Morgunblaðið - 02.03.1988, Blaðsíða 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. MARZ 1988

„'pjl mi&ur, herm m)nn, eg ffnn hpu\n
bana. ckki-"
LÍFRÍKITJARNARINN-
AR ENGIN HÆTTA BÚIN
Ast er...
... ekki hvað þú seg-
ir — heldur hvernig
þú segir það.
TM Rag. U.S. P«t Oft — all tighu rnxid
• 1987 Los Angetes Times Syndicats
Ég verð að kenna honum.
Ég læt hann hafa það með
þessum blaðastranga —
HÖGNI HREKKVÍSI
— TIL "
SÖLU _
fiF HV/6RJ0 pA& ER SVOMA O Ov'RT... ? *
Ágæti Velvakandi.
í útvarpinu er ég alltaf að heyra
fréttir og auglýsingar undir heitinu
Lifí Tjömin og ég hefí líka séð um
allt veggspjöld með teikningum og
þessum orðum. Ég er að velta fyrir
mér hvers lags fólk þetta er, sem
rekur svona málflutning og hvers
konar fólk það er sem rekur hann
í útvarpinu.
Það er liðinn mánuður síðan ég
las í sunnudagsblaði Morgunblaðs-
ins þá frétt að Náttúruvemdarráð,,
þar sem eru ágætir líffræðingar og
vatnalíffræðingur hafí ekki séð
ástæðu til að hafa afskipti af bygg-
ingu ráðhúsbyggingarinnar, þar
sem ekki væri talin nein hætta á
að hún hefði áhrif á lífríki Tjamar-
innar. Hafði ráðið fengið kynningu
á því hvemig staðið yrði að bygg-
ingunni og fylgist með því. En sem
sagt að þessi bygging hefði ekkert
með lífíð á Tjömnni að gera, það
yrði að vera af öðrum ástæðum, sem
fólk gæti verið á móti henni. Hefur
ráðið áhyggjur af ýmsu öðru, svo
sem vatnasvæði Tjamarinnar og
hefur tekið upp samvinnu við borg-
ina um rannsóknir á því. Báðir aðil-
ar ætla að veija Tjömina.
Varla hefur síðan verið nokkur
umræðuþáttur í ríkisútvarpinu að
ekki hafí verið dregnar þar inn
umræður um fyrirhugað ráðhús.
Stjómandi dró það fram í einum
sunnudagsþætti sama dag og þessi
frétt var á stóm letri í Morgun-
blaðinu (þá var hún nokkurra vikna
gömul frá Náttúruvemdarráði), en
ekki var minnst á þetta atriði. Frétt-
ir em stöðugt með eitthvað um
„Lifí Ijömin", bæði í útvarpi og
sjónvarpi, en engum hefur dottið í
hug að segja þessa frétt eða spyij-
ast fyrir hjá Náttúruvemdarráði.
Einhvem tíma hefðu nú þessir
fréttamenn séð fréttir í blöðunum
og rokið til að endurtaka þær eða
fylgja þeim eftir.
Allir sem eitthvað vita um
líffræði viðurkenna þetta, ég hefi
spurt marga, líffræðinga og nátt-
úmfræðinga, sem segja að ef þeir
ætluðu að fara að halda því fram
að þessi ráðhúsbygging gengi af
Tjöminni dauðri, þá hegðuðu þeir
sér enn verr en stjómmálamennim-
ir. Því það sé blekking!
Mér er sagt að þessi kona, sem
hæst hefur og mest beitir sér í sam-
tökum gegn ráðhúsi, sé líffræðingur
eða eitthvað slíkt. Hún veit vel að
þetta er blekking, en samt er áróð-
urinn rekinn undir þessum fölsku
kjörorðum, svo saklaust fólk heldur
að lífríki 'Ijamarinnar sé í hættu.
Ekki virðir hún nú vísindaheiður
sinn mikils.
Ég get vel skilið að fólk hafí
aðra skoðun en ég á því hvort ráð-
hús eigi að standa þama, en það
er þá af öðmm ástæðum, t.d. feg-
urð, kostnaði o.s.frv. En slík blekk-
ing, sem útvarpið er búið að styðja
í marga mánuði, jafnvel eftir að
fréttin er orðin opinber, er öllum
til skammar.
Eitthvað annað býr undir. Nú
þykist þetta fólk, sem er búið að
hamast gegn ráðhúsi vikum saman,
ekki geta kjmnt sér málið á mánuði.
Guðrún Guðmundsdóttir
Óskað eftir pennavinum
Til Velvakanda
Fyrir skömmu las ég grein í tíma-
ritinu National Geographic sem
fjallaði um ísland og langar mig til
að komast í bréfasamband við ein-
hvem þar. Ég er 34 ára, fráskilin
og á tvo syni á unglingsaldri. Ég
vinn fyrir blaðið The Warwick Daily
News og skrifa um kennslu- og
menntamál. Ég hef einnig kennslu-
réttindi í grunnskóla. Ahugamál
mín eru að semja og syngja söngva,
gítarspil, ljóð, listir, góður matur,
ferðalög, lestur og að upplifa eitt-
hvað nýtt. Ég mun svara öllum
bréfum og skiptir aldur eða kyn
bréfritara ekki máli. Ég hlakka til
að fá bréf frá íslandi.
Yvonne Browne
P. O. Box 89
Warvick
Q. 4370
Australia
Yíkverji
Umræður um íslensk landbún-
aðarmál taka á sig hinar
furðulegustu myndir. Leita menn
víða fanga í röksemdum sínum fyr-
ir óbreyttu íslensku kerfí, en kjarni
þess er sá, að innflutningur er bann-
aður á landbúnaðarafurðum, sem
framleiddar eru í landinu, og þessar
afurðir eru niðurgreiddar af ríkinu.
Ólafur H. Torfason, forstöðumaður
Upplýsingaþjónustu landbúnaðar-
ins, dró upp nýjan flöt í þessum
umræðum í Morgunblaðsgrein 20.
febrúar sl., þegar hann velti því
fyrir sér, hvers vegna helgarblað
væri ódýrara í New York heldur í
Reykjavík. Segir Ólafur, að mönn-
um sjáist jrfír það í umræðum um
verð á eggjum og kjúklingum, að
íslenskir kjúklingar og egg eru
langtum ódýrari en íslensk blöð,
vilji menn miða við verð í útlöndum.
Um leið og Víkveiji telur, að í
deilunni og orðaskakinu vegna
landbúnaðarmála, þar sem oft er
leitast við að gera blöðin að blóra-
böggli, hafí Ólafí H. Torfasyni tek-
ist bærilega að finna sér áróðurs-
vopn með þessari grein, fínnst
Víkveija nauðsynlegt að benda á
verulegar veilur í röksemdafærsl-
unni.
skrifar
XXX
*
Ifyrsta lagi er rétt að minnast
þess, að íslensk blöð eru ekki
rekin í sama skjóli og íslenskur
landbúnaður. Það er ekkert bann í
gildi við innflutningi á erlendum
blöðum og tímaritum. Og á íslensk-
um fjölmiðlamarkaði er háð hörð
alþjóðleg samkeppni, telja þó marg-
ir, að erlend áhrif af þessu tagi sé
ekki síður hættuleg þjóðmenning-
unni en ef vegið er að bændum og
landbúnaði.
í öðru lagi er fráleitt að leggja
þyngd blaða til grundvallar, þegar
reiknað er verð þeirra. Sú regla á
við, þegar verð á kjúklingum er
metið. Kíló af dönskum kjúklingi
nýtist íslenskum neytanda með
sama hætti og kfló af íslenskum.
Hið sama á ekki við um kíló af
íslensku blaði og dönsku.
í þriðja lagi er ljóst, að hag-
kvæmni markaðarins nýtist með
allt öðrum hætti við framleiðslu á
dagblöðum en kjúklingum. Þannig
geta íslenskir blaðaútgefendur ekki
keppt á erlendum mörkuðum með
framleiðsluvöru sína vegna tungu-
málamúra. Á hinn bóginn gætu
kjúklingabændur selt afurðir sínar
um heim allan, þar sem ekki eru í
gildi samskonar bönn og hér á landi.
XXX
egar Víkveiji leiðir almennt
hugann að grein Ólafs H.
Torfasonar, dettur honum enn í
hug, hve okkur hættir oft til þess
í umræðum um flókin og vandmeð-
farin mál að grípa til vopna, sem
draga athyglina frá ágreiningsefn-
inu sjálfu. Að bera saman verð á
jafn óskyldum hlutum og dagblöð-
um og kjúklingum stuðlar því miður
ekki að því að leysa vanda íslensks
landbúnaðar. Og staðreynd er, að
án tillits til kílóa, þá eru innflutt
erlend dagblöð dýrari hér á landi
en innlend, hins vegar yrðu erlend-
ir kjúklingar ódýrari en innlendir
yrði leyft að flytja þá til landsins.
Spumingin er hvort Óiafi H. Torfa-
syni hafí með grein sinni tekist að
draga vígtennumar úr einhveijum
fjölmiðlungum, sem hafa verið orð-
hvassir og háværir í gagnrýni sinni
á landbúnaðarstefnuna.