Morgunblaðið - 06.01.1988, Side 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. JANÚAR 1988
fclk í
fréttum
SAVANNA TRÍÓIÐ
Að vera frægur 1963
Savanna tríóið þekkja flestir
landsmenn og það þó það hafi
hætt störfum fyrir rúmum tuttugu
árum eftir samfelldan frægðarferil.
Tríóið skipuðu þeir Troels Bendt-
sen, Bjöm Bjömsson og Þórir
Baldursson frá þeirri stundu að tríó-
ið kom fyrst fram í Grillinu á Hótel
Sögu 1. janúar 1963, en fjórði
meðlimur tríósins var bassaleikar-
inn Gunnar Sigurðsson. Um
áramótin kom út plata með nokkr-
um af helstu lögum tríósins hjá
Fálkanum og fyrsta plata hljóm-
sveitarinnar verður endurútgefin
með vorinu.
Þegar Savanna tríóið kom fyrst
fram var fátt um fína drætti í
skemmtanalífí íslendinga og með
tríóinu kom viss atvinnumennska
til sögunnar sem ekki hafði áður
þekkst; meira var lagt uppúr fram-
komu og fágun tónlistarinnar sem
flutt var og í kjölfar Savanna tríós-
ins kom fjöldinn allur af skemmti-
kröftum sem fór sömu leiðir.
Fólk í fréttum hitti þá Troels og
Bjöm vestur í bæ og innti þá fyrst
eftir því hvað Savanna tríóið hefði
tekið sér fyrir hendur 1. janúar
1988.
Við vomm á Hótel íslandi að
halda upp á afmælið með stómm
vinahópi og létum hafa okkur í það
að koma upp og syngja saman eitt
Iag, auk þess sem við leiddum
fjöldasöng.
Hvemig tókst það, vomð þið
ekki búnir að gleyma öllu?
Þetta er elns og að læra að hjóla,
þú gleymir því aldrei þó þú ryðgir
kannski í því.
Fömm aðeins aftur í tímann,
hvemig var að vera vinsæll 1963?
Það var æðislega gaman, þó
kannski væri ekki rétt að segja að
við væmm óhemju vinsælir; kannski
frekar að vomm frægir. Það var
þó þannig að hvar sem maður fór
heyrði maður pískur og skræki.
Maður naut ýmissa forréttinda út
á frægðina, en það sem mest gam-
an var að var að við ferðuðumst
um allt land og til útlanda auk þess
sem við áttum alltaf vasapening öll
skólaárin, en þetta var á þeim tíma
þegar menn ferðuðust ekki al-
mennt.
Það besta var kannski hvað þetta
stóð allt stutt. Við byijum á nýárs-
dag 1963 og hættum um páskana
1966. Við vorum því ekki skemmti-
kraftar nema í þijú ár, þó það hafi
verið aðdragandi að fyrstu fram-
komunni og eftirmáli eins og
sjónvarpsþættir og plötugerð.
En hversvegna hætta þegar
hæst lét?
Ein aðalástæðan var kannski sú
að við vorum búnir með öll þau lög
sem við gátum hugsað okkur að
leika og við höfðum ekki tíma til
að finna ný lög og æfa þau upp.
Þegar við vorum að byija að spila
æfðum við fjórum sinnum í viku,
en þegar fram leið fengum við ekki
frið til að æfa og gátum ekki end-
umýjað dagskrána. Þegar við
vorum búnir að syngja öll lögin
átta sinnum fyrir landsmenn alla
og allir þekktu þau hættum við að
hafa gaman af þessu og þá var
best að hætta.
Samt var það svo að það hefur
sjálfsagt enginn haft eins mikið
gaman af þessu og við, en ef við
hefðum ætlað að halda áfram hefð-
um við þurft að byija allt upp á
nýtt með nýja gerð tónlistar, enda
voru breyttir tímar 1966 og Þórir
var farinn að spila með annarri
hljómsveit allt öðruvísi tónlist. Við
hinir vorum líka komnir á kaf í
annað og höfðum ekki þann tíma
sem þurfti. Annað árið okkar f þessu
höfðum við t.d. ekki frí nema tvær
eða þijár helgar allt árið og eru
jólin þá meðtalin.
Það hefur ekki freistað ýkkar
að fara að leika bítlatónlist?
Nei, það fylgdi henni of mikill
hávaði að okkar mati. Við lékum
þó bítlalög á skemmtun og gerðum
þar grín að bítlatónlistinni, en við
komum einnig fram með bítlahljóm-
sveitum og gerðum þá einna mesta
lukku.
Það má segja að bítlatónlistin
hafi verið alger andstæða við það
sem við vorum að gera en með
tímanum lærðum við að meta hana
eins og aðrir.
1965 komuð þið fram i breska
sjónvarpinu BBC, sjáfsagt einna
fyrstu Islendingarnir sem fram
komu í sjónvarpi, segið aðeins
frá því.
Það er erfítt að reyna að gefa
einhveija samlíkingu, enda var
þetta einstakur atburður að okkar
mati. Þetta var ekki svo merkilegur
þáttur, ámóta og 19:19 hjá Stöð
2: daglegur fréttaþáttur með heim-
sóknum gesta sem innskoti á milli
fretta og fréttaskýringa, en þetta
var það merkilegasta sem við þekkt-
um þá. Það var engin leikmynd,
bara þrír drengir á kollum eða
standandi upp á endann sem sungu
þijú lög, en þetta fannst okkur samt
vera hápunkturinn.
Þið byrjuðuð ferilinn á að
syngja erlend lög sem eins konar
Kingston tríó Islands.
Já, en við vorum fljótir að koma
okkur upp íslenskri dagskrá. Á
nýársdag þegar við byijuðum var
obbinn af lögunum á íslensku og
nokkrum vikum síðar vorum við
eingöngu með íslensk lög og því
héldum við í eitt og hálft ár. Uppúr
því fórum við að fá ýmsa til að
semja fyrir okkur íslenska texta við
erlend lög. Framan af voru það lög
eins og Á Sprengisandi sem við
útsettum upp á nýtt og fengum
bágt fyrir hjá sumum, en að okkar
mati vorum við þó að auka á
lífslíkur laganna. Til gamans má
geta þess að við létum smíða fyrir
okkur langspil sem Þórir lék á með
fingrunum en ekki með boga og
um það spannst mikil deila sem við
tókum þó létt.
Var verkaskipting innan tríós-
ins?
Þórir tók að sér tónlistarhliðina
frá upphafi; við völdum lög í sam-
einingu sem hann útsetti og stjórn-
aði æfingum á auk þess sem hann
samdi eitthvað af lögum. Bjöm sá
um kynningar á lögunum og ýmis-
legt sprell sem var því oft samfara
og talaði oftast fyrir munn tríósins
og Troels sá um að reka tríóið, sá
um bókanir og þessháttar.
Tónlistin var öll leikin eftir nótum
og við heyrðum það í nýársþætti á
Ljósvakanum þar sem verið var að
leika lög af plötunum okkar að
mörg laganna voru listilega vel út-
sett og alveg þokkalega flutt. Þetta
voru ekki bara Suðumesjamenn og
Ríðum, ríðum.
Þegar þið lítið til baka finnst
ykkur þá sem þið hafið látið eft-
ir ykkur tónlist sem eigi eftir að
lifa?
Við. erum sannfærðir um það.
Það voru svo margir sem áttu plöt-
umar og spiluðu þær upp til agna,
þannig að það er víst að það eiga
margir eftir að rifja lögin upp með
plötunni sem við emm að gefa út
núna.
Til gamans má geta þess að í
hanastéli fyrir jól þegar verið var
að halda upp á útgáfuna kom til
Troels ung stúlka og sagði frá því
að þegar hún var bam á sveitarbæ
norður í landi kom faðir hennar að
sunnan með grammófón og plötur
með Savanna tríóinu og þær plötur
vom spilaðar upp til agna fyrir þá
sem bjuggu í sveitinni og hún sagði
að það væm til umslög en plötum-
ar væm löngu orðnar ónýtar. Þessi
stúlka er ekki mikið eldri en hljóm-
sveitin. *>
Nú eru allir að líta til baka;
tónlistarmenn eins og Ingimar
Eydal og Gunnar Þórðarson eru
að setja saman skemmtidagskrár
úr gömlu efni. Hefur ekki verið
leitað til ykkar um slíkt?
Jú, það hefur verið gengið fast
eftir því að fá okkur til að setja
saman skemmtidagskrá úr gömlu
lögunum okkar, en við höfum ekki
gefíð okkur í það. Það er þó fræði-
legur möguleiki að af því verði, en
til þess þurfum við allir að vera á
landinu og Þórir býr í Bandaríkjun-
um um þessar mundir. Það myndi
síðan mikil vinna fara í það að
undirbúa slíka dagskrá, því við
myndum vilja útsetja öll lögin upp
á nýtt og fá fleiri hljóðfæraleikara
á bak við okkur, enda út í hött að
við þrír fæmm beint á svið með
gítara framan á okkur að syngja
gömlu lögin óbreytt. Það er minn-
ingin sem gerir þau góð og það
yrði að færa þau í ný föt til að þau
stæðust þær kröfur sem við gemm
a.m.k.
Viðtal: Árni Matthíasson