Morgunblaðið - 26.03.1987, Side 59

MORGUNBLAÐIÐ, FTMMTUDAGUR' 26. MARZ
'59
MálfríðurH. Gísla-
dóttir — Kveðjuorð
Fædd 15. nóvember 1973
Dáin 19. mars 1987
Þeir deyja ungir sem guðirnir
elska. Hún Málfríður Huld Gísla-
dóttir, systurdóttir mín, fæddist
fyrir rúmum 13 árum. Ég var tíður
gestur á heimilinu og fylgdist með
þessari litlu stúlku í gegnum árin.
Ég minnist þess þegar hún kallaði
mig Stebba stóra. Alltaf þegar ég
kom í heimsókn eða hringdi sagði
hún: „Hann Stebbi stóri er kom-
inn“, eða „hann Stebbi stóri er í
símanum."
Ég eignaðist mín börn og áttum
við margar stundir með Möllu og
ijolskyldu hennar sem eru ógleym-
anlegar. Minnist ég jólanna, fjöl-
skylduboðanna, sumarbústaðaferð-
anna, veiðitúranna og
samverustundanna í Hollandi
síðasta sumar sem eru okkur svo
dýrmætar.
Hún Malla, eins og við kölluðum
hana alltaf, átti við erfíð veikindi
að stríða. Ung þurfti hún að vera
undir lækna umsjá og á erfiðum
lyfjagjöfum. Kom þá best í ljós vilja-
styrkur hennar og dugnaður. Hún
stundaði nám sitt, skóla og fé-
lagslíf eins og allir aðrir unglingar,
alltaf á ferð og flugi. Það var alltaf
líf og fjör í kringum Möllu. Láfið
var svo fullt af bjartsýni. Framund-
an var aðgerð sem gefa átti Möllu
von um að lifa eðlilegu lífí. Systir
hennar, Anna María, ætlaði að gefa
henni annað nýrað sitt og voru þær
búnar að ganga í gegn um miklar
rannsóknir. Allt var til reiðu, aðeins
beðið eftir símtali frá Svíþjóð þar
sem aðgerðin átti að fara fram.
Það er svo sárt að hugsa til þess
að einhver sem maður unni og þótti
vænt um sé fallinn frá. En enginn
ræður sínum næturstað. Fimmtu-
daginn 19. mars hvarf Malla af
sviði raunveruleikans svo skyndi-
lega og skilur eftir sig stórt skarð
sem aldrei fæst fyllt.
Það er svo erfítt að sætta sig við
að hún skuli aldrei framar vera
meðal okkar. En þó söknuður okkar
sé sár þá er hann enn tilfinnanlegri
hjá öðrum.
Elsku Elsa systir, Gísli mágur,
Anna María og Hulda mamma, ég
bið guð að styrkja ykkur og hjálpa
í gegnum sorgina. Minningamar
eru margar en allar jafn kærar og
mun ég alla tíð minnast Möllu með
ást og hlýju.
Kveðja
Stebbi stóri og Linda
Fimmtudaginn 19. mars sl. barst
okkur sú sorgarfrétt að hún Malla
okkar, Málfríður Huld Gísladóttir,
væri látin aðeins 13 ára gömul. Við
fáum ekki oftar að sjá stríðnis- og
glettnisglampann í augum hennar,
en minningin lifír. Malla hafði átt
við erfiðan sjúkdóm að stríða und-
anfarin ár. Én þrátt fyrir það lét
hún það ekki á sig fá, var alltaf
jafn glettin og glaðvær. Oft skilur
maður ekki tilganginn með því að
kalla líf 13 ára bams í burtu. En
eitt er víst að það verður okkur
mikil huggun, að henni líður vel þar
sem hún er núna. Malla var í þann
mund að gangast undir fermingu
er kallið kom.
Þeir deyja ungir sem guðimir
elska. Með þessum fáu orðum
kveðjum við Möllu og þökkum henni
fyrir allar samverustundimar. Við
biðjum guð almáttugan að styrkja
foreldra hennar, Gísla og Elsu, og
Önnu Maríu systur hennar í þeirra
miklu sorg.
Biggi og Birna,
Stefán Rúnar, Birgir Þór
og Guðrún Hild.
Fimmtudaginn 19. mars barst
okkur sú sorgarfregn að elskuleg
systurdóttir mín hefði látist þá um
morguninn. Langri og strangri
sjúkrasögu var lokið, en enginn
átti von á því á þennari veg. Allt
var reiðubúið til utanferðar, beðið
var eftir hringingu frá Svíþjóð,
Anna María tilbúin að gefa systur
sinni líffæri, en allt í einu kom
hinsta kallið.
Þeir deyja ungir sem guðimir
elska.
Malla litla var hugrökk og ótrú-
lega dugleg. Lífshlaup hennar var
hetjusaga.
Élsku Elsa, Gísli, Anna María og
Hulda amma. Megi góður guð veita
ykkur styrk í ykkar miklu sorg.
Erlingur Snær, Svava,
Gísli Snær og Erlingur
Snær yngri.
Fimmtudaginn 19. mars lést okk-
ar kæra vinkona og bekkjarsystir,
Málfríður Huld Gísladóttir, sem
okkur var svo annt um. Þessi ár
og stundir sem við vomm með henni
munu alltaf vera okkur minnisstæð.
Hún var ung að aldri, glaðlynd og
góð stúlka. Við raunum ætíð minn-
ast hennar.
Fyrir hönd bekkjarsystkina og
kennara,
Nanna og Brynja
Frida Z. Snæbjörns-
son - Minningarorð
Fædd 2. júlí 1916
Dáin 16. mars 1987
Amma okkar, Frida Z. Snæ-
bjömsson, lést í Reykjavík 16. mars.
Hún fæddist 2. júlí 1916, ein átta
systkina. Foreldrar ömmu vom þau
Elsupa og Hans Joensen útvegs-
bóndi.
Til íslands kom amma okkar árið
1936, en Signhild systir hennar var
þá gift bústjóranum á Vífílsstöðum
og starfaði amma þar um tíma. Á
Vífílsstöðum kynntist hún afa okk-
ar, Ágústi A. Snæbjömssyni skip-
stjóra.
Afi okkar og amma gengu í
hjónaband 12. nóvember 1938.
Böm þeirra em þrjú, Elsa, Snæ-
bjöm og Ágúst. Elsa er starfsstúlka
á Sólvangi í Hafnarfirði. Maður
hennar er Baldur Sigfússon húsa-
smiður og eiga þau fjögur böm.
Snæbjöm er vélstjóri; en kona hans
er Sigurbjörg Ögmundsdóttir
sjúkraliði og eiga þau tvo syni,
Agúst og Ingvar. Yngstur systkin-
anna er Ágúst, sem er múrari.
Hann er kvæntur Sigríði Einars-
dóttur og eiga þau einn son.
Lengst af bjuggu afi og amma á
Laugavegi 135, en þegar bömin
vom farin að heiman og aldurinn
farinn að færast yfír fluttust þau
inn á Dalbraut og bjuggu þar sam-
an meðan báðum entist aldur.
Ágúst afi okkar lést 15. júní 1983.
Þótt hann væri þá farinn að heilsu
var sár harmur að henni kveðinn,
enda var hjónaband þeirra farsælt
og þau mjög samrýnd alla tíð.
Að leiðarlokum er mér efst í
huga þakklæti til ömmu okkar sem
ætíð var okkur einstaklega góð,
ekki síst fyrstu æviár okkar, en þá
fóstraði hún okkur löngum á meðan
foreldrar okkar vom við nám og
störf.
„Sofðu vært hinn síðasta blund,
unz hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður þegar hljómar
hina miklu morgunstund.
Heim frá gröf vér göngum enn.
Guð veit, hvort vér framar fáum
farið héðan, að oss gáum,
máske kallið komi senn.
Verði, Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum ímeigjum,
hvort vér lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn." (V.Briem)
Ágúst og Ingvar Snæbjömssynir
Það er svo margt sem ég hefði
viljað segja, gera og þakka ömmu
fyrir, en nú er hún allt í einu farin
frá okkur og því skrifa ég þessi
kveðjuorð.
Eins langt aftur og ég man var
ég að fá að sofa hjá ömmu og afa
í Reykjavík. Það var alltaf svo nota-
legt og gott að vera hjá þeim. Á
kvöldin lá maður í rúminu (stundum
á milli), skoðaði dönsku blöðin og
fékk jafnvel eitthvað til að narta í.
Á morgnana færði afi okkur oft te
og brauð í rúmið áður en hann fór
í vinnu. Síðan eftir að ég varð full-
orðin og byijuð í hjúkrunarskólan-
um var ég að koma hlaupandi í
hádeginu og fá að borða góðan
mat, því amma bjó til góðan mat.
Þá fékk ég líka stundum að sofa
þegar stutt var á milli vakta hjá
mér og styttra til ömmu en suður
í Hafnarfjörð.
Oft ræddum við amma um líf
eftir þetta líf, á það trúði hún og
sagði mér sögur því til vitnis. Eftir
að afí dó árið 1983, hafði amma
oft orð á því að allt væri öðruvísi
nú og það vantaði afa við hennar
hlið. Og núna er hún komin til hans.
Við systkinin fórum aldrei svo í
Reykjavík sem böm og unglingar
að ekki væri komið við hjá ömmu
og afa. En eftir að þau fluttu úr
miðbænum og við urðum eldri og
fómm að taka meiri þátt í amstri
lífsins, urðu heimsóknimar því mið-
ur færri. Við áttum þó margar
góðar stundir, og mest var gleðin
þegar hún fékk að hitta langömmu-
strákana sína.
Nú fá hvorki þeir, ég né aðrir
ástvinir notið hennar lengur.
„Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.“
(Vald. Briem)
Fríða Rut
+
Eiginkona mín, móöir okkar og tengdamóöir,
HREFNA MATTHÍASDÓTTIR,
Ásvallagötu 81,
verður jarösungin frá Dómkirkjunni kl. 13.30 föstudaginn 27. mars.
Ingvar Kjartansson,
Sigriður Ingvarsdóttir, Guömundur S. Jónsson,
Margrót Ingvarsdóttir, Ingólfur Árnason,
Matthildur Ingvarsdóttir, Jónas Sveinsson.
Ástkær dóttir okkar og systir,
MÁLFRÍÐUR HULD GÍSLADÓTTIR,
Héteigsvegi 20,
veröur jarösungin frá Háteigskirkju í dag, fimmtudaginn 26. mars,
kl. 15.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á Fólag nýrnasjúkra í gegnum Sparisjóö Reykjavíkur, reikn-
ingsnr. 1 558.
Gísli Jensson, Elfsabet Stefánsdóttir,
Anna María Gisladóttir.
+
Eiginmaöur minn og föðurafi okkar,
SALÓMON G. HAFLIÐASON,
Hagamel 43,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstudaginn 27. mars kl.
13.30.
Sigurbjörg H. Sigurvinsdóttir,
Ingibjörg S. Karlsdóttir,
Sigurbjörg K. Karlsdóttir, .
Svanhildur Karlsdóttir.
+ Móðir okkar, tengdamóöir og amma,
SVEINA SVEINSDÓTTIR,
sem lést 21. mars, veröur 13.30. jarðsungin frá Dómkirkjunni í dag kl.
Sveinn Björnsson, Sigurbjörg Sigurðardóttir,
Sólrún Björnsdóttir, Steindór Hálfdánarson,
Arnheiður Borg, Kjartan Borg,
Birna Björnsdóttir, Viðar Ólafsson
og barnabörn.
+
Útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
ÖNNU ÓLAFSDÓTTUR,
frá Gunnhildargerði,
Hátúni 10,
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 27. mars kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Styrktarfélag vangefinna.
Margrét Jónsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir,
Þráinn Jónsson,
Þórunn Jónsdóttir,
Ólafur Jónsson,
Sesselja Jónsdóttir,
Soffia Jónsdóttir,
barnabörn
Jóndóra Jónsdóttir,
Marteinn Rúriksson,
Ingveldur Pálsdóttir,
Jóhann Bjarnason,
Halldóra Hilmarsdóttir,
Slgmar Ingvarsson,
Gunnþór Bender.
barnabarnabörn.
og
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
útför eiginkonu minnar, móöur okkar og tengdamóöur,
KATRÍNAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Barrholti 10,
Mosfellssveit.
Árni Guðmundsson,
Hjalti Árnason, Ethel Karlsdóttir,
Sigurbjörg Árnadóttir, Magnús Steindórsson,
Þórhallur Árnason,
Guðbjartur Árnason,
Kristján Árnason.
+
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
SIGURVEIGAR STEINGRÍMSDÓTTUR,
Álfaskeiði 43,
Hafnarfirði.
Börn, tengdabörn og barnabörn.