Morgunblaðið - 17.10.1986, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. OKTÓBER 1986
Minning:
PállBaldurs-
son trésmiður
Fæddur 5. október 1957
Dáinn 9. október 1986
Haustið er komið og hann Palli
okkar er dáinn. Það eigum við erf-
itt með að skilja en verðum víst að
reyna að sætta okkur við það.
Hann sem var alltaf svo kátur
og hress.
Við ætlum ekki að fara mörgum
orðum um ævi hans, því að við vit-
um að þess þarf ekki. Hann var svo
atorkusamur og mikill dýravinur.
Hafði ávallt nóg að starfa, hvort
sem það var við vinnu eða áhuga-
málin, en þar tóku hestarnir hug
hans allan.
Mesti sólargeislinn í lífi hans var
þó litli drengurinn hans, Magnús
Andri, fæddur 4. janúar 1984 sem
nú verður að sjá á eftir föður sínum.
En það var unun að fylgjast með
hvað þeir voru miklir mátar þó svo
að árin væru ekki fleiri.
Við vottum honum, ættingjum
og vinum, samúð og þökkum fyrir
allar samverustundimar og kveðj-
um Palla að sinni.
Því svo elskaði Guð heiminn að hann gaf
son sinn eingetinn, til þess að hver sem á
hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft líf.
(Jóh. 3.16)
Bogga, Gylfi og Þóra Björk
Páll frændi var strax sem lítið
bam stæltur, glaðsinna og hvers
manns hugljúfi og þannig er og
verður alltaf minning okkar um
þennan góða dreng.
í bamaskóla kom í ljós að f hon-
um blunduðu listamannshæfíleikar
og mikil handlagni, skriftin var
óvenju falleg og hann átti létt með
að gera góðar myndir, ekki sízt af
hestum, sem þó er mikið vandaverk
svo vel fari.
í fagi sínu sem trésmiður var
Palli mjög vandvirkjur og útsjönar-
samur en þó afkastamikill og var
hann vel iátinn af sínum vinnufélög-
um og vinnuveitendum. Það er ljóst
að vel hefði hæft Palla að læra iðn-
hönnun og starfa að þeirri grein,
því hann var með margar hugmynd-
ir á því sviði og náði að þróa sumar
þeirra fram að framleiðslustigi. Ein
þeirra var ný aðferð við að gleija
glugga þar sem smiðurinn gat lagt
niður notkun kíttissprautunnar. En
sú uppfinning, sem Palli hafði mest-
an áhuga á og lagði mesta vinnu
í, er bylting í smíði hnakka. Þessa
hnakka á ekki að smíða á hefð-
bundinn hátt, heldur steypa úr
gúmmíi í mót sem hann hefur hann-
að og smíðað.
Þegar Palli var tíu ára eignaðist
fjölskylda hans sinn fyrsta hest og
þar með varð ljóst hvað yrði hans
mesta og besta tómstundagaman.
Palli varð góður hestamaður, því
hann hafði gott skyn á eðli hestsins
og hafði þolinmæði og þrautseigju
til að vinna þá á sitt band þótt
þeir væru erfíðir í skapi eða seinir
til gangs.
Fjölskyldu sinni, ættingjum og
félögum var Páll ávallt góður og
hjálpsamur og þá ekki síst þeim sem
þurftu helst hjálpar með.
Leiðir okkar Palla frænda skilja
í bili en við sjáumst aftur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem)
Ættingjum og vinum Páls send-
um við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Halli, Gunni og Alli
Ó, Jesú, séu orðin þín
andláts síðasta huggun mín,
sál minni verði þá sælan vís
með sjálfum þér í paradís.
Okkur langar að minnast góðs
vinar okkar með fátæklegum orð-
um. Það er erfitt að sjá á eftir
jafngóðum og traustum dreng og
Palli var, en hvar skal byija þegar
við erum alveg orðlaus. Hann hafði
svo ótalmarga góða kosti og var
glaðvær, traustur og ósérhlífínn og
alltaf tilbúinn að rétta öðrum hjálp-
arhönd.
Flestum frístundum sínum varði
Palli í hesthúsinu og kom þar hans
innsta eðli best í ljós. Þar sýndi
hann mikla natni og þolinmæði.
Sýnir hesthúsið það best hvað Palli
var nákvæmur og hugmyndaríkur
smiður. Vegna þess hve hann eyddi
miklum tíma í hestana fékk hann
viðumefnið Heston hjá vinahópn-
um.
Fyrir utan hestana hafði Palli
mikinn áhuga á samtökum Dale
Camegie. Palli átti sér líka marga
drauma, einn var sá að verða bóndi,
rækta jörðina og annast dýrin.
Undanfarin ár hefur móðir hans
átt við vanheilsu að stríða og var
hann henni alltaf traustur sonur og
aðstoðaði hana eftir bestu getu.
Fyrir rúmum þremur ámm eign-
aðist Palli son, Magnús Andra, og
veitti hann honum mikla ánægju
og gleði í lífinu.
Það er sárt að kveðja góðan vin
sinn svo fljótt en minningin um
hann mun alltaf lifa með okkur um
ókomin ár.
Við biðjum góðan guð að styrkja
foreldra hans, systur og Magnús
Andra.
Jón, Jóhanna og Gunni.
Hann Palli minn er horfinn —
alfarinn héðan svo ungur og hress
og eftir sitjum við hnípin, hljóð og
skilningssljó.
Palli minn var venjan að segja
af vinum og kunningjum, því Palli
var óvenju elskulegur, dagfarsprúð-
ur, greiðugur og hjálplegur, hvenær
sem til var leitað. Þessum eiginleik-
um em ekki svo mjög margir búnir.
En hér er ekki ofmælt eins og allir
þeir vita, sem kynntust Páli — lítt
eða meir.
Með nokkmm ómáttugum orðum
langar okkur hjónin að minnast og
kveðja þennan unga og kæra vin,
sem við kynntumst all vel.
Páll var húsasmiður að mennt,
ósérhlífinn og samviskusamur.
Kemur mér í því sambandi í hug
er ég útvegaði hann föðurbróður
mínum fyrir nær tveimur ámm til
að skipta um þak hjá sér. Gerði ég
það með hálfum huga, því ég vissi
hve óvenju kröfuharður og ná-
kvæmur sá frændi minn er. En því
meiri varð gleði mín eftir verkið,
þegar frændi minn átti ekki næg
orð að lýsa ánægju sinni, sem hann
oftlega hefur áminnst og skal þar
þó nokkuð til.
Palla kynntumst við mest síðarí
ár í hestamennsku, en hestar vom
hans líf og yndi. Hann var mjög
laginn og léttur tamningamaður af
Guðs náð. Það var því mikill happa-
fengur fyrir okkur alla hesthússam-
býlinga Páls, að fá hann í húsið,
enda kom þar nýr blær og vakning
með þessum fríska unga manni,
sem fljótlega varð okkar hússtjóri,
sem hann gegndi meðan hann lifði.
Munum við öll, sem honum kynnt-
umst, kveðja Pál með þakklæti og
eftirsjá. Það verður áreiðanlega
eitthvað mikið, sem mun vanta hjá
okkur í hesthúsinu í vetur. Reglu-
samur var Páll, þó hann gæti fengið
sér „tár“, mjög hóflega þó og alls
ekki á hestum og sýnir það best
hug hans til þeirra vina sinna.
Páll var einnig óvenju hug-
myndaríkur. Var bókstaflega alla
tíð að bijóta heilann um eitthvað
og finna upp á nýjungum og lagði
í slíkt mikinn tíma, þó ekki förum
við — né kunnum — að telja það
allt upp. En ímyndunaraflið var
fijótt og vakandi.
Okkur er mikill söknuður ger,
að sjá á bak þessum góða dreng.
Þegar maður eldist minnka gjaman
hin nánu tengsl við þá, sem mikið
yngri eru. Slíku fann maður ekki
fyrir hjá Palla og verðum við alla
tíð þakklát fyrir okkar kynni, sem
við vildum að hefðu þó orðið mun
meiri og lengri. Til áminningar okk-
ur og öðrum koma oss í hug
lokahendingar Heiðreks Guð-
mundssonar:
„Geymdu ekki gjafir þínar
góðum vin í dánarkrans."
Við vottum foreldrum og systkin-
um Páls okkar dýpstu samúð — en
minningin um góðan dreng lifir.
Ólöf og Haraldur
Sænsk 25 ára stúlka vill eignast
pennavini. Kveðst eiga mörg
áhugamál:
Agneta Pettersson,
Siriusgatan 7B,
53132 Lidköping,
Sweden.
Sextán ára japönsk stúlka með
áhuga á teikningu, tónlist, bréfa-
skriftum o.fl.:
Toshie Onishi,
527-2 Takamatsu-chou,
Takamatsu-City,
Kagawa,
761-01 Japan.
t Eiginkona mín og móðir okkar, SIGRÍÐUR GÍSLADÓTTIR frá Stóra- Hrauni, lést á heimili sínu, Hrauntungu 29, 16. október. Fyrir hönd ættingja, Per Krogh, Gfsli Pétursson, Sólveig Pétursdóttir. t Móöir okkar og tengdamóöir, ERLENDÍNA MAGNÚSDÓTTIR, Kirkjuvogi, Höfnum, verður jarðsungin 18. okt. kl. 10.30 frá Kirkjuvogskirkju. Börn og tengdabörn.

t Faöir okkar, tengdafaðir og afi, CHARLES BJARNASON, Aðalstræti 22, ísaflrði, verður jarðsunginn frá ísafjarðarkirkju laugardaginn 18. október kl. 14.00. Geirþrúður Charlesdóttir, Jón B. Guðjónsson, Guðbjörn Charlesson, Sigrún Jóhannsdóttir og barnabörn.
t Móðir mín og dóttir, RAGNHEIÐUR BRYNJÓLFSDÓTTIR, Ijósmóöir, Suöurgötu 24, Sauðárkróki, andaðist í Landspítalanum aðfaranótt 16. október. Brynjólfur Dan, Emilfa Lárusdóttir.

t Útför föður míns, sonar okkar, bróður og mágs, PÁLS BALDURSSONAR, húsasmiðs, Hrafnhólum 6, ferframfrá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 17. okt. kl. 13.30. Magnús Andri Pálsson, Guðný Pálsdóttir, Þóra Björk Baldursdóttir, Baldur Sveinsson, Ragna Sigurðardóttir, Aðalbjörg Baldursdóttir, Gylfi Skúlason.
t GÍSLI ÞORLEIFSSON, vistmaður á Hrafnistu, Reykjavík, áöurtil heimilis á Holtsgötu 14, lést á gjörgæsludeild Borgarspítalans aðfaranótt 16. október. Fyrir hönd aðstandenda, Gunnar Pálsson, Gunnar Sigurðsson.

t Sonur minn og bróðir okkar, BRAGI PÁLSSON, Hólabraut 9, Keflavfk, sem lést 6. október, veröur jarðsunginn frá Keflavikurkirkju laugar- daginn 18. október kl. 14.00. Sigrún Fannland og systkini hins látna.
t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför AÐALHEIÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR, Isafirði. Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Tvítug sænsk stúlka vill skrifst
á við 18-27 ára karlmenn. Vill
gjaman fá mynd með fyrsta bréfi:
Charlotte Ilellberg,
Norrberget 60 BV,
82600 Söderhamn,
Sweden.
Fimmtán ára japönsk stúlka með
áhuga á bréfaskriftum og tónlist:
Atsuko Katoh,
839-1 Hanazaki-cho Narita-
shi,
Chiba,
286 Japan.
Frá Suður-Afríku skrifar 24 Evr-
ópumaður, sem búsettur er þar nú.
Hann hefur áhuga á tónlist, íþrótt-
um, landafræði, sögu, listum,
ferðalögum og bréfaskriftum. Safn-
ar hljómplötum og póstkortum.
Hann vonast til að ástandið í Suð-
ur-Afríku aftri fólki ekki að skrifa
sér:
Peter Nerent,
B103-Downsview,
CNR Patricia and Linden St.,
Sandown 2196,
Rep. of South Africa.
Sænsk fráksilin kona, 46 ára,
sem á uppkomna dóttur, vill skrif-
ast á vð íslenzkar konur. Hefur
áhuga m.a. á áttúrulífi, menningu,
listum, ferðalögum, tónlist, handa-
vinnu og matargerð:
Anna-Britta Andersson,
Fogdegárdsvöegen 46,
Varnhem,
S-53202 Axvall,
Sverige.
Frá Japan skrifar 23 ára stúlka
með áhuga á m.a. blómarækt:
Katsue Izumi,
Room 302 Takeyama-biru
2-19,
Kusato-cho,
Naze-shi Kagoshima-ken,
894 Japan.