Morgunblaðið - 03.10.1985, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. OKTÓBER1985
ftlK í
fréttum j;
ingimar eydal
Á skólabekk
aó nýju
á Broadway en á
. rftkk upp við það einn
C i . hað væru orðin
C daginn að þa -aði að
tuttugu ár «ða ég *ámsleyfi
kenna og þá “ ði Ingimar
S«^,;SSÍ5ÍSS‘
SaS”S-“”kó'"°m 08
í Kennaraháskólanu
„Það eru kannjf afC k\ n^funni
sem hafa fregna kef verið
með 3p'W®rSfræðaskóla Akur-
að kenna ‘oÆrarskóla. Undan-
eyrar og Dad .y , snúið mér
farið hef ég e*mkga ^Usfræði-
S3ÍW?t%£ÍS!í
»« ætu a5
sunnan þe88a it;a j fyrirrumi
t t"ri£“at
alveg fri fra ®p ■ ika dinnertón-
s Br„d»„ «1 k H6M' 80,8 1
“ia,tTfe!,S"
°g lika «8»g^mun sú breyting
satts-r68 ,w”
taliðeigabestvrðmg^ Eydai
nijúmsveit mgvetur og hefur
verður þvíídva ;ning“. (Líklega
breytt nafmnu_i £ ingimars
á það að merk3?-kum við félagar
Eydair)Annar ^kmrnog
í sumar i S]aua spiluðum
•riS;-Þs« B
líkspurmnglj prý5ilega að
„Mér hkar al 8 pJm stöðum
leika hérna, og lk Það
er ^ hreSur á þvÍ “ Með Það
^SmarrSnÍrsimanum.
TÍSKAN
„Hversvegna ættu
herrar ekki að klæðast
blúndum og satíni?“
Það eru ekki nema 25 ár síðan
stofnað var í París til reglu-
legra karlmannafatasýninga og
þótti þá lítt spennandi. Sýningar
voru þá haldnar á 3000 m2 svæði,
sýnendur voru 80 og gestir um
2000.
Á þessu hausti er raunin önnur,
nú var sýnt á fjögurra hektara
svæði, fyrirtækin rúmlega sjö
hundruð talsins og kaupendur
hvorki meira né minna en 30.000
auk blaðamanna frá 90 löndum.
- Það sem gerst hefur er ekkert
annað en það að þekktir hönnuðir
sem áður voru einvörðungu í
kventískunni hafa snúið við blað-
inu og þykir nú ekkert sniðugra
en að hanna frumlegan fatnað
fyrir herra og framleiðendurnir
:--------. keim bafa fund*d nýjan markað fyrir
kl*ðn»ð frá Kenzo bera 1 , , hann. Sagt er að ennþá séu 65%
-T áiitu þennan L------==Lr^^7Haw.n kiæðn- karlmanna háðir „gömlu fötunum"
af indverskumklæðn 7» er bessi kl*ðnaður kal en 25% vijj| „ú tískuklæðnað af
Að 90'1 , viikka Mús-sniði. ýmsum gerðum. 10% karlmanna
aöurm eru taldir svo frjálslegir að þeir
láta hvergi stöðvast hvað klæðnað-
inn varðar. Þær brc'-ting.ir sem
helst um ræðir er frjálsræði og
fjölbreytni. Gamla þrenningin,
buxur, jakki og vesti eru ekki leng-
ur einráð. Skærir litir á bindum
og öðrum flíkum er orðið sjálfsagt
mál, efnin gjarnan áprentuð og,
jakkar stuttir, púðalausir á öxlum,
skyrtur gjarnan víðar og þá ekki
undir sígildum jakkafötum heldur
látnar vera yfir buxur og eru oft
síðari en jakkarnir. Sumir hönnuð-
ir sýndu greinileg áhrif frá klæðn-
aði í Kína, Japan, Hawaii og víðar.
Gaultier vakti eftirtekt að venju,
brúðarklæði hans voru svört en
klæðnaður brúðgumans hvítur,
karlmenn snyrtir og málaðir,
prýddir skartgripum og með hár á
herðar niður. Ekki nóg með það,
heldur sýndu tískukóngarnir und-
irpils fyrir herra enda sagði
Gaultier: „Tískan er í auknum
mæli að verða „samkyns". Það má
líkja henni við leik og hversvegna
ættu karlmennirnir ekki að vera
þátttakendur, kynæsandi og
spennandi, klæddir blúndum og
satíni eins ogkvenfólkið."
Já. hvero ,-or-r,^ gVl-1 oghana nú!