Morgunblaðið - 23.09.1987, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. SEPTEMBER 1987
53
Aðalbjörg Halldórs-
dóttir — Minning
Fædd 4. ágúst 1911
Dáin 16. ágúst 1987
Með fáum orðum vil ég kveðja
mágkonu mína, Aðalbjörgu Halld-
órsóttur. Hún var fædd 4. ágúst
1911 að Fuglavík í Miðneshreppi.
Foreldrar hennar voru Halldór Pét-
ursson og kona hans, Guðrún
Einarsdóttir er þar bjuggu.
Aðalbjörg giftist Georg Sigurðs-
syni þann 16. maí 1937 og varð
þeim þriggja bama auðið. Þau em
Sjöfn gift Grétari Hinrikssyni; Sig-
urður ókvæntur og Erla ógift. Áður
átti Aðalbjörg soninn Karl.
Þau hjónin ferðuðust mikið um
landið okkar. Þau höfðu ferðast um
allar sýslur landsins og heimsótt
flesta markverða og sögulega staði
landsins. Höfðu þau mikla ánægju
af þessum ferðalögum sínum og
fannst mikið til koma um nátt-
úrufegurð Íslands.
Aðalbjörg varð snemma að
bjarga sér á eigin spýtur og vann
hún lengi við framreiðslustörf, með-
al annars hjá þeirri dugnaðarkonu
Guðrúnu Eiríksdóttur, sem rak
Hótel Bjöminn í Hafnarfirði í mörg
ár. Síðar ráku þau hjónin Hafnar-
kaffí í Hafnarfirði í um það bil 12
ár, og hvíldi sá rekstur ekki hvað
minnst á Aðalbjörgu.
Aðalbjörg var góð húsmóðir og
þótt hún á stundum hefði ekki úr
miklu að spila var heimili hennar
ávallt til fyrirmyndar.
Ég vil ljúka þessum fátæklegu
kveðjuorðum mínum með þakklæti
Eiríkur Erlends-
- Minning
son
til Aðalbjargar fyrir allt gott er hún
sýndi mér og fjölskyldu minni fýir
og síðar.
Blessuð sé minning hennar.
SGS
Minning:
Halldór Jónmundsson
yfirlögregluþjónn
Fæddur 20. september 1907
Dáinn 16. september 1987
Að afa okkar, Halldóri Jón-
mundssyni, látnum vildum við,
sonardætur hans, minnast hans
nokkmm orðum. Æviatriði hans,
ætt, skólagöngu, störf og hjúskap
getum við ekki rakið af eigin þekk-
ingu. Aðeins í um 20 ár höfum við
þekkt afa, mikinn hluta þess tíma
sem böm. Frá því við fyrst munum
eftir var hann lögreglumaður, yfír-
lögregluþjónn, fallega uppábúinn í
svart og hvítt. Umfram allt var
hann þó alltaf afí, nokkuð framand-
legur vegna þess að við bjuggum í
öðmm landshluta, dálítið spennandi
vegna skemmtilegrar sérvisku;
glæsilegur og góður afí. Að honum
látnum getum við aðeins vottað
bömum hans og ömmu okkar sam-
úð með orðum, til staðfestingar því
sem er að minning hans mun lifa
gegnum gerðir hans og skaplyndi
og hvað okkur varðar gegnum ástúð
hans á bömum.
Okkur var hann alltaf „afí á
ísafírði", góðlyndur og skemmtileg-
ur maður. í þessi 20 ár var hann
alltaf samur, einnig í útliti. Sem
bömum gaf hans okkur gjafír og
sló á þá strengi sem böm skilja.
Gjöfum hans fylgdi blíða og vænt-
umþykja sem við fundum þá og
mætum nú. Og í sumar þegar hann
var orðinn veikur og við fullorðnar
gaf hann okkur það sem við skild-
um. Hann beitti sömu blíðu, sömu
gælunöfnum; enn sömu væntum-
þykju. Bamaböm hans, sem enn
eru ung, hafa misst góðan afa og
hafa þó einnig átt hann til að
minnast hans.
Þeir sem em góðir bömum em
góðir menn og góðir menn geta
auðveldlega dáið rólegir. Þeir hafa
lifað vel.
Böm afa og eiginkonu minnum
við á orð spámannsins:
Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá aftur huga þinn
og þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess, sem var gleði þin.
(Kahlil Gibran.)
Við þökkum afa umhyggju hans
og ástúð.
Inga, Hófý og Dóra
Elsku afi okkar kvaddi þennan
heim í dag, 16. september 1987.
Þegar við fréttum það, rifjuðust upp
fyrir okkur minningar frá ánægju-
legum samvemstundum okkar. Þó
þær hafí orðið stijálli með ámnum
þótti okkur alltaf jafn vænt um afa.
Afí var góður maður. Allir hænd-
ust að honum, bæði menn og
málleysingjar. Meðal þeirra var
hrafn einn sem í mörg sumur var
daglegur gestur hjá honum og hjá
afa áttu villikettimir traustan vin.
Hann tók öllum vel, var alltaf reiðu-
búinn að hjálpa eftir bestu getu og
fór þá ekki í manngreinarálit.
Aldrei framar mun hann bíða
okkar með ávexti og ijóma, klappa
okkur á kollinn og kalla okkur elsku
stelpumar sínar.
Sumrin hjá afa vom ævintýra-
sumur. Hann átti ósköpin öll af
dóti sem hann hafði safnað að sér
um ævina. Það var oft glatt á hjalla
er bamabömin og vinir þeirra vom
í heimsókn. Allir vom velkomnir.
Einn daginn var húsið dýragarður,
en afi var frægur fyrir dýrasafn
sitt, og hinn daginn þrömmuðu t.in-
dátamir í breiðum fylkingum yfír
stofugólfíð.
Einu gleymdi afí aldrei, en það
var að heimsækja ömmu upp á
spftalann. Fómm við oft með honum
þangað og starfsfólkið þar hafði
það á orði að það væri hægt að
stilla klukkumar eftir honum, svo
stundvís væri hann.
Afi var besti maður sem við
þekktum og við munum alltaf
minnast hans.
Skarð það, er afí skilur eftir, mun
standa óuppfyllt um alla framtíð.
Við söknum hans sárt en getum
huggað okkur við að hann er nú á
betri stað og líður vel.
Guð blessi minningu hans.
Halldóra og Kristín
Tómasdætur
Fæddur 12. september 1905
Dáinn 16. september 1987
Með söknuði og döpur f huga
kveðjum við vin okkar, Eirík Er-
lendsson, þökkum góðar stundir og
fyrir að hafa notið vináttu hans um
nokkurra ára skeið. Það er ómetan-
legt að kynnast góðu fólki, það er
fjársjóður sem hvorki mölur né ryð
fær grandað
Eiríkur Erlendsson var fæddur
12. september 1906 á Blöndudals-
hólum í A-Húnavatnssýslu. Foreldr-
ar hans vom hjónin Erlendúr
Erlendsson, fæddur 20. júní 1874,
dáinn 18. desember 1943, og Sigur-
björg Þorsteinsdóttir, fædd 29. maí
1879 og dáin 14. nóvember 1948.
Þau hjón eignuðust 14 böm og eru
fímm systur á lífi. Eirkíkur var 3.
elstur sinna systkina. Hann kvænt-
ist eftirlifandi konu sinni, Björgu
Jónsdóttur frá Olvaldsstöðum í
Mýrarsýslu, 15. maí 1944. Hann
átti tvær dætur, Katrínu, sem fædd-
ist 2. apríl 1925, gift Sveini
Gunnlaugssyni, og Sigurbjörgu
Erlu, sem fæddist 19. júní 1945,
gift Pétri M. Helgasyni. Bamaböm-
in eru 6 og bamabamabömin eru
3. Hann var síðast bóndi á Hnausum
í Húnaþingi en fluttist til 1929
Reykjavíkur.
Eiríkur var elskulegur persónu-
leiki, alltaf glaður og vingjamlegur,
vel gefínn og mjög gaman var að
ræða við hann. Hann var stálminn-
ugur og fylgdist vel með öllu því
sem var að gerast í þjóðfélagsmál-
um hveiju sinni. Bömin og ungling-
amir í stigaganginum munu sakna
hans, vinar í stað, hann var svo
hlýr og góður við þau og hafði gam-
an af yngsta drengnum sem
bankaði stundum upp á og spurði
um Eirík afa. Hann var stoltur af
eldri bömunum eins og hann ætti
þau og talaði oft um hve prúð og
falleg þau væru. Þau öll biðja hon-
um Guðs blessunar.
Það er okkar trú að mesta gæfa
Eiríks hafí verið fólgin í því að
kynnast eiginkonu sinni, Björgu
Jónsdóttur. Það var aðdáunarvert
og lærdómsríkt að sjá, hve innitega
ást og virðingu þau bám hvort fyr-
ir öðm.
Það var alltaf gaman að koma
til þeirra hjóna og njóta þeirra nota-
legu gestrisni og glaðværðar, ekki
síst þegar svo hittist á að Eiríkur
var að laga kvöldkaffíð, sem var
mjög gott, og bar það í stofu, en
þann starfa hafði hann ætíð haft
og nutu þau hjónin samvistanna á
kvöldin yfir góðum kaffíbolla.
Við höfum fylgst með óeigin-
gjamri fómfysi Bjargar í veikindum
hans síðustu mánuði og viljum votta
henni og fjölskyldu hennar dýpstu
samúð og biðjum Guð að styrkja
hana á erfíðum stundum.
Þuríður, Heimir og börn,
Fanney og börn,
Hólmfríður og Sigurður.
Hótel Saga
Slmi 1 2013
Blóm og
skreytingar
við öll tœkifœri
t Eiginmaöur minn. t Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andiát og út-
HÉÐINN VALDIMARSSON, för móöur okkar, tengdamóöur og ömmu.
Álftamýri 20, GRÓU STEFANÍU GUÐJÓNSDÓTTUR,
Reykjavik, Stafnesi, Miöneshreppi.
veröur jarðsunginn föstudaginn 25. september kl. 13.30 frá Fossvogskirkju. Fyrir hönd systkina, barna og annarra vandamanna, Jón Ben. Guöjónsson, Leifur Ölver Guöjónsson, Þorbjörg Aldis Guðjónsdóttir, Gunnar Haröarson,
Guðrún Guðmundsdóttir. Margrót Guöjónsdóttir, Gfsli Hermannsson
og barnabörn.
t Innilegar þakkir fyrir vinarhug og samúöarkveðjur vegna andláts t Innilegustu þakkir fyrir samúö og hlýhug við andlát og útför bróö-
og útfarar ur okkar og tengdabróður,
JÓHÖNNU MARTEINSDÓTTUR JÓSEPS JÓHANNESSONAR
frá Fáskrúðsfirði. bónda,
Giljalandi, Haukadal,
Editha Jóhannesson, Þórður Jóhan nesson. Jón Jóhannesson, Þurfður Ólaf sdóttir, Kristmundur Jóhannesson, Sigrföur Bjarnadóttir,
Björg Sæmundsdóttir.
+
Þökkum innilega auösýnda samúð og vinarhug viö andlát og út-
för eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
STEFÁNS BJÖRNSSONAR,
Víðihvammi 13,
Kópavogi.
Jóhanna Jónsdóttir,
Anna Stefónsdóttir, Ingibjörg Stefánsdóttir,
Ólöf Jóna Stefánsdóttir, Þórunn Stefánsdóttir,
Olga Guðbjörg Stefánsdóttir, Birna Stefánsdóttir,
Sigrföur Stefánsdóttir, Jón Stefánsson,
Björn Stefánsson,
tengdabörn og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda vináttu og samúö við andlát og
útför,
AÐALSTEINS STEFÁNSSONAR,
Langholtsvegi 73.
Kristjana Steinunn Guöjónsdóttir,
Björn Aöalsteinsson,
Guðjón Aöalsteinsson, Gyöa Agnarsdóttir,
Dagbjört Aöalsteinsdóttir, Hrafnkell Björnsson,
Stefán Aðalsteinsson, Guöbjörg Garðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Énmmmmmmmmmmmmmmmmmmmimmam
...................................... '