Morgunblaðið - 23.09.1987, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. SEPTEMBER 1987
61
slá okkur út af laginu. Og margir
utan ÓlafsjQarðar vonuðu að þetta
væri bóla sem myndi springa. Eftir
einn jafnteflisleik okkar sagði til
dæmis ónefndur dómari að þetta
hefði verið mátulegt á okkur, „það
er kominn tími til að sljákka í Leift-
ursmönnum". Aðrir sögðu að ekkert
væri að marka úrslit leikja okkar á
heimavelli, við værum sterkir mal-
arstrákar, sem gætum ekkert á
grasi. Við vorum frá litlum stað,
stimplaðir sem malarlið er ekkert
gæti, vanmetnir. Staðreyndin er
hins vegar sú að gras hentar okkur
betur og í liðinu eru fjórir eða fimm
strákar, sem eru mjög góðir spilar-
ar. Nú allt þetta svo og meiðsli
margra lykilmanna urðu þess vald-
andi að ég hugsaði ekki um 1.
deildina að ráði fyrr en fyrir síðasta
leik og þá var ég viss um að við
færum upp.“
MarkmiAið að hanga
Var undirbúningurinn öðru vísi
en áður og hvert var markmiðið
í byrjun móts?
„Helsta breytingin var sú að við
fórum í æfingabúðir til Englands
um páskana. Slíkt hafði komið til
tals í mörg ár, en nú var ákveðið
að láta ekki þar við sitja. Þetta
varð til þess að menn sáu að alvara
fylgdi máli — við vorum að und-
irbúa okkur fyrir mót, sem skipti
mjög miklu máli. Sumir voru að
fara út fyrir landssteinana í fyrsta
sinn og ferðin varð til að þjappa
samhentum og samstæðum hópi
enn betur saman.
Hvað markmiðið varðar þá var aldr-
ei talað um annað en að hanga í
deildinni. Við byggðum okkur engar
skýjaborgir og vöruðumst að hugsa
um 1. deild."
Tvœr milljónir
Kom hún alls ekki til tals, þegar
þú framlengdir samninginn?
Óskar brosir. „Eg er svo mikill
græningi í svona samningamálum.
Maður heyrir að þjálfarar hafí svim-
andi há laun og fái alls konar
aukabónusa, en þessi mál eru aldr-
ei rædd opinberlega. Hins vegar
spurði Þorsteinn Þorvaldsson, form-
aður knattspyrnudeildar Leifturs,
mig hvort við ættum ekki að semja
um bónus, ef liðið færi í 1. deild.
Ég vissi ekkert hvað maðurinn var
að tala um, fannst spumingin út í
hött og svaraði í sama dúr: „Eigum
við ekki að segja eina og hálfa eða
tvær milljónir"? Við slógum þessu
upp í grín og sömdum auðvitað
ekki um neitt og þar með var það
útrætt."
Letftur þarf menn
Er Leiftur nógu sterkt lið til að
leika í 1. deild?
„Nei. Munurinn á fyrstu og annarri
deild er mjög mikill og ekkert lið,
sem lék í 2. deild { sumar, hefði
spjarað sig í þeirri fyrstu miðað við
óbreyttar aðstæður. En menn mega
ekki hugsa þannig. Strákar eru í
boltanum til að ná árangri og auð-
vitað eiga allir að stefna á toppinn.
Þó markmiðið hjá okkur f byijun
móts hafi verið að hanga, þá ætluð-
um við ekki að leggja árar í bát
þegar við værum sloppnir. Málið
var að við vissum ekkert hvar við
stóðum og við urðum að finna það
út áður en við færum að hugsa
lengra. Ólafsfjörður er ekki nafli
fótboltans og við urðum að byija á
að sanna tilverurétt okkar í 2. deild.
Nú þarf að bregðast við breyttum
aðstæðum. Víðir í Garði sýndi að
lið frá litlum stað getur staðið sig
í 1. deild og það gerði Völsungur
einnig. íslandsmótið er að fá á sig
þann blæ, sem því ber — ef áhugi
og vilji er fyrir hendi geta „lítil" lið
úti á landi orðið „stór“ lið fyrr en
varir. Á Ólafsfírði búa um 1100
manns og allir strákar eru í fót-
bolta eins og annars staðar.
Árgangamir eru samt fámennir
eins og gefur að skilja og því verð-
ur að leita út fyrir staðinn rétt eins
og „stóru" liðin gera. Það eru marg-
ir góðir knattspymumenn, sem ekki
komast að hjá sínum liðum og ég
sé ekkert því til fyrirstöðu að ein-
hveijir komi til Leifturs. Leiftur er
í 1. deild og með því að fá nokkra
góða menn getur liðið staðið sig
þar eins og hvert annað lið.“
Ómetanlegur stuðningur
Er stuðningurinn annar en þú
áttir að venjast?
„Já. Við emm á heimavelli í orðsins
fyllstu merkingu. 30% íbúa mæta á
hvem einasta heimaleik og við finn-
um vel þeirra hvatningu. Hún eflir
okkur og dregur vonandi úr mætti
gestanna. Enda hefur Leiftur ekki
tapað heima síðan í 2. deild 1985.
Ibúarnir standa með liðinu, þó mað-
ur hafi stundum þurft að fara með
fjörunni! Þeir sýndu best huginn til
liðsins í síðasta leik. Fleiri hundruð
manns fylgdu okkur suður og þó
leikið væri á Þróttarvelli þar sem
við höfðum aldrei leikið áður og
margir vissu ekki einu sinni hvar
var, var sem við væmm á heima-
velli.
Þá er fjárstuðningur fyrirtækjanna,
útgerðanna og sjómannanna ómet-
anlegur. Sjómennimir fylgjast vel
með og öll vinna var stöðvuð á tog-
urunum á meðan lýst var frá
leiknum gegn Þrótti. Þessi sam-
hugur hefur gífurlega mikið að
segja og gerir starfíð mikið auðveld-
ara.“
Uppreisn æru
Þú sagðir að fyrir síðasta leik
hefðir þú verið viss um sæti í 1.
deild. Af hveiju varstu svona
öruggur?
„Ef þú lítur á leiki okkar í sumar,
þá sérðu að við höfum verið frekar
stöðugir. Við töpum ekki leik heima
og töpum aðeins einum leik úti með
meira en eins marks mun. Ég taldi
okkur betri en Þróttara og svo komu
þeir okkur óvænt að liði skömmu
fyrir leik. Við vomm á fundi að
ræða leikinn, þegar okkur var sagt
að Þróttarar væru í útvarpsviðtali,
þar sem lítið var úr okkur gert.
Við fórum að hlusta og annað eins
bull höfðum við ekki heyrt. Okkur
var óskað alls hins besta í 2. deild
næsta ár og þar fram eftir götun-
um. Þetta hafði álíka áhrif á okkur
og landsliðið í „apaleiknum" gegn
Wales. Hugsanlega nægði okkur
jafntefli og það hefði nægt eins og
úrslit urðu í leik Víkings og Sel-
foss, en við ætluðum að sigra.
Leikurinn var sjálfsagt ekkert
augnayndi, en við sigruðum og
fengum uppreisn æru.“
Bindlndismenn
f hveiju liggur styrkleiki liðsins?
„Allir eru ávallt tilbúnir að gera
sitt besta. Menn vinna mikið á Ói-
afsfírði eins og annars staðar, en
æfíngasókn er engu að síður milli
95 og 100%. Strákamir hafa gaman
af því sem þeir eru að gera og
ánægjan er auðvitað meiri eftir því
sem betur gengur. Hópurinn er
mjög samhentur og samheldnin er
til fyrirmyndar. Við förum saman
út að skemmta okkur þar sem kon-
umar og bömin taka einnig þátt,
golf og bátaferðir eru vinsælar.
Þetta er sem stór samhent fjöl-
skylda og mikið atriði er að strák-
arnir eru flestir 'bindindismenn á
vín og tóbak.“
Ekki endalaust hægt að taka út
Óskar var um síðustu helgi endur-
ráðinn þjálfari Leifturs. Hvað
heldur hann um framhaldið?
„Síðustu tvö ár hafa verið ánægju-
leg og skemmtileg — allt hefur
gengið liðinu í haginn. En við verð-
um að vera jarðbundnir. Við höfum
lengi tekið út úr gleðibankanum,
en það þarf líka að leggja inn. Sum-
ir segja að Leiftur fái ekki stig í
1. deild næsta ár, en við höfum
ekki sagt okkar síðasta orð frekar
en önnur „lítil" lið.“
Hriktir í innviðum
Landssambandsins
Fyrir skömmu var sagt frá því
hér í hestaþættinum að fyrir
dyrum stæði innganga hesta-
manna í ÍSÍ. En á sama tíma
og þessi ánægjulegu tíðindi
eru að gerast hafa þrjú hesta-
mannafélög í Eyjafirði gefið
alvarlega í skyn að þau hygg-
ist segja sig úr Landsam-
bandi hestamannafélaga.
Ekki eru það góð tíðindi og
má segja að vá sé fyrir dyrum.
Astæðan fyrir þessum væring-
um er ákvörðun stjórnar
Landsambandsins að næsta
Landsmót skuli haldið að Vind-
heimamelum í
HESTAR Skagafírði en ekki
á Melgerðismelum
í Eyjafirði eins og
þeir höfðu reiknað
með. Þessar deilur
eiga sér langa for-
sögu og verður sú saga ekki rakin
hér að öðru leyti en því að vænt-
ingar Eyfírðinga eiga sér rót í
frægri viljayfirlýsingu sem sam-
þykkt var á sögulegum fundi
norðlenskra hestamannafélaga í
Varmahlíð 1980.
Þann níunda september síðastlið-
inn birtist í Morgunblaðinu grein
frá umræddum hestamannafélög-
um sem eru Léttir, Funi og
Þráinn. Er þar gerð grein fyrir
samþykktum fundar sem þessi
félög stóðu að þann 31. ágúst sl.á
Akureyri. Voru það tvær sam-
þykktir sem báðar eru alvarlegs
eðlis fyrir samtökin. Sú fyrri er á
þá leið að þessi félög sendi ekki
fulltrúa á ársþing samtakanna
sem verður í endaðan október.
Seinni samþykktin þykir öllu al-
varlegri en þar leggur fundurinn
til við stjórnir félaganna að born-
ar verði upp tillögur á aðalfundum
félaganna um úrsögn úr LH. Þó
er sá fyrirvari hafður á að ekki
verði af þessu nema að öll þijú
félögin samþykki úrsögn. Einnig
er tekið fram að þessi samþykkt
falli úr gildi ef eitthvað komi fram
sem félögin sætti sig við til sam-
komulags. Af þessu má ráða að
Eyfirðingar séu reiðubúnir að
semja um þessi mál. Verði ástand-
ið óbreytt þýðir það aftur að lögð
verði fram tillaga á aðalfundum
félaganna um úrsögn.
Eftir því sem kemur fram í grein-
inni mun Sveinn Guðmundsson,
Sauðárkróki, hafa sagt að sam-
* ’. JSTi * Sr5
• • —
/TT'BTl.,

Tvö Landsmót og tvö flórðungsmót hafa verið haldin á Vindheimamelum
og hafa þau mót ekki tekist síður vel en Melgerðismelamótin enda eru flest-
ir sammála um að bæði mótssvæðin séu fyllilega frambærileg fyrir Landsmót.
þykktin á Varmahlíðarfundinum
hafí aðeins verið dúsa í munn
Eyfírðinga til að starfsfriður héld-
ist á Landsmótinu á Vindheima-
melum '82, þegar þessi mál bar
á góma á síðasta ársþingi LH.
Hafa Eyfirðingar nú látið þá skoð-
un í ljós að þeir eigi erfítt með
að treysta stjórn LH og jafnvel
grannanum í vestri. Þrátt fyrir
það telja þeir að liugsanlega megi
ná samkomulagi um þessi mál.
Reyndar var tekið fram að ekki
væri hægt að ná samningum
nema með því að deiluaðilar talist
við og enn sem komið er hafi
ekki heyrst hósti eða stuna frá
Landssambandinu. Þegar umsjón-
armaður þáttarins hafði samband
við formann LH, Leif Jóhannes-
son, vildi hann ekkert tjá sig um
málið en benti á að væntanlegt
væri svar frá LH sem myndi birt-
ast í Morgunblaðinu. Þegar leitað
var álits Skagfírðinga var svarið
á þá leið að þeir vildu ekkert láta
eftir sér hafa um þetta mál og
er greinilegt að þeir vilja sem
minnst blanda sér í það. Enda
sóttu þeir aldrei formlega um að
fá mótið heldur svöruðu þeir
spumingu LH sem send var öllum
hestamannafélögum Norðan-
lands, um það hvort þeir gætu
boðið fram stað undir mótið, á
þá leið að þeir gætu það ef eftir
því væri leitað. Heyrst hefur að
mörgum málsmetandi Skagfirð-
ingum þyki leitt hvemig komið
er. Og hafa sumir þeirra látið
hafa eftir sér að þeim hafi verið
ósárt um þótt mótið hefði farið
til Eyfírðinga. Þess er að geta að
' Landssambandið hefur ekki haft
samband við Skagfirðinga með
formlegum hætti þar sem farið
er fram á að þeir leggi til móts-
stað.
Fullyrða má að hér sé alvarlegt
mál á ferðinni sem finna þarf
lausn á. Eyfírðingar hafa gefíð í
skyn að þeir séu tilbúnir að reyna
samningaleiðina, en lítið sem ekk-
ert hefur heyrst frá stjóm LH enn
sem komið er. Ekki er því vitað
hvort þeir hyggjast ræða málið
við Eyfirðinga eða hvað stjómin
hafí ákveðið í þessum efnum á
síðasta fundi sem haldinn var
þann 9. september sl. Þó hefur
heyrst að einn stjómarmanna hafí
gengið af fundi, þannig að ekki
virðast allir á eitt sáttir þar á bæ.
Margir telja að stjómin ætli sér
með þetta mál inn á ársþingið í
október án þess að ræða það frek-
ar. Nýlega var send út til hesta-
mannafélaga til kynningar álit
nefndar sem fyallaði um framtí-
ðarskipulag Lands- og fjórðungs-
móta. Skilaði sú neftid tveimur
álitum og mun Jónas Vigfússon
félagi í Funa hafa skilað séráliti.
Samkvæmt upplýsingum frá
skrifstofu LH er hugmyndin að
ræða þessi nefndarálit á þinginu
og er talið líklegt að ekki verði
haft samband við Skagfirðinga
fyrr en eftir þingið.
Ékki em allir ánægðir með þann-
ig vinnubrögð og telja margir að
hreinsa þurfí andrúmsloftið fyrir
þingið því ekki sé skynsamlegt
að eyða þeim í karp og samninga-
umleitanir sem jafnvel væri hægt
að afgreiða áður.
Staða mála í dag er í stuttu máli
sú að allt er hnút. Brýnt er að
höggvið verði á hann hið allra
fyrsta. Möguleikar á samningum
hljóta að vera fyrir hendi því allir
virðast sammála um eitt og það
er að klofningur innan LH yrði
öllum til tjóns.

< .
KNATTSPYRNA
Guðni
gleymni
Æfingin í hjá landsliðsstrákunum
í fyrradag á Ullevaal-leikvanginum
í Osló var fíörug, enda veðrið mjög
gott, sól og 14 stiga hiti. Lárusi
Guðmundssyni
fannst þó frekar
kalt enda hefur ver-
ið mjög gott veður í
Þýskalandi að und-
anfömu. Það var mikið grín gert
að Guðna Bergssyni á æfíngunni
því hann gleymdi töskunni sinni,
með öllu knattspymudótinu í, heima
á íslandi. Eftir æfínguna hjá strák-
unum á laugardaginn fór hann og
tók þátt í Valsdeginum eins og
sönnum Valsara sæmir. En þar
gleymdi hann töskunni, með knatt-
spymuskónum og fleiru sem þarf
til knattspymuiðkunnar. Guðni tók
ekki eftir þessu fyrr en hann ætlaði
að taka sig til fyrir fyrstu æfínguna
eftir að liðið kom út.
SkúliUnnar
Sveinsson
skrífar
frá Noregi
getrluna-
VINNINGAR!
4. leikvika - 19. september
1987
Vinningsröð: 1 1 1-2X1-1X2-21 1
1. vinningur: 12 róttir, kr. 1.090.665,-
Nr. 45504(4/11)
2. vinningur: 11 róttir, kr. 5.520,-
91 41842* 47277 51251 96063 127329
324 41846 47585+ 51252 97245 127718
3071 45970 50508 51268 97421 225540
3614 46280 51107 51271 125124 226938*+
41516 47172 51139* 51320+ 125303 227983
*=2/11
Kærufrestur er til mánudagslns 12. október 1987 Id. 12:00 á hádegi.
N
\ ✓
V
ISLENSKAR GETRAUNIR
Iþróttamiöstöðinni v/Sigtún • 104 Reykjavík ísland • Sími 84590