Morgunblaðið - 10.09.1988, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. SEPTEMBER 1988
19
SUND
Ragnheiður Runólfsdóttir:
Annaðhvort tek ég hlutina
föstum tökum eða sleppi því
ÞAÐ gengur ekki átakalaust fyr-
ir sig að hafa uppi á Ragnheiði
Runólfsdóttur sundkonu frá
Akranesi. Býr í Njarðvík en ekur
á hveijum degi til Reykjavikur á
sundæfingu. Ef hún er þvi ekki
ofan í sundlaug á ððrum hvorum
staðnum er hún að öllum líkind-
um einhvers staðar á ferð á
Reykjanesbrautinni. Eftir mikla
leit og nokkur simtðl kemur hún
loks í leitimar og mætir galvðsk
degi siðar á ritstjóm. Og að sjálf-
sðgðu með rennblautt hárið.
„Ég er nú ekki sest að í
Njarðvík," segir Ragnheiður þegar
hún er beðin að segja frá högum
sinum. „Ég flutti þangað í septem-
ber 1986 með það eitt fyrir augum
að undirbúa mig fyrir Ólympíuleik-
ana. í Njarðvík er að mínu mati
besti sundþjálfarinn okkar, Friðrik
Ólafsson, og sömuleiðis æfir Eðvarð
Þór Eðvarðsson Ólympíufari þar
sömu vegalengdir og ég. Mér fannst
því tilvalið að flytja til Njarðvíkur
og æfar þar, í staðinn fyrir að vera
ein að púla uppi á Skaga. Ég var
ekki búin með menntaskólann þeg-
ar ég flutti og tók því stúdentspróf-
ið frá Fjölbrautaskóla Suðumesja
um síðustu jól.
Eftir áramót fór ég á stúfana í
leit að atvinnu og um tíma leit út
fyrir að ég fengi ekkert að gera.
Af algerri rælni hafði ég samband
við Gmnnskóla Keflayíkur og spurði
hvort nokkur von væri til þess að
þar myndi losna staða. Og viti
menn. Einhver kennari hafði for-
fallast fyrirvaralaust og ég var ráð-
in á staðnum. Ég átti að kenna 7.,
8. og 9. bekk og var látin byija
samdægurs!
Fyrst var þetta mjög erfítt og
ég afskaplega óömgg. En það var
alveg ótrúlegt hvað þetta kom fljótt.
Ég kenndi aðallega stærðfræði og
ensku en stundum lenti ég í því að
kenna fög sem ég kunni lítil skil á
svo sem bókfærslu. Þó að ég hafi
nú alltaf bjargað þessu þá fannst
mér ósniðugt að þurfa að kenna
greinar sem ég hafði litla þekkingu
á. Mér fannst erfiðast að kenna 7.
bekk þvf krakkamir vom óstýrilátir
og sumir með stæla eins og títt er.
Aftur á móti gekk mjög vel með
8. og 9. bekk og tóku krakkamir
mér eins og einni úr hópnum. Enda
var ég ekki beint kennaraleg í
íþróttafötum alla daga. Ég held þó
að það hafí hjálpað mikið til við að
ná góðu sambandi við krakkana.
Það hefur verið ágætt að búa í
Njarðvík, kærastinn minn, Óskar
Þór Adolfsson, hefur búið með mér
þar og ég haft nóg að gera. Samt
hlakka ég til að flytja aftur upp á
Akranes að Óljmipíuleikunum lokn-
um.“
— Hvað tekur þá við hjá þér?
„Ég held að sjálfsögðu áfram að
æfa. Hef svo í hyggju að vinna á
skrifstofu föður míns, Runólfs Hall-
freðssonar útgerðarmanns. Einnig
ætla ég mér að þjálfa sundfólk í
aldursflokknum 11 til 13 ára. Ég
er búin að synda í níu ár og ætla
mér að vera í þessu eitthvað áfram.
Svo er ég svona að gæla við þá
hugmynd að fara út í íþróttafræði-
nám með þjálfun sem sérgrein. Hef
mestan augastað á Kanada en ég
var þar við æfingar í níu mánuði
fyrir tveimur árum og leist mjög
vel á skóla þar. Sömuleiðis hef ég
heyrt að það séu góðir skólar í
Þýskalandi og auk þess eru skóla-
gjöld þar nánast engin. Annars er
þetta allt óráðið."
Ragnheiður hefur greinilega í
nógu að snúast en samt sem áður
kvartar hún ekki undan því að hafa
aldrei tíma fyrir sjálfa sig og áhuga-
málin.
„Veistu það að ég skil ekki fólk
sem segist aldrei hafa tíma til neins.
Ef ég ætla mér að gera eitthvað
þá finn ég mér einfaldlega tíma til
þess, svo einfalt er það. Á meðan
ég hef verið í Njarðvík hef ég notað
mest af frítíma mínum til að fara
upp á Skaga og heimsækja flöl-
skyldu og vini. Einnig hef ég gam-
an af að hjóla og les mjög mikið.
Svo er ég bijáluð í dýr, sérstaklega
hunda. Reyndar er ég svo óð í hunda
að ég elti þá uppi ef ég mæti þeim
á götu og ávarpa þá. Sumir hunda-
eigendur taka það óstinnt upp og
Morgunblaðið/KGA
Eðvarð Þ6r Eðvarðsson, sundkappi úr Njarðvík.
bjartsdóttur og kettinum mínum."
Eðvarð segist eiga sér ýmis
áhugamál.
„Eg les mikið þegar ég hef tíma
og hef mest dálæti á Halldóri Kiljan
Laxness. Einnig hef ég gaman af
léttri rokktónlist. Svo er ég mikill
dýravinur. Er hrifnastur af köttum
en hefði reyndar ekkert á móti
hundi. Konan mín var á yngri árum
í sveit í Stykkishólmi og þegar við
förum þangað í heimsókn reynir
hún iðulega að draga mig á hest-
bak. En ég er svo hræddur um að
meiða hestana í bakinu að ég er
ekkert að þvf. Nei svona í alvöru
talað, mér stendur hálfgerður beyg-
ur af hestum og finn til einhvers
óöryggis. Ég læt þó örugglega ein-
hvem tímann verða af því að fara
á bak. Og þegar um hægist í sund-
inu þá á ég örugglega eftir að prófa
eitthvað nýtt sem ég hef aldrei
haft tíma til að kynna mér.“
Eðvarð segir töluverða spennu í
sér vegna Olympíuleikanna sem
magnist þegar nær líði leikunum.
„Ég hef lagt hart að mér og hafa
sundæfingamar því verið skemmti-
legar. Það er ekki hægt að lýsa
þeirri veilíðan að yfirgefa sundlaug-
ina eftir að hafa tekið vel á. Ef ég
hins vegar kem upp úr lauginni og
hef verið slappur á æfingu fæ ég
nagandi samviskubit."
BF
margir halda örugglega að ég sé
eitthvað skrítin. En mér stendur
alveg á sama. Við fjölskyldan áttum
hund á sínum tíma en ég hef ekki
fengið mér hund sjálf. Á mér reynd-
ar enga ósk heitari, en kærastinn
minn er ekkert of hrifinn af dýrum
og ég yrði sífellt í vandræðum með
að fá einhvem til að passa hundinn
fyrir mig þegar ég væri á keppnis-
ferðalögum."
— Blundar nokkuð í þér að ger-
ast kennari?
„Nei, ég hef engan áhuga á að
leggja kennsluna fyrir mig þó að
þetta hafi verið skemmtilegur og
reynsluríkur tími í Keflavík. Mér
fínnst allt of mikil vinna fólgin í
því að vera kennari. Ekki nóg með
að kenna hálfan eða heilan daginn
heldur fara öll kvöld í það að fara
yfír verkefni og undirbúa næsta
skóladag. Og að sjálfsögðu launa-
laust. Eg vil starfa þannig í
framtíðinni að ég sé búin í vinnunni
þegar ég kem út af vinnustaðnum.
Að því leyti er fþróttaþjálfun heppi-
leg.“
Ragnheiður kveðst vera orðin
nokkuð þreytt á því að hendast á
milli Njarðvíkur og Reykjavíkur á
hveijum degi vegna sundæfing-
anna, en Laugardalslaugin er 50
metrar á lengd og því betur fallin
til æfinga en 25 metra laugin í
Njarðvík.
„Öll sumur hafa reyndar verið
þannig að ég hef farið á hveijum
morgni til Reykjavíkur, lfka þegar
ég var á Akranesi, en á sumrin er
aðalkeppnistfmabilið. Vegna
Ólympíuleikanna höfum við hins
vegar æft þrotlaust frá því í októ-
ber í fyrra og því hef ég keyrt til
Reykjavíkur á hveijum degi í næst-
um ár. Annars erum við Eðvarð
Þór Eðvarðsson alltaf samferða og
skiptumst á að keyra svo þetta er
ekki svo afleitt. Það verður samt
gott að geta slappað aðeins af eftir
Olympíuleikana. Áð vísu er íslenska
bikarkeppnin í nóvember og því
verð ég að halda mér við efnið fram
yfir hana. Ég nenni ekki að vera
að neinu dútli, annaðhvort tek ég
hlutina föstum tökum eða sleppi
þeim.“
BF
Einbeitt á leið í mark.