Morgunblaðið - 11.09.1986, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. SEPTEMBER 1986
+
MARÍA JÓNASDÓTTIR
frá Bíldudal,
til heimilis á Hagamel 48,
andaðist í Borgarspítalanum aðfaranótt miðvikudagsins 10.
september.
Reynir Axelsson,
Edda Axelsdóttir,
Hörður Jónsson.
t
Eiginmaður minn og fósturfaðir okkar,
JÓN KOLBEINSSON,
Hátúni 4,
lést miðvikudaginn 10. september.
Valgerður Guðmundsdóttir,
Ella Kolbrún Kristinsdóttir, Pálína M. Kristinsdóttir.
+
Útför eiginmanns míns, föður okkar, sonar, tengdaföður og afa,
INGVARS KRISTINSSONAR,
Grænuhlið 15,
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 12. september kl. 13.30.
Ása Þ. Ásgeirsdóttir,
Unnur V. Kristjánsdóttir,
Ásgeir H. Ingvarsson, Edda Hrönn Steingrímsdóttir,
Guðmundur Kr. Ingvarsson, Unnur V. Ingvarsdóttir,
Björgvin Þór Ingvarsson
og barnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÞORBJÖRN JÓNSSON
frá Hafnarhólmi,
til heimilis i Ástúni 12,
Kópavogi,
verður jarösunginn fimmtudaginn 11. september frá Langholts-
kirkju kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Aðalbjörg Sigurðardóttir.
+
Hjartkær móðir okkar,
JÓNÍNA EINARSDÓTTIR
frá Berjanesi,
Stórholti 23,
lést í Borgarspítalanum 8. september.
Einar Guðjónsson,
Gerður Guðjónsdóttir,
Guðrún Guðjónsdóttir,
Gunnar Guðjónsson,
Ingibjörg Jónsdóttir,
Sigurjón Jónsson,
Sigurður Vigfússon,
Díana Þórðardóttir.
+
Faðir okkar,
EIRÍKUR ÞORSTEINSSON,
Borgarvegi 9,
Ytri-Njarðvík,
verður jarðsunginn frá Ytri-Njarðvíkurkirkju föstudaginn 12. sept-
ember kl. 14.00.
Börnin.
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð, vinsemd og viröingu við
andlát og útför eiginmanns mins, föður, tengdaföður og afa,
JÓNS H. ODDSSONAR,
Þórunnarstræti 106,
Akureyri.
Sigurveig Árnadóttir,
Árni Jónsson, Ólina Steindórsdóttir,
Sigríður Jónsdóttir, Magnús Stefánsson
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát og útför
SIGURBJARGAR B. STEPHENSEN,
Ljósheimum 6,
Reykjavík.
Sigríður M. Stephensen, Steinar M. Stephensen,
Guðrún Magnúsdóttir, Haraldur Bergþórsson,
Magnús Þorleifsson, Ida S. Daníelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Hafsteinn Sigurðsson
hæstaréttarlögmaður
Fæddur 17. ágúst 1926
Dáinn 3. september 1986
Bjartan júnídag árið 1947 út-
skrifuðust frá Menntaskólanum í
Reykjavík 72 stúdentar. Árin á
undan höfðu þeir kynnst náið í leik
og starfi, stundað nám á vetrum,
en sinnt algengum störfum á sumr-
um, svo sem títt var á þeim árum.
En hugurinn staldrar ekki einvörð-
ungu við það. Þessi ár voru ekki
síður viðburðarík í sögu þjóðarinn-
ar. Mitt í hringiðu síðari heimsstyij-
aldarinnar var lýðveldi stofnað árið
1944, og líður engum úr minni sú
áhrifaríka stund er lýðveldisstofn-
uninni var lýst yfír á Þingvöllum
þann 17. júní. Ekki fór á milli mála
að stjórnmálaþróun þessara ára
hafði sterk áhrif á æskumenn þess
tíma, sem gengu fullir bjartsýni á
vit framtíðarinnar. Það átti að
minnsta kosti við um þau ung-
menni, sem þetta vor kvöddu skóla
sinn. Af þeim hópi eru nú sjö falln-
ir frá, nú síðast vinur okkar og
bekkjarbróðir Hafsteinn Sigurðs-
son, hæstaréttarlögmaður.
Hann fæddist í Reykjavík 17.
ágúst 1926 og var því nýorðinn
sextugur. Foreldrar hans voru hjón-
in Ragnheiður Sara Þorsteinsdóttir
og Sigurður Z. Guðmundsson,
kaupmaður. Hann ólst upp í for-
eldrahúsum, ásamt yngri bróður
sínum, Reyni, sem nú er fram-
kvæmdastjóri hjá Stefáni Thoraren-
sen hf. Að loknu stúdentsprófi hóf
Hafsteinn nám í lögfræði við Há-
skóla íslands haustið 1947 og lauk
embættisprófi í lögfræði vorið 1953.
Að prófi loknu starfaði hann um
þriggja ára skeið hjá bandarískum
verktakafyrirtækjum á Keflavíkur-
flugvelli við lögfræðistörf og starfs-
mannahald. Árið 1956 stofnaði
hann eigin lögfræðistofu, ásamt
Einari Asmundssyni hrl. og ráku
þeir hana til ársins 1961. Hinn 1.
október 1958 tók Hafsteinn að sér
framkvæmdastjórn Félags ísl. stór-
kaupmanna. Eigin lögfræðiskrif-
stofu rak hann eftir 1961, ásamt
framkvæmdastjórastarfinu. Hann
öðlaðist rétt til málflutnings fyrir
Hæstarétti árið 1965. Vorið 1969
lét hann af störfum hjá Félagi ísl.
stórkaupmanna og réðst sem lög-
fræðingur til Verzlunarbankans og
var hann aðallögfræðingur bankans
til dauðadags.
Á þeim árum sem hann starfaði
fyrir stórkaupmannafélagið leitaði
íjöldi fyrirtækja, stórra og smárra,
til hans með úrlausnarefni. Var
mikið annríki hjá honum á þeim
árum og vinnudagur oft langur.
Eftir að hann hóf störf hjá bankan-
um dró hann mjög úr störfum fyrir
aðra, en þó sinnti hann lögfræði-
störfum fyrii- örfáa aðila, sem
sérstaklega óskuðu þess.
Ég kynntist Hafsteini á mennta-
skólaárunum, en þó mun betur, er
við áttum samleið í lagadeild. Síðan
höguðu atvikin því svo að leiðir
okkar lágu mjög saman í daglegum
störfum, og samstarfsmenn urðum
við síðustu 17 árin. Af þessu má
ráða að kynni okkar urðu náin, og
tókst með okkur einlæg vinátta.
Við fyi-stu kynni okkar Hafsteins
kom vel í ljós sú góða skapgerð,
sem hann prýddi og sem jafnan
fylgdi honum í gegnum lífið. Hann
var á skólaárum sínum afar félags-
lyndur og tók virkan þátt í félags-
starfi nemenda, jafnframt því sem
hann stundaði nám sitt af kost-
gæfni. Varð hann strax vinsæll,
virtur og vel látinn í hópi skólafé-
laga sinna og var svo jafnan hvenær
sem fundum þeirra var saman síðar
á lífsleiðinni. Var gott að vera f
návist hans á góðum stundum, því
oftast hafði hann á hraðbergi
spaugsyrði. Hann var í eðli sínu
bjartsýnismaður og trúði á hið já-
kvæða í fari hvers manns. Er ég
ekki í nokkrum vafa um að sú eðlis-
greind hans hafi verið honum til
styrktar á námsárunum og ekki
síst eftir að lífsstarfið tók við, en
þá þurfti hann oft að leggja mat á
menn og málefni í daglegum störf-
um. Hann var orðvar, og kannaði
jafnan hvert mál vel, áður en hann
gaf sitt álit. Minntist hann oft með
virðingu og þakklæti þess sam-
starfs sem hann og Einar Ásmunds-
sonar áttu saman, en Einar var á
sínum tíma einn af snjöllustu lög-
mönnum þessa lands.
Starfi lögmanna fylgir jafnan
mikið annríki og erill í daglegum
störfum. Fór Hafsteinn ekki var-
hluta af þeirri reynslu, því allan
þann tíma, sem hann sinnti fram-
kvæmdastjórastarfi Félags ísl.
stórkaupmanna, jafnframt um-
fangsmiklum lögfræðistörfum, var
starfsdagurinn oft ærið langur. Á
þeim árum urðu mikil umskipti í
viðskiptaháttum. Horfið var frá
hafta- og leyfakerfi í innflutnings-
verzluninni, en þess í stað tekið upp
ftjálsræði. Breytti það í einu vet-
fangi starfsháttum innflytjenda. En
samfara þessum breytingum var
mikið starf unnið hjá félaginu og
kom í hlut Hafsteins að móta það
og að fylgja því eftir. Þá blómgað-
ist innra starf félagsins á þessum
árum, margar nefndir unnu að þeim
málaflokkum sem um var fjallað
og átti Hafsteinn sinn þátt í því.
Fjölmennar árshátíðir voru haldnar
og félagið eignaðist eigið húsnæði
til starfsemi sinnar. Þá var og gott
samstarf við félög stórkaupmanna
á Norðurlöndum og sótti Hafsteinn
margar ráðstefnur á þeim vettvangi
á þessum árum. Ég veit, að þeir
menn, sem hann átti samstarf við
í félaginu minnast þess með miklu
þakklæti.
Einhveiju sinni er við hittumst á
þessum árum færði ég í tal við
hann að Verzlunarbankinn hefði
áhuga á að ráða til starfa lögmann
með reynslu. Sýndi hann málinu
áhuga og eftir nokkra umhugsun
ákvað hann að slá til. Kom það í
hans hlut að móta starf lögfræði-
deildar bankans og leysti hann það
verkefni af höndum með miklum
ágætum. Ekki er hægt að lýsa í
stuttu máli, hve fjölbreytt starf fer
fram hjá bankalögfræðingum, en
það er allt frá einföldum álitaefnum
í daglegum rekstri til vandasömustu
úrlausnarefna, svo sem lögfræði-
legra álitsgerða, málflutnings,
frágangi margvíslegra skjala, svo
og fjölþættra innheimtustarfa.
Þá kom það í hans hlut að fylgj-
ast með og gera tillögur um þær
breytingar, sem nauðsynlegt var
að gera á samþykktum og reglu-
gerð bankans í tímans rás. Á
síðastliðnum vetri var gerð heildar-
endurskoðun á samþykktum
bankans með hliðsjón nýrrar banka-
löggjafar. Kom það í hlut Hafsteins
að vinna það verk og lagði hann
sig fram um að leysa það af hendi
á þann hátt að til fyrirmyndar var.
Voru tillögur hans þar að lútandi
einróma samþykktar á síðasta aðal-
fundi bankans. Átti Hafsteinn gott
með að skipuleggja starf sitt, þann-
ig að undan gekk. Jafnan gætti
hann þess að sýna sanngirni, en
þó festu og var hann því vel viitur
í störfum sínum. Meðal samstarfs-
+
Bróðir okkar,
RAFN BJARNASON,
bóndi að Þorkelsgerði i Selvogi,
verður jarðsunginn frá Strandarkirkju laugardaginn 13. september
kl. 13.30.
Systkini hins látna.
manna naut hann vinsælda, sökum
þess hve dagfarsprúður hann var
og glaðsinna. Var hann hvers
manns hugljúfi á vinnustað og naut
trúnaðar samstarfsmanna.
I tómstundum sínum hafði hann
yndi af lestri góðra bóka, og átti
hann álitlegt bókasafn, sem hann
bætti með ári hverju. í æsku fylgdi
hann oft föður sínum til laxveiða,
en faðir hans var á sínum tíma með
snjallari veiðimönnum. Helgaði
hann sig ungur stangveiði og hafði
alla ævi mikið yndi af. Að jafnaði
veiddi hann með flugu og var unun
að sjá hann við veiðar. Handlék
hann veiðistöng af mikilli hæfni og
veiddi oft vel. En hann var ekki
einvörðungu fengsæll veiðimaður,
heldur hafði hann mikinn áhuga á
fiskirækt.
Árið 1961 festi hann kaup á jörð-
inni Stangarholti við Langá á
Mýrum, ásamt Reyni bróður sínum.
Hófst þá sá kafli í ævi hans, sem
átti eftir að taka meira af hans
tómstundum en hann hafði órað
fyrir. Gerðist hann virkur þátttak-
andi með öðrum jarðeigendum við
ána að gera í hana fiskvegi, þannig
að lax ætti sem greiðastan aðgang
eftir ánni. Þá lét hann gera fjöl-
marga veiðistaði, fýrir sínu landi,
þar sem áin hafði áður runnið á
harða gijóti, þannig að lax gæti
fundið sér hrygningarstaði. Er
hreint ótrúlegt að sjá, hve góðum
árangri hann náði í þessu ræktunar-
starfi sínu, enda var hann óþreyt-
andi við að leita nýrra leiða. Við
Langá reisti hann sumarhús, sem
hann valdi nafnið Bræðrasel. Þar
átti hann unaðsstundir með fjöl-
skyldu sinni og þangað bauð hann
vinum sínum að dvelja með sér.
Hann lagði sjálfur akvegi meðfram
ánni, og hlífði hann sér hvergi við
þau störf. Gekk hann oft lúinn til
hvílu á þeim árum. Fyrir um það
bil tíu árum byggði hann flugbraut
við ána og lærði flug. Keypti hann
sér flugvél, sem hann flaug sjálfur
og hafði hann af því mikla ánægju.
Fyrir tveimur árum var honum
ráðlagt af heilsufarsástæðum að
hætta að fljúga og urðu honum það
sár vonbrigði, en hann tók því mót-
læti af stakri hugprýði eins og
honum var lagið.
í lífí sínu naut Hafsteinn dyggrar
stoðar konu sinnar Láru Hansdótt-
ur. Foreldrar hennar eru sæmdar-
hjónin Ólöf Jónsdóttir og Hans K.
Eyjólfsson, bakarameistari. Þau
Hafsteinn felldu ung hugi saman
og gengu í hjónaband þann 28.
október 1950. Börn þeirra eru
Ragnheiður Sara, flugfreyja, gift
Ingva Hrafni Jónssyni, fréttastjóra,
Kristinn Már, vistmaður í Tjalda-
nesi, og Ólöf Lára, flugfreyja.
Barnabömin eru tvö.
Frú Lára reyndist manni sínum
traustur lífsförunautur og deildi
með honum þeim aðstæðum, sem
lífið bauð þeim. Hjá þeim hjónum
skiptust á skin og skúrir, eins og
oft vill verða. Þau fengu sinn
skammt af mótlæti í lífinu, en þeim
gafst líka ríkulega. Heimili þeirra
hjóna bar vott menningar og
smekkvísi. Þar átti húsbóndinn ör-
uggt athvarf að loknum annasiim-
um starfsdegi. Gestrisni og
höfðingsskapur var þeim hjónum í
blóð borinn og nutu vinir þeirra
þess í ríkum mæli.
Á sextugsafmæli Hafsteins þann
17. ágúst sl. buðu þau hjónin nokkr-
um vinum sínum til að samfagna
með þeim þessum merku tímamót-
um. Var afmælishátíð í Bræðraseli
og mun hún seint úr minni líða
þeim er þar voru. Þar var veitt af
alúð og rausn, sungið og dans stig-
inn. Engan grunaði að þetta yrði
síðasti afmælisdagur Hafsteins, eða
að skapadægur hans væri svo
skammt undan. Eftir afmælið fóru
þau hjón í hringferð um landið og
nutu þau sérstaklega vel þoirrar
ferðar. Andlát Hafsteins bar að 3.
september sl., er hann veiktist
skyndilega, þar sem hann dvaldist
í Bræðraseli.
Við fráfall þessa góða vinar míns
skulu honum færðar þakkir fyrir
margar ógleymanlegar samveru-
stundir, sem spanna lífið frá
skólaárum allt til enda. Ég minnist
gleðistunda frá menntaskólaárum,
alvöru náms og prófa í háskóla,
veiðiferða á sumrum, langs sam-