Morgunblaðið - 22.11.1990, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. NÓVEMBER 1990
57
gæfan reyndist þeim hjónum hverf-
ul þau þijú ár, sem þau bjuggu
þarna. Þau misstu tvö börn sín,
fæddist annað þeirra andvana, en
hitt dó nýfætt. Um þær mundir var
verið að hætta verslunarrekstri í
Skógarneshólmi og stóð faktors-
húsið autt, tveggja hæða timburhús
á steyptum kjallara. Þangað fluttu
þau og þar fæddist sonurinn, Gunn-
laugur Einar árið, 1930, nú húsa-
smíðameistari í Stykkishólmi
kvæntur Maríu Guðmundsdóttur og
eiga þau eina dóttur og fjóra syni
auk barnabarna. Á þessum stað
leið þeim hjónum vel og minnast
þess margir hve gott var að heim-
sækja þau í Hólminn, alúðin ogg
gestrisnin í fyrirrúmi, sem þeim var
í blóð borin, allt undur hreint og
snyrtilegt og húsmóðirin sæl og
glöð í þessu glæsilega húsi. Utræði
hafði verið úr Hólminum frá ómuna-
tíð og var svo enn, enda oftast
nægur fiskur á miðunum, bæði í
Álum og Meldjúpi, þegar gaf á sjó
og sjósóknin eftirlætisiðja hús-
bóndans. En að því kom, að hús öll
í Hólminum voru seld til niðurrifs.
Það var árið 1933, sem faktorshús-
ið var flutt að Vegamótum, fyrsta
hús sem þar var reist, en hefur nú
verið rifið fyrir skömmu. Þau Krist-
ján fluttust nú vestur að Búðum í
Staðarsveit og bjuggu þar í þrjú
ár. Þar var í heiminn borinn yngsti
sonurinn, Hörður, nú trésmíða-
meistari og byggingaeftirlitsmaður
hjá Innkaupastofnun ríkisins. Hann
býr í Reykjavík kvæntur Birnu Lár-
usdóttur og eiga þau tvo syni. Frá
Búðum fluttust þau Jóhanna og
Kristján loks í Stykkishólm árið
1936.
Á þessum árum var eins og
Kristján festi hvergi yndi til lengdar
utan heimaslóða og hefur það
eflaust staðið í vegi fyrir því, að
fjölhæfni hans og dugnaður nyti sín
sem skyldi. Hvar sem hann var nið-
ur kominn bar hugurinn hann alltaf
heim í Skógarnes. Þar voru rætur
hans og þar og hvergi annars stað-
ar átti hann heima. Þar hefur hann
fundið sál sína fara að streyma í
föllum sjávar um hinar björtu fjör-
ur. Heim í Skógarnes var þó lítið
að sækja, því að hugur hans stóð
jafnan til annarra og meiri hluta
en hefðbundins búskapar í sveit.
í Stykkishólmi bjuggu þau hjón
síðan til æviloka og voru fyrir löngu
orðin eins og hveijir aðrir innfædd-
ir Hólmarar, enda vel látin af öllum.
Þar byggðu þau sér vandað íbúðat'-
hús árið 1941 og stundaði Kristján
lengst af báta- og skipasmíðar.
Eitthvert hugleiknasta verkefni
hans á þessum tíma var smíði
Miklaholtskirkju á árunum 1945-
1946. Það hafði valdið honum og
öðrum miklum sárindum, þegar
kirkjan var flutt þaðan að Fáskrúð-
arbakka árið 1937 og grunnurinn
stóð auður þar sem kirkja hafði
staðið nær því frá upphafi kristni
í landinu. Stóð hann ásamt mörgum
fleiri dyggilega við hlið þeirra
sæmdarhjóna, Ásdísar og Magnús-
ar frá Miklaholti, sem höfðu ötula
forgöngu um endurreisn kirkjunn-
ar.
Alla tíð var mjög gestkvæmt á
heimili þeirra hjóna hvort sem þau
bjuggu í sveit eða þéttbýli, endá
voru allir sem þangað komu miklir
aufúsugestir. Okkur systkinum var
ætíð tekið þar með kostum og kynj-
um og áttum við þar ávallt öruggt
innhlaup, er við þurftum að dveljast
í Stykkishólmi til lækninga eða
annars. Undirritaður dvaldist þar
t.d. nær heilan vetur, þegar hann
var ellefu ára, og hlaut þar mikið
og gott atlæti ekki síður en þeirra
eigin börn.
Þegar Sigríður systir haris hætti
búskap árið 1948 og fluttist til
Reykjavíkur fór Ytra-Skógárnes í
eyði og árið eftir eignaðist Kristján
■ loks jörðina. Þar dvaldist hann svo
í tómstundum sínum meira og
minna sumar hvert með fjölskyldu
sinni meðan kraftar entust. Þar
átti hann mai'gar sínar sælustu
stundir. Hann dyttaði að gamla
íbúðarhúsinu frá 1892 og hélt því
í horfinu og er það nú orðið næsta
dýrmætt frá sjónarmiði byggingar-
sögu. Hann fékk lagðan bílveg heim
í hlað, en áður var ekki fært þang-
að á bílum nema um Löngufjörur
þar sem sæta þurfti sjávarföllum.
Kristján var maður hreinskiptinn
og stefnufastur og þurfti enginn
að vera í vafa um skoðanir hans
hvorki í stjórnmálum né á öðrum
sviðum. Þeim hafði orðið vel til vina
strax í æsku, honum og Sigurði
Ágústssyni alþingismanni og kaup-
manni í Stykkishólmi, en faðir Sig-
urðar,_ Ágúst Þórarinsson bróðir
séra Árna, var lengi verslunarstjóri
fyrir Tang og Riis í Skógarnesi á
uppvaxtarárum Kristjáns. Hélst
traust vinátta þeirra án þess skugga
bæri á meðan báðir lifðu.
Þegar kraftar tóku að þverra
fluttist Kristján á Dvalarheimili
aldraðra í Stykkishólmi og síðustu
tvö árin var hann á spítalanum.
Naut hann frábærrar umönnunar
hjúkrunarfólks og fjölskyldu sinnar
og leit dóttii' hans til hans nær því
á hveijum degi. Allt þetta kunni
Kristján vel að meta og var innilega
þakklátur í huga hvenær sem hann
var heimsóttur. Hann hélt skýrri
hugsun og frábæru minni þar til
nokkrum dögum áður en hann lést,
þótt bæði sjón og heyrn væri farin
að daprast.
Útför Kristjáns verður gerð frá
Stykkishólmskirkju í dag, fimmtu-
daginn 22. nóvember.
Óllum aðstandendum sendi ég
samúðarkveðjur.
Einar H. Kristjánsson
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN FINNBOGADÓTTIR,
Langholtsvegi 202,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju föstudaginn 23. nóvember
kl. 13.30.
Árni Hrólfsson, Halla Reynisdóttir,
Sumarliði Hrólfsson, Ásta Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
INDLAUGAR BJÖRNSDÓTTUR
frá Gerði,
Sóleyjargötu 1,
Vestmannaeyjum.
Svanur Jónsson og fjölskylda,
Hallbera Jónsdóttir og fjölskylda.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför bróður okkar,
GUÐMUNDAR JÓNSSONAR,
Álfhólsvegi 93,
Kópavogi.
Guðfinna Jónsdóttir,
Helgi Jónsson.
Búnaðarfélag Aust-
ur Landeyja 100 ára
Hvolsvelli.
AUSTUR-Landeyingar héldu
upp á aldarafmæli Búnaðarfé-
lagsins í Gunnarshólma föstu-
dagskvöldið 16. nóveinber. Þar
voru samankoinnir hreppsbúar
og gestir úr nágrannahreppum
og víðar. Alls um 150 manns.
Afmælishátíðin hófst með því að
Kristján Ágústsson frá Hólmum
bauð gesti velkomna. Að loknu af-
mæliskaffi rakti Elvar Eyvindsson
frá Skíðabakka sögu félagsins í
stórum dráttum. Þar kom fram að
saga Búnaðarfélagsins er um leið
framfarasaga sveitarinnar. Félagið
lét sig ekki aðeins varða málefni
landbúnaðarins, í raun lét félagið
sig varða. öll málefni sem snertu
mannlegt líf. í fundargerðabókum
félagsins er að finna fyrstu heimild-
ir um jarðarbætur bænda. Það stóð
fyrir verkfærakaupum, heimsókn-
um sérfræðinga, afleysingaþjón-
ustu, kvöldvökum og ferðalögum
bænda og mörgu öðru. Auk þessa
voru kjaramál bænda að sjálfsögðu
á verkefnaskránni. Til gamans iná
nefna tillögu frá 1965 þar sem
mótmælt var lögum um hægri
handar akstur og þess vænst að
þau kæmu aldrei til framkvæmda.
Tillagan var samþykkt samliljóða.
Fyrsti formaðúr félagsins var Jón
Bergsson frá Hólmum.
Að þessu loknu voru haldnar fjöl-
margar ræður og félaginu færðar
mai'gar og góðar gjafir. Voru það
fulltrúar búnaðarfélaganna í ná-
grenninu. Steinþór Gestsson frá
Hæli færði félaginu gjöf frá Búnað-
arfélagi íslands og Sveinn Sig-
mundsson, framkvæmdastjóri Bún-
aðarfélags Suðurlands, afhenti fé-
laginu afreksbikar.
I ræðunum kom fram að félagið
beitti sér fyrir stofnun fyrsta
hrossaræktarfélags á landinu.
Magnús Finnbogason frá Lágafelli,
sagði að árið 1961 hafi verið minn-
isstæðasta árið í sögu félagsins. Þá
var sveitinni breytt úr mýrarsveit í
valliendi með skurðgreftri. Við
þetta varð gífurleg ræktunarbyltirig
í sveitinni.
Sveinbjörn Benediktsson og Guð-
björn Ingvarsson fluttu gamanmál
að ræðuhöldunum loknum. Hermdi
sá síðarnefndi eftir stjórnmála-
mönnum og sveitungum af mikilli
snilld. Þá var stiginn dans fram
eftir nóttu.
Morgiinblaðið/Steinunn Ósk Kolbeinsdóttir
Stjórn Búnaðarfélagsins og undirbúningsnefnd,
Stjórn Búnaðarfélagsins skipa
Kristján Ágústsson formaður,
Ragnar Guðlaugsson og Elvar Ey-
vindsson. Um undirbúning afmælis-
veislunnar sáu þau Viðar Mar-
mundsson, Ólafur Bjarnason, Else
Gunn Graff, Garðar Guðmundsson
og Gerður Elimars.
Var mikill hátíðar- og menning-
arblær yfir samkomunni og
skemmtu menn sér hið besta.
- S.Ó.K.
Smásögur
eftir Isabel
Allende
ÚT ER koinin hjá Máli og inenn-
ingu bókin Eva Luna segir frá
eftir skáldkonuna Isabel Allende.
í kynningu útgefanda segir m.a.:
„I bókinni eru 23 smásögur um
jafnmörg tilbrigði ástarinnar. Hér
segir af skuggalegum stigamönnum
og háttprúðum hefðarmeyjum sem
elskast með ærslum og glæfra-
mönnum sem stíga í vænginn við
annálaðar sómakonur, tinandi gam-
almenni hefja upp langþráð bónorð,
mæðgur keppa um hylli farand-
söngvara, draumar rætast og skýja-
borgir hrynja.“
Eftir Isabel Aliende hafa komið
út á íslensku bækurnar Hús and-
anna, Ást og skuggar og Eva Luna.
Eva Luna segir frá er nýjsta bók
hennar, kom út á frummálinu fyrr
Isabel Allende
á þessu ári og er íslenska útgáfan
meðai þeirra fyrstu í Evrópu. Tóm-
as R. Einarsson þýddi bókina úr
spænsku.
Eva Luna segir frá er 218 bis.,
prentuð í Prentsmiðjunni Odda.
Ingibjörg Eyþórsdóttir hannaði
kápu.
+
Unnusta min og móðir okkar,
SALBJÖRG I. JÓNATANSDÓTTIR
frá Hrísey,
Mánagötu 6,
Reykjavík,
er látin. Jarðarförin hefur farið fram.
Þórður Jónasson,
Ósk Norðfjörð Óskarsdóttir,
Hjördís G. Óskarsdóttir,
Sigríður T. Óskarsdóttir,
Kristján J. Óskarsson,
Vilhelmina Norðfjörð Óskarsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengamóður og ömmu,
HELGU FJÓLU PÁLSDÓTTUR,
Kleppsvegi 30,
Sæmundur Sæmundsson
Sigríður T. Sæmundsdóttir, Guðni Kristinsson,
Margrét Sæmundsdóttir, Jón Marvin Guðmundsson,
Sæmundur Sæmundsson, Elísabet Kristjánsdóttir
og barnabörn.
'WttftvoVtjí
SÆNSK
GÆÐANÆRFÖT
FYRIR • ALLA- FJÖLSKYLDUNA
• Stinga ekki
eúr fínustu merinóull
«Mjög slitsterk
®Má þvo við 60°C
SKÁTABÚÐIN
SNORRABRAUT 60, S. 624145
BLUEBIRD