Morgunblaðið - 27.04.1985, Síða 25
MORGUNBLAÐiÐ, LAUGARDAGUR 27. APRÍL1985
25
JÓNAS B. Jónsson fyrrverandi
fræöslustjóri kenndi við Laugar-
nesskóla frá því að hann tók til
starfa og til ársins 1943. Hann var
beðinn að lýsa þessum fyrstu árum
í skólanum.
„1 byrjun voru í skólanum um
200 nemendur og kennararnir
voru um 10. Þarna var mjög góð-
ur andi, eins og er oft í litlum
skólum. Þá verður hópur nem-
enda og kennara mjög samstæð-
ur. Skólinn var alveg nýr og að
mörgu leyti vel búinn tækjum.
Hins vegar var ekkert eldhús og
lítill leikfimisalur. Hann var
notaður að hálfu leyti fyrir al-
menna kennslu.
Ég man eftir því að ég kenndi
þar fyrir hádegi, en eftir hádegi
var leikfimi. Þarna voru saman-
lögð borð og stólar, sem voru sett
á sleða sem gengu inn í skáp í
öðrum endanum. Við þurftum að
byrja á því að taka borðin og
stólana út áður en kennsla hófst
og ganga síðan frá þessu á sama
stað, þegar henni var lokið."
Var skólinn þá of lítill strax í
byrjun?
„Já á þessum árum óx byggðin
svo hratt að það var eiginlega
aldrei byggðir nógu stórir skól-
ar“.
Hvers minnist þú helst frá
þessum árum?
„Ég minnist best þess nána
sambands sem var milli kennar-
anna, sem unnu ákaflega vel
saman. Svo voru nemendurnir
ákaflega skemmtilegir og vinnu-
fúsir og gaman að vinna með
þeim. Margir þeirra eru enn góð-
Jón&s B. Jónsson
ir vinir mínir. Nokkrir þeirra
hittast einu sinni í mánuði og þá
er ég oft með. Þetta er hópur
sem var í skátafélagi Laugarnes-
skóla sem hét Völsungar. En
þetta tímabil í lífi mínu er eitt af
þeim sem ég hugsa alltaf hlýtt
til,“ sagði Jónas B. Jónsson að
lokum.
Margt hefur breyst
Að lokum Jón Freyr, finnst þér
skólinn hafa breyst mikið á þess-
um árum, sem þú hefur stundað
nám og starfað við hann?
„Já hann hefur breyst mikið.
Hér áður fyrr fóru nemendur allt-
af í röð. Þeir gengu í röðum inn í
skólann og inn í kennslustofurnar.
Nú er þetta allt mikið frjálslegra.
Skólinn er opnaður á morgnana og
geta nemendur gengið beint inn
þegar þeir koma. Einnig koma
nemendur oft á kennarastofuna.
Gamlir nemendur eru margir
hverjir hissa á þessu, Þeir höfðu
jafnvel aldrei stigið fæti sínum
þangað inn. Ég held að visst
frjálsræði hafi mun fleiri jákvæð-
ar hliðar en of mikill agi. Hins
vegar verður að gæta þess að
Fjöldi mynda eftir Jóhann Briem hanga uppi í Laugarnesskóla. Á neðstu
hæðinni eru einnig kassar með uppstoppuðum fuglum og dýrum. Líklega eru
þar flestar íslenskar fuglategundir.
Morgunblaðið/R&x
Leiklistarstarf var og er blómlegt í Laugarnesskóla. Myndin var tekin í
leiksýningu í skólanum, líklega 1956.
nemendur. Þar af eru börn úr Ár-
túnsholti og Grafarvogi, sem
seinna fá sinn eigin skóla. Það má
til gamans geta þess að aftur er
kominn skólabíll og eins og á
fyrstu árum skólans er hann frá
Guðmundi Jónassyni."
Leiklist og tónlist í hávegum
Nú hefur verið sagt um Laug-
arnesskóla að þar hafi farið fram
blómleg kennsla og starf í ýmsum
listgreinum.
„I þessu sambandi má helst
nefna leiklist og sönglist. Ef við
lítum fyrst á leiklistina var hún
alla tíð mjög í heiðri höfð í skólan-
um. Skeggi Ásbjarnarson kennari
var manna duglegastur við að
þýða og setja upp leikrit, en einnig
má nefna óskar Halldórsson,
Pálma Pétursson og Þorstein
Ólafsson, sem seinna var yfir-
kennari hér. En að öðrum ólöstuð-
um má segja að Skeggi héldi uppi
þessari starfsemi, hann æfði,
gerði leiktjöld og sá um alla hluti.
Flutt voru leikrit fyrir jólin og
einnig um páskana. Leiksýningar
fyrir jólin eru enn fastur liður í
skólastarfinu, en páskaskemmtan-
irnar voru haldnar á árunum
1946-1970.
Og ekki má gleyma sönglistinni.
Ingólfur Guðbrandsson var lengi
söngstjóri við skólann og hélt uppi
miklu tónlistarlífi. Árið 1952 var
ákveðið að hafa morgunsöng á sal
og hefur þessi hefð haldist æ síð-
an. Einnig voru oft í skólanum
stórir og miklir kórar, sérstaklega
á þeim árum sem Ingólfur var hér
og einnig Kristján Sigtryggsson
og Guðfinna Dóra Ólafsdóttir,
enda voru árgangarnir þá mjög
fjölmennir.
Tónlistin hefur alltaf verið mik-
ið stunduð í þessum skóla og um
tíma starfaði hér fiðlusveit.
Blokkflautusveitir hafa einnig
verið hér af og til. Árið 1976 var
stofnuð lúðrasveit skólans undir
stjórn Stefáns Stephensen og eru
um 50—70 nemendur í henni. Hún
fór fyrir nokkrum árum í ferð til
Lúxemborgar og Þýskalands og er
nú að undirbúa ferð til London,
Jersey, Frakklands og Lúxem-
borgar.
Gamlir nemendur spyrja oft að
því hvort enn sé sunginn morgun-
söngur. Það er enn gert, þótt ef-
laust hafi lagaval o.fl. breyst.
Morgunsöngur fer fram eftir 1.
tíma á morgnana og þeir sem
koma í skólann eftir hádegi syngja
líka á sal eftir 1. tíma. En nú höf-
um við þá reglu að einu sinni í
viku sleppum við söngnum og
bekkirnir koma fram til skiptis
með sín eigin skemmtiatriði.
Sennilega hefur myndlistarnám
verið stundað með venjulegum
hætti við skólann. Þó er þar eitt
sem er svolítið sérstakt. Jóhann
Briem listmálari kenndi myndlist
á fyrstu árum skólans og til 1949.
Á þessum árum fékk hann langt
frí til að mála myndir fyrir skól-
ann. Skólinn á því fjöldann allan
af myndum eftir hann, sem hanga
uppi hér á göngunum. Einnig
gerði Ásmundur Sveinsson hand-
rið fyrir svalir á sal auk högg-
mynda.“
Hefur þú einhverja skýringu á
þvi hvers vegna svo mikið af
þekktu fólki í þjóðfélaginu hefur
komið úr þessum skóla?
„Já, ég hef á vissan hátt skýr-
börnin missi ekki virðingu fyrir
öllum hlutum.
En það er fleira sem hefur
breyst. Athvarf var stofnað við
skólann 1975 og einnig dagdeild.
Blindraskólinn flutti í Laugar-
nesskóla 1971 og varð síðar deild
undir stjóm skólans. Nemendur
deildarinnar voru oft í almennum
bekkjum. Blindradeildin flutti í
Álftamýrarskóla 1983. Þá er rekið
skóladagheimili í skólanum.
Hér er mikið af góðu fólki, börn
sem greinilega er hugsað vel um.
Fjölmargir foreldrar hafa komið
til starfa núna og við skólann er
sterkt foreldrafélag. Samstarfið
er mjög gott og hópur foreldra er
ævinlega tilbúinn til að taka þátt í
starfi skólans."
Jónas Guðjónsson, kennari
Börnin eru
frjálslegri
og djarfari
— segir Jónas Guðjóns-
son sem kennt hefur
í Laugarnes-
skóla í 41 ár
JÓNAS Guðjónsson kennari hef-
ur kennt lengst allra við Laug-
arnesskóla, bæði almenna
kennslu og lengi vel lestrar-
kennslu. Hann er nú kominn í
eftirlaun, en er með stuðnings-
kennslu í lestri, 10 tíma á viku.
Jónas var spurður hvenær
hann hafi ráðist til starfa við
skólann.
„Ég byrjaði haustið 1943 og
er því búinn að kenna í yfir 41
ár.“
Þú hefur eflaust séð margar
breytingar á þessum tíma?
„Já, þjóðfélagið breytist og
skólinn líka. Það er eitt sem
mér finnst hafa sett mikinn
svip á skólastarf núna og það
er útivinna mæðra. Af þeim
sökum er erfiðara að stóla á
heimavinnu barnanna. Skól-
arnir hafa því þurft að taka
meira tillit til þessara hluta.
En börnin sjálf, hafa þau
breyst?
„Já, þau hafa líka breyst.
Framkoma fólks er yfirleitt
öðruvísi en áður og börnin eru
mun frjálslegri og djarfari
núna.
Annars fannst mér verða
einna mest breyting á skóla-
starfinu á þessum tíma þegar
hætt var að raða niður í bekki
eftir námsárangri. Ég held að
þetta hafi orðið til bóta upp-
eldislega séð, en aftur á móti
var þessi breyting erfið fyrir
kennarana. Sérstaklega þar
sem bekkjardeildir eru stórar.'
Ætlar þú að halda áfram að
kenna?
„Já, á meðan ég hef sæmi
lega heilsu og fæ að vera
áfram,“ sagði Jónas að lokum
MJÓLKURDAGSNEFND
Minnist best þess
nána sambands sem var
á milli kennaranna
— segir Jónas B. Jónsson fyrrverandi fræðslustjóri
sem kenndi við Laugarnesskóla á fyrstu árum hans
ingu á því. Ég tel aðalástæðuna
fyri þessu vera þá að skólinn var
mjög fjölmennur. Það er varla til
sá skóli í landinu, jafnvel f Breið-
holtinu, sem nær nemendafjölda
skólans þegar fjölmennast var. En
það er óneitanlega skemmtilegt að
svo margir þekktir menn hafi
komið úr einum bekk eins og bekk
þeirra Halldórs Blöndal, Ragnars
Arnalds, Jóns Baldvins Hanni-
balssonar, Styrmis Gunnarssonar
og Brynju Benediktsdóttur, svo
einhverjir séu nefndir."