leik Mótettukórinn
og Hamrahlíðarkórinn. Söngur
þeirra var listilega fallegur og
leikrænn í túlkun, er endaði með
fagnandi söng við textann „du
bist der rechte Weg, die Wahr-
heit und das Leben“. Þetta voru
fallegir tónleikar og unga fólkið
sem söng í kórunum á sannar-
lega skilið að eignast gott og
vandað orgel til undirleiks í
söngvum „Bachs gamla“, eilífum
Drottni til dýrðar og vegsömun-
ar.
Mótettu-
söngur
Á pálmasunnudaginn söng kór
Langholtskirkju undir stjórn
Jóns Stefánssonar kórverk frá
ýmsum tímum. Halldór Vil-
helmsson söng Biblíusöngvana
eftir Dvorák og naut til þess að-
stoðar Gústafs Jóhannessonar
orgelleikara. Ónefndur kórfélagi
las úr Davíðssálmum en textun
Biblíusöngvanna var fram-
kvæmd af séra Magnúsi Guð-
mundssyni og Þórði Möller yfir-
lækni. Flutningur Halldórs og
Gústafs var mjög fallegur og
látlaus. Ekki er laust við að
merkja megi áhrif af negra-
sálmum í einstaka stefgerðum
eins og t.d. í upphafsstefi annars
sálmsins „Þú ert, ó. Drottinn
skjól og skjöldur". Eftir hlé
flutti kór Langholtskirkju nokk-
ur kórverk og var söngur kórsins
frábær og með því fallegasta sem
undirritaður hefur heyrt kórinn
gera. Bæði er, að raddirnar í
kórnum eru mjög fallegar og t.d.
sjaldgæft að heyra eins fallega
altrödd, eins og brá fyrir í síð-
asta verkinu, Um veldi dauðans,
eftir Sverre Berg, og einnig að
mótun söngstjórans var frábær-
lega útfærð svo söngurinn í heild
var glampandi fagur. Sérstak-
lega mætti nefna Alta Trinita í
því sambandi. Önnur verk eins
og Cantate Domino, eftir Pitoni,
Ave Maria, eftir Gombert, Ex-
ultate Deo, eftir Scarlatti og tvö
lög eftir Bruckner, Locus iste og
Ave Maria og síðasta verið „Um
veldi dauðans“ eftir Sverre Berg,
voru öll frábærlega sungin. Það
er eins með listina og veðrið og í
dag (pálmasunnudag) var bæði
gott og fallegt veður í Langholti.
<i»'
:MAGNSSPIL
toPPLÚGUR
Reyklitaðar
■ftestar ge^

^Goodrich
jólbaRÐAR
tfV"dln0
óviðjafnanleð1
Ijósrnagn
VlFTU^agnsvittan
íra-fan ra^oQ
SJZéídsn*y»
lún s? Zéiarorku
eykU Inar miklu fyri
5 b,"Æor 9erðlf
WOnlegJ:,S*3
'HÚS
Ciónnun

iflcesinð0
LlTJAKKAR
serri t
1ETTAKANTAR
fABL^jUR
*beSÍaMAK\
jðir. Vatnagörðum 14
Sími 83188
h^INAI?Unur